Στον άι Νικόλα Μελισσίου Γρεβενών

20 του Μάη 2025
    Μια απίθανη μέρα ξημέρωσε σήμερα, λες και είχε δώσει παραγγελία ο άγιος Νικόλαος για να γίνει το πανηγύρι του στο εγκαταλειμμένο χωριό των Γρεβενών, το Μελίσσι.
    Η ανοιξιάτικη φύση ήταν υπέροχη! Το εκκλησάκι είναι βουτηγμένο στο πράσινο, εκεί που γειτονεύουν τα σπαρτά με το δάσος της βελανιδιάς. Εικόνα από πίνακα!

    Ο παπά Χρήστος με τους ψαλτάδες του και την Αλεξάνδρα έφτασαν ξημερώματα. Άναψαν κεράκια και καντήλια, ετοίμασαν ό,τι χρειαζόταν και χτύπησαν την καμπάνα. Έβαλε "ευλογητό..." ο ιερέας κι άρχισε ο εξάψαλμος.

    Ο κόσμος συνέρρεε μέσα από τον πράσινο κάμπο και γέμισε ο μικρός ναός. Τότε άλλαξαν τακτική. Όλοι έρχονταν, έμπαιναν στην εκκλησία, έπαιρναν το κεράκι, προσκυνούσαν τον Άγιο κι έβγαιναν απ' έξω ν' ανάψουν το κερί τους. Στη συνέχεια έμεναν στο προαύλιο, στη σκιά των δέντρων βελανιδιάς!
    Ο Άι Νικόλας περικλείστηκε από αυτοκίνητα και προσκυνητές!
    Μέσα η θεία λειτουργία προχωρούσε κανονικά. Το εκκλησίασμα σκιρτούσε από συγκίνηση και κατάνυξη, βλέποντας τον παπά Χρήστο να περιφέρει τα "Άγια των αγίων" ανάμεσα στις εικόνες της Ανατολής! Αρκετοί κοινώνησαν, τρέμοντας από ιερή συγκίνηση κι ευλάβεια!
Στο τέλος ο παπά Χρήστος τράβηξε προς την έξοδο και τέλεσε την αρτοκλασία στο ύπαιθρο. Η Πόπη κράτησε την εικόνα. Ο ιερέας ευλόγησε τους άρτους στη δροσιά του πρωινού ίσκιου της βελανιδιάς.

    Ψάλαμε το "Πλούσιοι επτώχευσαν κι επείνασαν...", πήραμε αντίδωρο, άρτο και όλα όσα πρόσφεραν οι Μελισσιώτες.

   Ύστερα απλωθήκαμε στην αυλή. Χαιρετηθήκαμε, είπαμε τις ευχές μας για χρόνια πολλά και καλά και καθίσαμε στις καρέκλες και τα τραπέζια, που είχαν στρωθεί ολοτρόγυρα.

Κάπου προς το καμπαναριό μια επιχείρηση προετοιμασίας φαγητών (κέτερινγκ) άρχισε να σερβίρει φαγητό, σαλάτα, τυρί, ψωμί, κρασί κι αναψυκτικά.

    Σε ένα τραπέζι καθόταν ο χορηγός με τη σύζυγό του και την παρέα του. Ο Κώστας Καλπίνης κι η Αστέρω.

    Ο Κώστας σηκώθηκε και ανακοίνωσε τη χορηγία. Είπε πως κάπως έτσι θα γίνεται στο εξής την ημέρα του πανηγυριού του Αγίου Νικολάου, σηματοδοτώντας την αρχή ενός εθίμου.
    Ο κόσμος χειροκρότησε ενθουσιασμένος.
    Ύστερα έκανε μια φιλότιμη προσπάθεια να οργανώσει μια υπαίθρια κι ανοιχτή συλλογική κουβέντα, για να αναφερθούν και να συζητηθούν προβλήματα και προτάσεις της τοπικής κοινωνίας, αλλά ο κόσμος δεν τον ακολούθησε, κοιτάζοντας το πιάτο.

    Ευλόγησε ο παπά Χρήστος το γεύμα και το φαγοπότι άρχισε. Τα πιρούνια πήραν φωτιά και το κρασί έρευσε μπόλικο.

    Άρχισαν οι συζητήσεις, τα αστεία, και τα κουρντίσματα του κλαρίνου και του νταϊρέ! Ο Ζήσης, ο Κώστας κι ο Αντώνης έδωσαν τον καλύτερο εαυτό για να ανεβάσουν το κέφι. Έτσι κι έγινε.

