Ακούστε τα ΜΑΝΤΑΤΑ !

Ιδιωτική ιστοσελίδα.
Άγιοι _ Θεόδωροι _ Γρεβενών , υψόμετρο 812 μ. (πλατεία), κάτοικοι 143.

Λεωνίδας Λόλας, Συνταξιούχος Δάσκαλος (leololas@gmail.com)

Οι φίλοι

Από την αγία Τριάδα
5 του Ιούνη 2023
  Έναν καφέ στους Αγίους Θεοδώρους (5-6-23)


  Ευκαιρία να πιούμε καφέ μετά τη λειτουργία στην Αγία Τριάδα Αιμιλιανού Γρεβενών, με το φίλο μου δικηγόρο, Χρήστο Μήλιο, και τη σύζυγό του Ρίτσα στην πλατεία των Αγίων Θεοδώρων. 

  Φίλοι και περιβάλλον παίρνουν Α΄ (άλφα)!
  Και του χρόνου, φίλοι μου! 
Λεωνίδας Λόλας
*
Ο "Γιατρός" της Φαίδρας

18 του Απρίλη 2022

  Σαν τέλειωσε το Δημοτικό Σχολείο Πραμάντων Ιωαννίνων ο γιος του αγωγιάτη, το 1962,  άφησε τα μουλάρια του πατέρα του και κατέβηκε στην Αθήνα για δουλειά σε περίπτερο της Ομόνοιας, μπροστά στο φαρμακείο του Μπακάκου..
  Γλυκάθηκε στο μικρό, αλλά πολύτιμο, μεροκάματο και μπήκε γρήγορα στο νόημα της δύσκολης, επικίνδυνης αλλά και καλής ζωής της Αθήνας. Σε δυο χρόνια έφερε και τον αδερφό του στην ίδια δουλειά. Κι επειδή όλα πήγαιναν καλά για την εποχή του, τράβηξε στην Αθήνα, σχεδόν με το ζόρι, και τους γονείς του, το μπάρμπα Γιάννη με την κυρά Κούλα και τη μικρή του αδερφή, τη Βούλα.
  Μπήκαν όλοι, οι άντρες, στην ίδια δουλειά. Αργότερα, επειδή όλα πήγαιναν καλά, νοίκιασαν δικά τους περίπτερα κι  από τη Μαυρικίου μετακόμισαν στην Ιπποκράτους, μετά στον Ερυθρό Σταυρό και στο τέλος κατέληξαν στην Κυψέλη.
  Πραμαντιώτης ήταν - μια ζωή, θυμάμαι - κι ο πρόεδρος των περιπτεράδων, ο Γιώργο - Λάμπρης, ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ! Έτσι τον ήξεραν όλοι αλλά και όλοι οι περιπτεράδες - οι περισσότεροι στην Αθήνα  ήταν Πραμαντιώτες κι Ηπειρώτες - επιδίωκαν να πίνουν καφέ με τον Πρόεδρο του σιναφιού. Το ίδιο κι ο Γιώργο - Μολώνης. Για να τον ξεχωρίσουν από τις πολλές συνωνυμίες, επειδή ήταν πάντα ντυμένος "στην τρίχα", τον αποκαλούσαν "ΓΙΑΤΡΟ". Όταν πήγαινε στην Αθήνα να ψωνίσει, γύριζε με Ταξί και πέντε - δέκα τσάντες με δυο - δυο τα ζευγάρια ακριβά παπούτσια, κουστούμια, ζώνες, διπλά ζευγάρια  πουκάμισα και πενταπλά κάλτσες.
  Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ κι ο ΓΙΑΤΡΟΣ επέλεξαν για στέκι τους ένα καλό μαγαζί της εποχής, τη φημισμένη "ΦΑΙΔΡΑ" επί της Φωκίωνος Νέγρη στην Κυψέλη. Αυτή η Φαίδρα έγινε φωλιά των Πραμαντιωτών, των Ηπειρωτών, των περιπτεράδων και πολλών άλλων ανθρώπων της αγοράς εκείνης της εποχής.
  Φυσικό ήταν να περάσουν από κει πολλοί έμποροι, μηχανικοί, εργολάβοι, κατασκευαστές πολυκατοικιών, μεσίτες, άνθρωποι των γραμμάτων κι άλλοι άνθρωποι της πιάτσας με καλό οικονομικό επίπεδο. Κι ακόμα πιο φυσικό ήταν να τραβήξουν κοντά τους τους ανθρώπους της θεατρικής και της μουσικής τέχνης.
  Με τόσο κόσμο δεν είναι φυσικό να τους πλησιάσουν κι οι φιλόδοξοι πολιτικοί; Πέρασαν από τη Φαίδρα υποψήφιοι κι ενεργοί βουλευτές, υφυπουργοί κι υπουργοί, πάρα πολλοί κομματάρχες, πολιτικάντηδες, συνδικαλιστές και άλλοι φιλόδοξοι ή λεφτάδες! Μαζί τους και το νέο αίμα των φοιτητών και άλλων νέων.
