Βάια Γραβάνη
23 του Γενάρη 2023
Κουμπάρα,
ήρθα να σε δω, κατόπιν
εορτής!
Μα,
είχες φύγει μακριά, δεν
ήσουν να με δεις.
Πήγες
να βρεις το Γιάννη σου, τον
πολυαγαπημένο,
που
ζήσατε χρόνια πολλά, ζευγάρι
αγαπημένο.
Είχατε
αγάπη ζηλευτή, κι ήταν
για όλους φάρος
και να
σας μοιάσουν ήθελαν, μα
έλειπε το θάρρος.
Τρία
παιδιά μεγάλωσες, με
χάδια και αγάπη΄
τους
έδωσες για οδηγό, όσα συ
είχες μάθει.
Τώρα,
αυτά στα γηρατειά στάθηκαν
παλικάρια
και στη
ρημάδα μοναξιά έρχονταν
σα μανάρια.
Δεν
άντεξες το κλείσιμο μέσα σε
μια καμάρα΄
ήθελες κόσμο
γύρω σου, και σου
΄λειψε, κουμπάρα.
Έφυγες
κι άφησες κενή την άδεια
κάμαρή σου,
που
φώλιασες και κλώσησες σε όλη
τη ζωή σου.
Τώρα θα
σε θυμόμαστε όλοι με
τόση αγάπη,
όση μας
έδωσες εσύ με την
καρδιά γεμάτη.
Κουμπάρα,
πού ΄ναι οι πίτες σου; Πού
είναι τα γλυκά σου;
Και τα
γλυκά τα λόγια σου, και η
χρυσή καρδιά σου;
Πού
είναι τα τραγούδια σου; Η
ανοιχτή αγκαλιά σου;
Με τις
ορμήνιες τις καλές, πού ‘λεγες
στα παιδιά σου;
Φρόντισες
τον κουμπάρο μου, χρόνια
πολλά μ’ αγάπη,
σαν ήρθανε
τα γηρατειά κι
έπεσε στο κρεβάτι.
Σαν
ήρθε το θανατικό κι έφυγ΄
εκείνος πρώτα,
και πήρες
συ τη θέση του, δεν
άνοιγε η πόρτα.
Μεγάλωσαν
τα τέκνα σου, μεγάλωσαν
τα ΄γγόνια΄
άδειασε
και το σπίτι σου κι
ήρθανε άλλα χρόνια.
Κορονοϊός
μας έκλεισε στα
σπίτια από φόβο,
στα δυο
τα μέτρα έφτανε ο
γείτονας με πόνο.
Έκλεισε
πάλι η αγκαλιά για
όλους και για όλα.
Ένιωθες
μόνη στη ζωή κι ας είχες
γύρω απ΄όλα.
Είδες
κι απόειδες κι έφυγες και σ΄άλλον
τόπο πήγες
κι
άφησες πίσω τα παιδιά δισέγγονα
κι εγγόνια.
Καλό
ταξίδι, Βάια μου, κουμπάρα,
αγαπημένη!
Σύρε να
βρεις το ταίρι σου, να είστε
ευλογημένοι!
Λεωνίδας
(ο νούνος)
*
Ο Εσταυρωμένος!
30 του Απρίλη 2021
Με τις χαρές τ' Απρίλη και του Μάη ήλθε κι η Πασχαλιά!
Η φύση άλλαξε. Φόρεσε τα πρασινωπά ενδύματα της ελπίδας, που κάθε μέρα πρασινίζουν πιο πολύ. Τα λουλούδια πλημμυρίζουν τα δάση και τα λιβάδια. Τα φυτά βλασταίνουν, μεγαλώνουν κι ανθίζουν.Τα πουλιά το λένε στα κλαδιά και τις συστάδες. Τα ζαρκάδια χαίρονται την αφθονία της τροφής και πληθαίνουν. Αυτή την εποχή διάλεξε κι ο Κύριος να ζήσει τα πάθη, τη σταύρωση και την Ανάσταση! Χαρμολύπη, που συνοδεύεται από την τέλεια χαρά! Τη Λαμπρή μέρα της χαράς και της ελπίδας! Άραγε θα ήταν τόσο χαρούμενη η Ανάσταση, αν ήταν χειμώνας; Στον Αιμιλιανό Γρεβενών συσταυρωθήκαμε και συμπάθαμε χτες με τον Κύριο. Εμείς κοιμηθήκαμε στο σπίτι μας το βράδυ. Εκείνος έμεινε εσταυρωμένος στον προφήτη Ηλία. Σύγκρυο και ρίγος πότισε όλη τη νύχτα το Άγιο σώμα του, το κοκκινισμένο με το τίμιο αίμα του! Όλα τα δέρνει η πανδημία! Η Ανάστασή Του θα φέρει και την ανάσταση της υγείας του ανθρώπου. Και τότε τέλος η πανδημία!
Σήμερα Τον περιφέραμε γύρω στο παλιό και σκιερό εκκλησάκι. Μετά τον κηδέψαμε.
Τέλος !
Όχι άλλες συγκινήσεις για τα Πάθη Του.
Αύριο θα πάμε να ψάλουμε και να διαλαλήσουμε μαζί με τ' αηδόνια την Ανάστασή Του! Τέρμα ο θάνατος! Τέρμα η πανδημία!
Λαμπροφερεθείτε και γλεντήστε μαζί Του την Ανάσταση!
Πείτε "Χριστός Ανέστη" και χαρείτε την ΕΛΠΙΔΑ !
Λεωνίδας
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.