    Ξεκίνησε ο παπάς το χορό κι ο χορός πήγε γαϊτάνι...
    Συγχαρητήρια, Κώστα Καλπίνη και Αστέρω για τη χορηγία! Πολύ σωστή κίνηση!
    Χρόνια πολλά, χωριανοί!
    Και του χρόνου!

Λεωνίδας

*

Πρωτομαγιά 2025

1 του Μάη 2025
    Την πρωτομαγιά ο κόσμος σκόρπισε στη φύση, αφήνοντας χωριά και πόλεις.
Ο καιρός ήταν, πραγματικά, μαγιάτικος!
    Διαλέξαμε να περάσουμε τη μέρα μας στη Γεωργίτσα Γρεβενών - το εγκαταλειμμένο χωριό, που κάποιοι φρόντισαν να το φτιάξουν οργανωμένο σημείο εκδρομής. 

   Βρήκαμε εκεί τη Γεωργία - Γεωργιτσιώτισσα, νύφη στην Πηγαδίτσα με τα παιδιά και τα εγγόνια της. Μαζί της ήταν, ο Στρατής με τη μάνα του κι ο Νίκος με την οικογένειά του.
    Η φωτιά ήταν πλούσια και η ψησταριά τους χωράει όλους.
    Χαιρετηθήκαμε με ευχές αγάπης και γέλια.
    Ανάψαμε το κεράκι στη φρεσκοαγιογραφημένη εκκλησιά και ζητήσαμε την προστασία της Παναγιάς.
    Σε λίγο, μας περίμενε μια έκπληξη. Μπροστά στη βρύση της πλατείας και την ψησταριά, ο άλλοτε μικρός εγγονός της Γεωργίας, αλλά Λυκειόπαιδο πια, με τη Λύρα και συνοδεία    Τύμπανου - άλλου εγγονού - μας έπαιξε ποντιακά κομμάτια!

    Απολαύσαμε τα μουσικά κομμάτια, δώσαμε συγχαρητήρια κι ευχές κι αρχίσαμε το ψήσιμο. Η κνίσα πολλή!

    Γέλια και πειράγματα, ανακατεμένα με τσουγκρίσματα ρακοπότηρων με ντόπιο τσίπουρο, αντηχούσαν στο έρημο χωριό, λες και προσπαθούσαμε να ξυπνήσουμε τους κεκοιμημένους Γεωργιτσιώτες να πάρουν μέρος στο πρωτομαγιάτικο γλέντι. Και ποιος ξέρει; Ίσως να τα καταφέραμε.
    Μέχρι να τελειώσουν οι τσιπουρομεζέδες και τα καλαμπούρια μικρών και μεγάλων, οι σχάρες άδειασαν πολλές φορές τις πανσέτες, μπριζόλες, σουβλάκια, κοτόπουλα και λουκάνικα! Μοσχομύρισε και το ψημένο ψωμί στη σχάρα!

    Στα υπόστεγα, που χαρίσαμε στην Παναγιά, στρώθηκαν οι παρέες με τα πλούσια γεύματα και τα κρασιά και μπύρες!
    Ώρα σιωπής! Τρώμε τώρα. Όποιος ξεχνιέται, μένει νηστικός.
    Δούλεψαν τα χέρια με τα ζηλευτά αιδέσματα και τα ποτά. Κάποιοι χάιδεψαν την κοιλιά τους, ευχαριστημένοι, και σκόρπισαν στην πράσινη φύση να χωνέψουν, απολαμβάνοντας το Μάη!
Κάπου εκεί μας επισκέφτηκε κι ο Αντιδήμαρχος, ο Ρήγας, με έναν φίλο του, που ήρθαν με τα πόδια κι έφυγαν με τα πόδια - λάτρεις των βουνών, της φύσης και του ποδαρόδρομου!