  Η Φαίδρα "έβγαζε" υπουργούς, βουλευτές και προέδρους πάσης φύσεως. Πωλούσε γραφεία διαμερίσματα κι επιχειρήσεις. Οργάνωνε χορούς συμβούλια και σωματεία κάθε είδους. Βοηθούσε νέους κι ανθρώπους που έρχονταν από την επαρχία να πιάσουν δουλειά.
  Οι Φαίδρες ήταν δύο. Η κάτω και η πάνω ή το "υπόγειο", κατεβαίνοντας τρία - τέσσερα σκαλιά. Πρόσφεραν κάθε είδους καφέ, ποτό, γλυκό, μακαρονάδα και μαγειρίτσα. Τα αδέρφια από τον Αμμότοπο Άρτας - στο "υπόγειο" ο Κοσμάς κι ο Πάνος - ήξεραν να σερβίρουν και να προσέχουν τους πελάτες τους. 
  Στο "υπόγειο" προτιμούσαν να πίνουν τον καφέ τους ο "Πρόεδρος" κι ο "Γιατρός". Όχι για πονηρούς λόγους, αλλά γιατί μπορούσαν να θυμηθούν λίγο τη ζωή του χωριού, ανεβάζοντας καμιά φορά τον τόνο της φωνής. 
  Τα ραντεβού κι οι ώρες ήταν προγραμματισμένα. Αν δεν ήταν κι ερχόταν ο ένας, ρωτούσε "πού είναι ο Πρόεδρος"; ή "πού είναι ο Γιατρός"; Έπιναν τον καπουτσίνο τους, έτρωγαν τη μαγειρίτσα τους, έπιναν το ποτό τους κι έφευγαν για να κλείσουν τα περίπτερα ή να γλεντήσουν σε κάποιο χορό ή κέντρο, όπου τους ήξεραν για ευνόητους λόγους. Άλλες φορές ξαναγύριζαν και ξενυχτούσαν εκεί, στη Φαίδρα, πίνοντας και κουβεντιάζοντας.
  Έζησα αυτή την παρέα και τη ζωή της Φαίδρας από μέσα κι απ΄ έξω -  μια κι ο "Γιατρός" ήταν κουνιάδος μου. Μ' αγαπούσαν κι οι δυο τους και τους αγαπούσα. Ήταν παιδιά της πιάτσας και "πέρασαν καλά", γνωρίζοντας τη ζωή της Αθήνας. Ήταν παιδιά της Αθήνας, της Κυψέλης και Πραμαντιώτες.
  Πριν κάποια χρόνια έφυγε ο "Πρόεδρος" ο Γιώργο - Λάμπρης  και προχτές, στις 14 τ' Απρίλη, μας έφυγε κι ο  "Γιατρός",  ο  Γιώργο - Μολώνης. 
  Τον πήγαμε στον τόπο που αγαπούσε κι ήθελε να ζήσει τα στερνά του, αλλά δεν πρόλαβε, περιμένοντας την ολοκλήρωση της σύνταξής του.          Μόλις έμαθε το καλό νέο, μας άφησε. Τώρα θα έχει όλο το χρόνο δικό του. 
  Καλό ταξίδι, αδελφέ!
  Υ.Γ. : Στην κηδεία, στην αγία Παρασκευή Πραμάντων, τον αποχαιρέτησε ο Κώστας Μιάμης, Πραμαντιώτης, εκ μέρους των φίλων της παρέας της Φαίδρας.
  Λεωνίδας Λόλας
*
Αποχαιρετισμός του Γιώργου
17 του Απρίλη 2022
                        Γιώργο, φίλε μου καλέ,
  Ελπίζω να μου συγχωρέσειςπου θα σου μεταφέρω τις σκέψεις μου μέσα από σημείωμα, αλλά τέτοιες στιγμές οι άνθρωποι χάνουν τα λόγια τους και δεν το 'θελα. Πάντως τη μάσκα την έβγαλα για να φανεί το πρόσωπό μου καθαρά και να μιλήσουμε.
  Μπορεί να έχουμε πάρα πολύ καιρό να ιδωθούμε αλλά ο χρόνος δεν επηρεάζει τις αληθινές φιλίες. Την τελευταία φορά που σε πείρα και δεν σήκωσες το τηλέφωνο ανησύχησα και όπως αποδείχτηκε όχι άδικα.
  Ήρθα σήμερα γιατί αισθάνθηκα βαθιά μέσα μου την ανάγκη να σε αποχαιρετίσω δημόσια, με παρότρυνε και ο Αχιλλέας να το κάνω. Να σε αποχαιρετίσω, ως ο μικρότερος εκείνης της όμορφης και ανεπανάληπτης παρέας των νεαρών φίλων της Φωκίωνος Νέγρη, της οποίας αποτελούσες τον συνδετικό κρίκο. 
