Το απόγευμα ο παπά Χρήστος ξεκίνησε από τον Αιμιλιανό.
Στον ιερό ναό, του προφήτη Ηλία, πολύς (έκπληξη !) λαός είχε στολισμένο τον Επιτάφιο και περίμενε τον παπά.
Έκανε την αρχή ο ιερέας κι εμείς ακολουθήσαμε. Το εκκλησίασμα μού εξέφρασε την επιθυμία να συμμετάσχει στα εγκώμια και προμηθεύτηκαν τα ανάλογα βιβλιαράκια.
Φτάσαμε στην πρώτη στάση.
"Η ζωή εν τάφω, κατετέθης Χριστέ..." , άρχισε ο παπά Χρήστος κι εμείς ακολουθήσαμε.
Τρεις ομάδες, μαζί με τους ψαλτάδες, ψάλαμε συγκινημένοι τα εγκώμια της Θεοτόκου.
Μετά βγήκαμε με τον Επιτάφιο, προπορευμένων των λαμπαδηφόρων, και φτάσαμε με τις λαμπάδες αναμμένες στην πλατεία του χωριού, ψέλνοντες τη δεύτερη στάση
"Άξιον εστί μεγαλύνειν σε τον ζωοδότην..."
Έγινε μια στάση, ψάλαμε τα καθέκαστα κι ανηφορίσαμε για τον προφήτη Ηλία, ψέλνοντες την τρίτη στάση :
"Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη ταφή σου προσφέρουσι Χριστέ μου".
Μπήκαμε στην εκκλησία από τη νότια είσοδο, περνώντας κάτω από τον Επιτάφιο.
Σε λίγο τέλειωσε η τελετή κι ευχηθήκαμε :
Καλή Ανάσταση!
*
Σειρά είχαν οι Άγιοι Θεόδωροι.
Πολύς ο κόσμος που περίμενε τον παπά Χρήστο στην εκκλησία.
Ο Επιτάφιος στολισμένος, όπως έπρεπε, με άνθη όμορφα ! Προσκυνήσαμε ευλαβικά και πήραμε τις θέσεις μας.
Η καμπάνα χτύπησε πένθιμα κι ο ιερέας ξεκίνησε.
Φτάσαμε στα εγκώμια. Τα δυο ψαλτήρια έψαλλαν μελωδικά εκ περιτροπής κι ο κόσμος, που ήθελε, τα συνόδευε.
Βγήκαμε κι εδώ από την εκκλησία με τον Επιτάφιο, τα εξαπτέρυγα οι λαμπαδηφόροι, τέσσερις ψαλτάδες, ο ιερέας κι ο λαός με τις λαμπάδες αναμμένες.
Κατευθυνθήκαμε προς την πλατεία και περιφέραμε τον Επιτάφιο ψάλλοντας γύρω της τα εγκώμια. Σε κάθε γωνία ο παπάς έκανε τις δεήσεις και συνεχίζαμε.
Τα παιδιά κι οι νέοι σήκωναν τον Επιτάφιο, εναλλασσόμενα. Ας έχουν τη βοήθειά του κι αυτή τη χρονιά!
Επιστρέφοντες στον ιερό Ναό ψάλαμε "Τον ήλιον κρύψαντα τας ιδίας ακτίνας..."
Περάσαμε κάτω από τον Επιτάφιο και μπήκαμε στο ναό από τη νότια είσοδο, ενώ ο παπά Χρήστος μοίραζε άνθη - στολίδια του Επιταφίου.
Παπάς και ψάλτες τελειώσαμε όσα απέμειναν και φύγαμε με την ευχή :
Καλή Ανάσταση !
Λεωνίδας
*