    Φιλοξενήθηκαν δεόντως κι άρχισαν οι συζητήσεις για τις αρχές κι εξουσίες και τα έργα που έγιναν, που γίνονται, που σχεδιάστηκαν κι εκείνα που πρέπει να γίνουν.
    Τελευταία ήρθε η Ντίνα από το Σιταρά, οικογενειακώς. Συνεχίστηκε το φαγοπότι, το τραγούδι κι η μουσική από ράδιο και κινητά τηλέφωνα με ηχεία.
    Ε, κάπου κουραστήκαμε κι η μέρα σώνονταν. Καιρός για επιστροφή στην καθημερινότητα.
Καθαρίσαμε το χώρο. Πήραμε τα σκουπίδια, κλείσαμε την εκκλησιά κι αφήσαμε γεια στους Γεωργιτσιώτες, που μας έγνεφαν αόρατοι. Δεν τους είπαμε αντίο, αλλά "εις το επανιδείν". Μην πικραθούν κιόλας.
    Καλό μήνα, χωριανοί!

Λεωνίδας 

*

Στον άι Θανάση του Διάκου

30 του Απρίλη 2025

    Με τον παπά Χρήστο είχαμε προγραμματίσει να γίνει θεία λειτουργία στις 2 του Μάη - ανακομιδής λειψάνων του αγίου Αθανασίου - στον άι Θανάση του Διάκου Γρεβενών.
    Επειδή, παράλληλα, κάποιοι χωριανοί ζητούσαν να "ανοίξουν" αυτό το εκκλησάκι δυο μέρες νωρίτερα, ο εφημέριος επέλεξε να γίνει μία θεία λειτουργία στις30 του Απρίλη.
    Γύρω στα 100 άτομα προσήλθαν στο ήρεμο εκκλησάκι, που είναι χωμένο στο πράσινο δρύινο δάσος, χτισμένο σε ένα λοφάκι, με κούρσες, τζιπ και φορτηγάκια.
    Μια ευχάριστη και γλυκιά αίσθηση πλημμύριζε την ψυχή σου, βλέποντας κι ακούγοντας τους ψάλτες και τον παπά να ψάλλουν στο εσωτερικό της μικρής εκκλησιάς, που γέμιζε, άδειαζε και ξαναγέμιζε από κόσμο, που μπαινόβγαινε να ανάψει το κεράκι του και να βγει έξω, γιατί ο χώρος ήταν μικρός για τόσο πλήθος!

    Όμως μεγάλη αίσθηση έκανε η παρουσία του προηγούμενου εφημέριου των Αγίων Θεοδώρων, του πατρός Παύλου Βασιλειάδη, που ήρθε σαν απλό παπαδοπαίδι και βοηθούσε τον παπά Χρήστο στη θεία λειτουργία!
    Ποιος δεν το χάρηκε και δε δάκρυσε, μόλις τον είδε;
    Κι αυτός το ίδιο αισθάνθηκε κι η πλάση συγκινήθηκε, γυρίζοντας ο καθένας το πρόσωπό μας αλλού, να μη φανεί το δάκρυ!
    Τέτοια κατανυκτική θεία λειτουργία είχα να ζήσω πολύ καιρό.

    Σαν τέλειωσε η λειτουργία, βγήκαμε στην αυλή, νότια, για την αρτοκλασία. Ο κόσμος κύκλωσε το τραπέζι με τους άρτους.
    Οι δυο παπάδες επί τω έργω... Οι ψάλτες έψαλλαν, φουσκώνοντας το στήθος, που γέμιζε με φρέσκο οξυγόνο του δάσους της βελανιδιάς!

    Μαζί με τους παπάδες και τους ψαλτάδες έψαλλε κι ο κόσμος το "Θεοτόκε, Παρθένε..." και το "Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν..." κι η ψαλμωδία αντηχούσε πέρα στα πλάγια μέχρι την παλιά εκκλησιά, που στέκει εγκαταλειμμένη και παραπονεμένη στα ερείπια του χωριού Διάκος Γρεβενών.

   Παράλληλα με την αρτοκλασία οι γυναίκες έστρωναν μπουφέ με πίτες, γλυκά, κουλούρια, αναψυκτικά (αυτά τα τελευταία, νομίζω, τα διέθεσε ο Σύλλογος των Αγίων Θεοδώρων - μπορεί να κάνω και λάθος).

    Ο παπά Χρήστος μοίρασε αντίδωρο και άρτο. Ο κόσμος πήρε απ' όλα και πέρασε στη βόρεια αυλή. Έφαγε και ήπιε τα δώρα και, μετά, λίγες γυναίκες έπιασαν το χορό. Είπαν τραγούδια πασχαλιάτικα, που ήξεραν, δυστυχώς, μετρημένες γυναίκες. Κι ακόμα δυστυχέστερα δεν επαναλάμβαναν όλες οι υπόλοιπες! Έτσι θα χαθεί η παράδοση.
    Καθαρίσαμε τον τόπο και φύγαμε για τους Αγίους Θεοδώρους με ευχάριστη διάθεση και καθαρή καρδιά.
    Και του χρόνου, άι Θανάση!