  Νέοι άνθρωποι γεμάτοι ζωντάνια που πάλευαν με τις καθημερινές ανάγκες για επιβίωση, μαθημένοι όμως από μικροί στα δύσκολα όπως οι περισσότεροι της γενιάς τους, σημεία των καιρών και των κοινωνικών συνθηκών άλλωστε, δεν δείλιαζαν. Ταυτόχρονα όμως αναζητούσαν και τις χαρές  της ζωής και πραγματικά καταφέραμε να ζήσουμε περισσότερα από όσα μας επέτρεψαν τα οικονομικά μας, γιατί γνωρίζαμε πολύ καλά πως ζωή χωρίς χαρά είναι βίος αβίωτος.
  Αξέχαστες οι στιγμές του καλοκαιριού του 81 στην Πάργα. Όμως ταυτόχρονα προβληματιζόμασταν και για το μέλλον και δεν σταματούσαμε να ονειρευόμαστε μια κοινωνία με περισσότερο δικαιοσύνη και προσπαθούσαμε γι'  αυτό. Εκείνη η παρέα ήταν άλλωστε που ξαναζωντάνεψε και έβαλε σε νέες ράγες την Αδελφότητα Πραμαντιωτών της Αθήνας.
  Γιώργο υπήρξες κατά τον Ντελακρουά, γενναίος. Αυτός ο πολύ σπουδαίος του πολιτισμού Γάλλος, είχε πει : χρειάζεται μεγάλη γενναιότητα για να τολμάς να είσαι ο εαυτός σου. Κι εσύ πάντα το τολμούσες, ήσουν ο εαυτός σου. Ο λόγος σου πολλές φορές αυστηρός ή αθυρόστομος, όμως πάντα ήταν κεντημένος με πολύ και εύστοχο χιούμορ, με απίστευτες ατάκες, περάσαν τα χρόνια και ακόμα θυμάμαι κάποιες, επίσης πάντα τον διέκρινε δικαιοσύνη.
  Γενναίος και στην άνιση μάχη που έδινες καθημερινά τελευταία απέναντι στο βάσανο που συνάντησες στο διάβα σου, ήταν εμφανές στα λόγια σου όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο.
  Έμεινες σταθερός μέχρι το τέλος στις αξίες και τα πιστεύω σου, αυτό μαρτυρά το γεγονός ότι παρότι κοσμοπολίτης, θέλησες να επιστρέψεις για πάντα στην πατρώα γη.
  Φίλε, απολογούμαι και σου ζητάω δημόσια να με συγχωρέσεις που δεν τήρησα την υπόσχεση. Σου υποσχέθηκα πως θαρθω να σε δω. δεν εκτίμησα την κατάστασή σου σωστά και ενώ το είχα προγραμματίσει δεν σε πρόλαβα.
  Φίλε, επειδή δεν είμαι σίγουρος για τις μεταθανάτιες συναντήσεις, θα σου πω ένα τελευταίο, οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν ξεχαστούν. Εσύ όμως θα παραμείνεις ζωντανός στη μνήμη όλων όσων αγάπησες και αγαπήθηκες.
  Ξέρω πολύ καλά ότι φεύγεις απογοητευμένος από τα κοινωνικά δρώμενα και τα μελλούμενα να συμβούν, πάντα μου το έλεγες, δεν μπορώ όμως να σου πω λόγια παρηγοριάς γι' αυτό, γιατί είμαι στον ίδιο παρονομαστή.
  Σε αποχαιρετώ με ένα τριαντάφυλλο χρωματισμένο με το χρώμα της αγάπης και του αγώνα και καταθέτω στη μνήμη σου συμβολικό χρηματικό ποσό, στους Γιατρούς χωρίς σύνορα που δίνουν μάχες για τον άνθρωπο στα πέρατα της οικουμένης και στην Κιβωτό του κόσμου, όπου ένας ταπεινός ιερέας πραγματοποιεί έργο πραγματικά σπουδαίο. Είμαι βέβαιος ότι αυτό θα ήθελες.
  Από σήμερα θα λείψει ένα ακόμα λιθαράκι στο ψηφιδωτό της ζωής μου αλλά και όλων των φίλων σου.
  Εκ μέρους όλων των εν ζωή εκείνης της παρέας, που νοερά είναι αυτή τη στιγμή εδώ, εκφράζω από καρδιάς, ειλικρινή συλλυπητήρια στη σύντροφό σου και σε όλους τους δικούς σου.
  Καλό σου ταξίδι, φίλε!                                                      Κώστας Μιάμης
Λεωνίδας
*
Διορθώσεις σε βιβλίο φίλου μας