Λεωνίδας 

*

Κυριακή του Θωμά

27 του Απρίλη 2025
    Τελευταία μέρα με επισκέπτες Αγιοθεοδωρίτες, σήμερα. Λίγοι εξοδούχοι των πόλεων μας έμειναν κι αυτοί θα φύγουν σήμερα.

    Με την έξοδο από την εκκλησία, μετά τη θεία λειτουργία, ο παπά Χρήστος ζήτησε από τις Αγιοθεοδωρίτισσες να αποχαιρετήσουν την Πασχαλιά με πασχαλινά τραγούδια.
    Λίγες γυναίκες μπήκαν στο χορό, στην αυλή της εκκλησίας κι ο παππά Χρήστος έσυρε το χορό, τραγουδώντας όλοι μαζί πασχαλινά τραγούδια, ζωντανεύοντας το έθιμο της Δευτέρας του Πάσχα και της Κυριακής του Θωμά.
    Χρόνια πολλά! 

    Και του χρόνου, χωριανοί!

    Λεωνίδας 

*

Αι Γιώργης και πασχαλιά

23 του Απρίλη 2025
    Τετάρτη μετά το Πάσχα, σήμερα, κι ο κόσμος του χωριού λιγοστεύει, αφού φεύγουν οι πασχαλογιορτάδες.

    Λιγοστοί και στην εκκλησιά οι προσελθόντες.
    Αντίθετα οι Γιώργηδες και οι Γεωργίες προσήλθαν με το "ύψωμά" τους, ντυμένοι και στολισμένοι! Είναι η μέρα τους και το γιορτάζουν όσο καλύτερα μπορούν. Είναι η τιμητική τους.
    Φυσικά, είχαμε και αρτοκλασία!
    Χρόνια πολλά, Γιώργηδες και Γεωργίες!
    Και του χρόνου!

Λεωνίδας 

*

Μουσική βραδιά της Λαμπρής

LIVE MUSIC

20 του Απρίλη 2025

   Ο πολιτιστικός Σύλλογος των Αγίων Θεοδώρων "Οι Άγιοι Θεόδωροι" οργάνωσε μουσική βραδιά το βράδυ της Λαμπρής, 20 του Απρίλη, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου των Αγίων Θεοδώρων.
    Τη μουσική κάλυψη είχε ο Στέργιος Κάλτσιος κι η Κωνσταντίνα Ζώη με την παρέα τους :
Απόστολος Τζημόπουλος - κλαρίνο, Αλέξανδρος Μπατίκης - Μπουζούκι, Ρήγας Μπογδάνης - Πλήκτρα, Κωνσταντίνος Κοντός - Τύμπανα.
    Θα πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια στους διοργανωτές για την πολύ καλή προετοιμασία και παρουσίαση των χώρων του Πνευματικού Κέντρου. 

    Επίσης, τα ευχαριστήρια και τα συγχαρητήρια για την άψογη εξυπηρέτηση!
    Οι καλλιτέχνες κι οι θαμώνες ήξεραν πού βρίσκονται.
    Ένιωθες πως βρίσκεσαι σε επαγγελματική εκδήλωση ανωτέρου επιπέδου.
    Και του χρόνου, παιδιά!

Λεωνίδας

*

Ανάσταση 2025

19 και 20 του Απρίλη 2025
    Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι γεμάτη με πόνο, προσευχή και στο τέλος χαρά.
    Για άλλους είναι πόνος, γι' άλλους προσευχή, γι' άλλους μέρες άδειας και ξεκούρασης, γι' άλλους μέρες νηστείας, καλοφαγίας, αγάπης, ελεημοσύνης, προβληματισμού, συμφιλίωσης κι αντάμωσης.
    Για τους ιερείς, όμως, είναι μέρες κούρασης και δοκιμασίας. Κι όποιος παπάς έχει δυο και τρία χωριά, έχει διπλή και τριπλή κούραση!
    Δε γίνεται να έρθει το Πάσχα και να μην κοινωνήσει το ποίμνιο. Δε γίνεται να μη δει το εκκλησίασμα τη Σταύρωση, την Αποκαθήλωση, τον Επιτάφιο, την Ανάσταση!
    Δυο χωριά; Διπλά όλα! Τρία χωριά; Τριπλά όλα!

19 του Απρίλη 2025

Ανάσταση στον προφήτη Ηλία του Αιμιλιανού

    Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου πήγαμε με τον παπά Χρήστο στον προφήτη Ηλία.
    Χτύπησε η καμπάνα κι ο κόσμος άρχισε να έρχεται στην εκκλησία. Άναβε το κεράκι του κι έπιανε τη γωνιά του σε κάποιο στασίδι ή όρθιος στο χώρο του ναού.
    Σιγά – σιγά ο ναός γέμισε! Πρώτη φορά, νομίζω, μετά τον κορωναϊό, προσήλθε τόσος κόσμος στην εκκλησία!
    Ήρθε η ώρα να βγει το Άγιο Φως.
    «Δεύτε λάβετε φως…», είπε ο παπά Χρήστος κι οι ανυπόμονοι ύψωσαν τις λαμπάδες και προσπάθησαν να πάρουν πρώτοι το Φως. Κάποιοι τα κατάφεραν και κάποιοι κυνηγούσαν το τρικέρι του παπά.

    Μετά βγήκαμε στην αυλή της εκκλησίας με τις λαμπάδες αναμμένες.
    «Χριστός Ανέστη…», έψαλε ο παπάς, οι ψάλτες και μαζί τους ο λαός!

    Η χαρά στα πρόσωπα και τα φιλιά της αγάπης δεν μπορούσαν να κρυφτούν!
    «Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά! Και του χρόνου όλοι εδώ!» ευχήθηκε ο παπά Χρήστος.
     

    «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!» ανταπέδωσε το εκκλησίασμα.
    Πήραμε τη λαμπάδα μας και τη φέραμε στο σπίτι αναμμένη!
    Ευλογημένη ας είναι η χρονιά μας αυτή!

*

19 και 20 του Απρίλη 2025

Ανάσταση στους Αγίους Θεοδώρους Γρεβενών

    Στις έντεκα το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, χτύπησε η καμπάνα των Αγίων Θεοδώρων. Ο ιερός Ναός ήταν, σχεδόν, γεμάτος.
    Από όλους τους δρόμους έφταναν οι χωριανοί με τις λαμπάδες στο χέρι και ντυμένοι με τα «πασχαλιάτικα»! Πολλοί προτίμησαν να μείνουν στην αυλή του ναού. Πολύς ο κόσμος, αλλ’ όχι τόσος, όσος ήταν πέρυσι. Μιλάμε, πάντα, για μετά την επιδημία του κοροναϊού.

    Οι γνωστές γυναίκες του χωριού - δεν γράφω τα ονόματά τους μην ξεχάσω καμία, γιατί δεν ήμουν εκεί - έβαψαν και φέτος τ' αυγά, που δόθηκαν στο τέλος από τον ιερέα σε όλο το εκκλησίασμα. Αυτά ευλόγησε πρώτα ο παπά Χρήστος. 

    Έβαλε ευλογητό ο παπά Χρήστος κι οι ψάλτες άρχισαν να διαβάζουν και να ψέλνουν.

    Πλησίαζε η ώρα του Φωτός. Ο Ιερέας έδωσε οδηγίες να αργοψέλνουν οι ψάλτες, ώστε να δώσει το "Άγιο Φως" στις δώδεκα ακριβώς.
    Για το «Άγιο Φως» είχε πάει ο Μητροπολίτης Γρεβενών, κ.κ. Δαβίδ, στα Ιεροσόλυμα και το έφερε αυθημερόν. Στο πρώτο χωριό των Γρεβενών και της Μακεδονίας, την Άνοιξη, πήγε και το παρέλαβε ο χωριανός μας αστυνομικός, κ. Βασίλης Ζήσης.

    Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα ο επίτροπος Σάκης κατέβασε το διακόπτη και το σκοτάδι σκέπασε τα πάντα.

    Μέσα στο Ιερό ο παπά Χρήστος άναψε το τρικέρι και βγήκε στην Ωραία Πύλη, ψάλλοντας «Δεύτε λάβετε Φως εκ του ανεσπέρου φωτός…»

    Μικροί και μεγάλοι, πάντα οι ίδιοι, είχαν πάρει τις κατάλληλες θέσεις και πήραν πρώτοι το "Άγιο Φως", που ήλθε από το Ναό της Αναστάσεως των Αγίων Τόπων.