7 του Νοέμβρη 2020

  Εκκρεμότητα ήταν και με την καραντίνα του κοροναϊού είπα να τοποθετήσω την αλήθεια στη θέση της.
  Διαβάστε τα γραφούμενα του φίλου μου Βασίλη Αποστόλου και στο τέλος δείτε τις παρατηρήσεις και τις διορθώσεις μου.

*

Από το βιβλίο του Βασίλη Αποστόλου "ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΓΡΕΒΕΝΩΝ"

<< Άγιοι Θεόδωροι Γρεβενών

26 Ιανουαρίου 2014

5. ΄Αγιοι Θεόδωροι, οι
Γενικά: Οι Άγιοι Θεόδωροι, υψόμετρο 788 μέτρα,  αναγνωρίστηκαν ως οικισμός στις 14-3-1971 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Αιμιλιανού. Με το ΦΕΚ 67Α με ημερομηνία 22-3-1973 αποσπάται από την κοινότητα Αιμιλιανού και ορίζεται έδρα της κοινότητας Αγίων Θεοδώρων. Στις 4-12-1997 προσαρτάται στο δήμο Γρεβενών.  Στην τοπική κοινότητα Αγίων Θεοδώρων ανήκουν οι οικισμοί Άγιοι Θεόδωροι, Αιμιλιανός, Ανθρακιά, Γεωργίτσα, Δεσπότης (22-3-73), Μελίσσι. Το Μελίσσι ως οικισμός καταργείται στις 9-5-2011. Ο οικισμός Διάκος στις 8-1-1974 αποσπάται από την κοινότητα Σιταρά και προσαρτάται στην κοινότητα Αγίων Θεοδώρων. Στον οικισμό εγκαταστάθηκαν οι κάτοικοι των οικισμών Διάκου, Γεωργίτσας, Μελισσίου και οικογένειες από Αιμιλιανό και Δεσπότη. Η πολιτεία για κάθε οικογένεια παραχώρησε οικοπεδικό κλήρο και χρηματική βοήθεια 50.000 δραχμών[1].
Αξιοθέατα: Εντυπωσιάζει η πλατεία στρωμένη με κυβότουβλα. Το παλιό κτίριο του Σχολείου λειτουργεί ως Πνευματικό Κέντρο με Δανειστική Βιβλιοθήκη, Αίθουσα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Γραφείο του Εκπολιτιστικού Συλλόγου "Η ΕΡΓΑΝΗ", Γραφείο της Ποδοσφαιρικής ομάδας "ΑΕΤΟΣ", Αίθουσα έκθεσης Λαογραφικού Μουσείου και Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων - Εκδηλώσεων. 
        Οι βρύσες του χωριού στη στάση, στην πλατεία, στην Παιδική Χαρά, Ελαφονέρι και μία παλιότερη στη ρεματιά "το Κρυονέρι".
          Λίμνη Πλαίσια: Γαιόφραγμα  για άρδευση χωραφιών κοντά στον εγκαταλειμμένο συνοικισμό Μελίσσι ή Πλαίσια και Πλέσσια. Έναρξη εργασιών 1993 με ενέργειες του  Προέδρου της Κοινότητας Αγίων Θεοδώρων, Ευθύμιου Κοπάνα, αποπεράτωση ένα χρόνο μετά. Βρίσκεται στο αριστερό μέρος του  δρόμου Αγίων Θεοδώρων – Αιμιλιανού, σε απόσταση 3 χιλ. από Αγίους Θεοδώρους, 1 χιλιόμετρο από Μελίσσι. Στα 740 στρέμματα της λίμνης ζουν πέντε είδη ψαριών με μεγαλύτερο το γριβάδι.  Κάθε καλοκαίρι (Αύγουστο) γίνεται διαγωνισμός ψαρέματος για το μεγαλύτερο ψάρι που θα πιαστεί με καλάμι. Περιβάλλεται από δάσος βελανιδιάς, λίγες ιτιές, κέδρους. Τα αυτοκίνητα φτάνουν μέχρι τη λίμνη με περίπου 600-700 μέτρα χαλικόδρομο. (Πηγή: Λεωνίδας Λόλας http://mantata3.blogspot.gr).