    Βγήκαμε στην αυλή και στην ειδική εξέδρα της Αναστάσεως. Ο λαός κρατούσε τις αναμμένες λαμπάδες και περίμενε καρτερικά.

    «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος», έψαλε ο ιερέας κι επανέλαβαν οι ψάλτες κι ο λαός πολλές φορές, χαρούμενοι, ενώ τα φιλιά της αγάπης έδιναν κι έπαιρναν ανάμεσά τους.

    Στη συνέχεια ο παπά Χρήστος πήρε το Ευαγγέλιο και στάθηκε στην είσοδο της εκκλησίας, λέγοντας :

«Σας θέλω όλους μέσα στην εκκλησία, μέχρι να τελειώσει η αναστάσιμη θεία Λειτουργία. Επειδή, όμως, κάποιοι δεν μπορούν να μείνουν μαζί μας, ας χαιρετήσουμε όλοι το Ευαγγέλιο κι ο καθένας ας πάρει την απόφασή του – μέσα στο ναό ή το δρόμο για το σπίτι του».
Μπήκαμε αρκετοί στο ναό – περισσότεροι των άλλων ετών, λίγοι για λίγο κι οι άλλοι μέχρι το τέλος, ψάλλοντας το «Χριστός Ανέστη…»

    Η αναστάσιμη θεία λειτουργία, η καλύτερη κι απολαυστικότερη όλων, συνεχίστηκε με κατάνυξη! Οι πιστοί συμμετείχαν σχεδόν σε όλες τις προσευχές και ψαλμωδίες. Κοινώνησαν στην ώρα τους κι απάντησαν «Αληθώς Ανέστη» στο «Χριστός Ανέστη» και τις ευχές του παπά Χρήστου, όταν τέλειωσε στις δύο η ώρα το πρωί.
    Χαιρετηθήκαμε, αλλάξαμε ευχές και φιλιά και φύγαμε για τη μαγειρίτσα!  

    (Ο Βασίλης Ζήσης - χωριανός μας και αστυνομικός πήγε στην Άνοιξη και παρέλαβε από το Δεσπότη μας το Άγιο Φως. 

    Ευχαριστούμε, Μπίλη! Να σε φωτίζει πάντα). 
    Χριστός Ανέστη!
    Χρόνια πολλά με υγεία, χωριανοί !

Λεωνίδας

*

Επιτάφιος 2025

18 του Απρίλη 2025 

    Το απόγευμα ο παπά Χρήστος ξεκίνησε από τον Αιμιλιανό.

    Στον ιερό ναό, του προφήτη Ηλία, πολύς (έκπληξη !) λαός είχε στολισμένο τον Επιτάφιο και περίμενε τον παπά. 

    Ο Γιάννης, ο ψάλτης, γαμπρός του χωριού και συνταξιούχος πια, μας περίμενε με κάποια υποφαινόμενη  αγωνία, λόγω της σοβαρότητας της βραδιάς κι επειδή νόμιζε, πως θα φορτωνόταν όλο το ψαλτικό βάρος της τελετής μόνος του. Με το που μας είδε, τους δυο με τον παπά Χρήστο, αναπτερώθηκε!

    Έκανε την αρχή ο ιερέας κι εμείς ακολουθήσαμε. Το εκκλησίασμα μού εξέφρασε την επιθυμία να συμμετάσχει στα εγκώμια και προμηθεύτηκαν τα ανάλογα βιβλιαράκια.

    Φτάσαμε στην πρώτη στάση.

    "Η ζωή εν τάφω, κατετέθης Χριστέ..." , άρχισε ο παπά Χρήστος κι εμείς ακολουθήσαμε. 

    Τρεις ομάδες, μαζί με τους ψαλτάδες, ψάλαμε συγκινημένοι τα εγκώμια της Θεοτόκου.

    Μετά βγήκαμε με τον Επιτάφιο, προπορευμένων των λαμπαδηφόρων, και φτάσαμε με τις λαμπάδες αναμμένες στην πλατεία του χωριού, ψέλνοντες τη δεύτερη στάση 

    "Άξιον εστί μεγαλύνειν σε τον ζωοδότην..." 

    Έγινε μια στάση, ψάλαμε τα καθέκαστα κι ανηφορίσαμε για τον προφήτη Ηλία, ψέλνοντες την τρίτη στάση :

    "Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη ταφή σου προσφέρουσι Χριστέ μου".