Ιερά: α) Ενοριακός ναός Αγίων Θεοδώρων. β) Εξωκλήσι Αιμιλιανού στον τόπο του μαρτυρίου του κατακρεουργήματος του Μητροπολίτη Γρεβενών, Αιμιλιανού Λαζαρίδη, του διάκου Δημητρίου Αναγνώστου από το Λεμπίνοβο (Διάκο) Γρεβενών και του αγωγιάτη Αθανασίου Φασούλα από το Σνίχοβο (Δεσπότη) Γρεβενών. Ο ιερός ναός ανηγέρθη με χρήματα που έστειλε η αδερφή του Μητροπολίτη Δόμνα Λαζαρίδου - Αυγερινού από Αμερική. Τα εγκαίνια του ναού προς τιμή του θυσιασθέντος Αιμιλιανού πραγματοποιήθηκαν στις 18 Ιουλίου 1957.

    Στις 4 Μαρτίου 2017 την ημέρα, που γιόρταζαν οι Άγιοι Θεόδωροι τη μνήμη των Αγίων Θεοδώρων, ο Μητροπολίτης Γρεβενών Δαβίδ τίμησε το συνταξιούχο ιερέα  πατέρα Χαράλαμπο Παπαϊωάννου για την πολυετή προσφορά του στην εκκλησία των Γρεβενών κι ιδιαίτερα στους Αγίους Θεοδώρους Γρεβενών, ανακηρύσσοντάς τον "Πρωτοπρεσβύτερο"! (Λεωνίδας Λόλας).
Μνημείο Πεσόντων: Στο μνημείο αναγράφονται οι εν πολέμω πεσόντες: α) Ψευτογκάς Αθανάσιος β) Γραβάνης Ιωάννης γ) Καραΐσκος Αλέξανδρος δ) Ευθυμιάδης Ιωάννης ε) Βέντζιος Νικόλαος στ) Βέντζιος Χαράλαμπος ζ) Γκολόμπας Στέργιος η) Ζήσης Στέργιος
  Πληθυσμός: 1981=359. 1991=362. 2001=299. 2011= 215 κάτοικοι.
Σύλλογοι: α) Ο Εκπολιτιστικός – Μορφωτικός Σύλλογος Αγίων Θεοδώρων Γρεβενών «Η Εργάνη» διοργανώνει ποικίλες εκδηλώσεις στον οικισμό με κορυφαία εκδήλωση το αγιοθεοδωρίτικο αντάμωμα β) Εκπολιτιστικός Σύλλογος Απανταχού Αγιοθεοδωριτών Γρεβενών  «Οι Άγιοι Θεόδωροι», ο οποίος ίδρυσε Δανειστική Βιβλιοθήκη. γ) Α. Σ. «ΑΕΤΟΣ» Αγίων Θεοδώρων δ) Δασικός Αναγκαστικός Συνεταιρισμός Νομής Δάσους Αγροκτήματος Γεωργίτσας.
Εντυπωσιάζει η προσωπική  ιστοσελίδα http://mantata3.blogspot.gr που  είναι η συνέχεια των έντυπων "Αγιοθεοδωρίτικων Μαντάτων" του συνταξιούχου δάσκαλου Λεωνίδα  Λόλα του Ιωάννη από τους Αγίους Θεοδώρους Γρεβενών με θέματα: από τους Αγίους Θεοδώρους και της περιοχής. >>

[1] Γεώργιος Παπαδήμος…
    Τις φωτογραφίες τις πήραμε από την ιστοσελίδα mantata3.blogspot.com με διαχειριστή τον κ. Λεωνίδα Λόλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.