    Μπήκαμε στην εκκλησία από τη νότια είσοδο, περνώντας κάτω από τον Επιτάφιο. 

    Σε λίγο τέλειωσε η τελετή κι ευχηθήκαμε : 

    Καλή Ανάσταση!

*

    Σειρά είχαν οι Άγιοι Θεόδωροι.

    Πολύς ο κόσμος που περίμενε τον παπά Χρήστο στην εκκλησία. 

    Ο Επιτάφιος στολισμένος, όπως έπρεπε, με άνθη όμορφα ! Προσκυνήσαμε ευλαβικά και πήραμε τις θέσεις μας.

    Η καμπάνα χτύπησε πένθιμα κι ο ιερέας ξεκίνησε.

    Φτάσαμε στα εγκώμια. Τα δυο ψαλτήρια έψαλλαν μελωδικά εκ περιτροπής κι ο κόσμος, που ήθελε, τα συνόδευε.

    Βγήκαμε κι εδώ από την εκκλησία με τον Επιτάφιο, τα εξαπτέρυγα οι λαμπαδηφόροι, τέσσερις ψαλτάδες, ο ιερέας κι ο λαός με τις λαμπάδες αναμμένες.

    Κατευθυνθήκαμε προς την πλατεία και περιφέραμε τον Επιτάφιο ψάλλοντας γύρω της τα εγκώμια. Σε κάθε γωνία ο παπάς έκανε τις δεήσεις και συνεχίζαμε.

    Τα παιδιά κι οι νέοι σήκωναν τον Επιτάφιο, εναλλασσόμενα. Ας έχουν τη βοήθειά του κι αυτή τη χρονιά!

    Επιστρέφοντες στον ιερό Ναό ψάλαμε "Τον ήλιον κρύψαντα τας ιδίας ακτίνας..."

    Περάσαμε κάτω από τον Επιτάφιο και μπήκαμε στο ναό από τη νότια είσοδο, ενώ ο παπά Χρήστος μοίραζε άνθη - στολίδια του Επιταφίου.

    Παπάς και ψάλτες τελειώσαμε όσα απέμειναν και φύγαμε με την ευχή :

    Καλή Ανάσταση !

Λεωνίδας

*

Μεγάλη Παρασκευή

18 του Απρίλη 2025
    Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής ο παπά Χρήστος ξεκίνησε από τους Αγίους Θεοδώρους την Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου.

    Οι πιστοί προσέρχονταν πρωί - πρωί, αντικαθιστώντας τις γυναίκες, που «ξενύχτησαν τον εσταυρωμένο Νεκρό». Άναβαν το κεράκι τους και προσκυνούσαν τον Εσταυρωμένο.

    Η τελετή της Αποκαθήλωσης άρχισε κι ο Εσταυρωμένος αποκαθηλώθηκε, ραντισμένος με μύρα κι αρώματα. Μεταφέρθηκε στο ιερό Βήμα κι ο παπά Χρήστος εξήλθε με το ιερό λείψανο (σε πανί), τον Επιτάφιο, να σκεπάζει το κεφάλι του.
   Ο Γιάννης κι ο Ευθύμης πήγαιναν μπροστά με το μανάλι και το θυμιατό. Έκαναν τρεις γύρους γύρω από το κουβούκλιο κι ο ιερέας τοποθέτησε το πανί με το Νεκρό Ιησού στο κουβούκλιο. Πλάι του τοποθέτησε το Ευαγγέλιο.

    Ύστερα, κατά το έθιμο, ο παπά Χρήστος προσκύνησε τον Νεκρό και το ευαγγέλιο και μετά πέρασε σταυρωτά κάτω από το κουβούκλιο.     Η τελετή τέλειωσε εδώ κι ο κόσμος συνέχισε το προσκύνημα.

*

    Σε λίγο βρεθήκαμε στον προφήτη Ηλία του Αιμιλιανού.
    Η τελετή της Αποκαθήλωσης επαναλήφθηκε κατά τον ίδιο τρόπο στον άι Λια.
    Κι εδώ ο παπά Χρήστος πέρασε σταυρωτά κάτω από τον επιτάφιο, ξαφνιάζοντάς μας όλους, μιας κι εμείς λέγαμε - μόνο - στα παιδιά να περάσουν από κάτω.
    Ήταν πια μεσημέρι και φύγαμε να ξεκουραστούμε. Το βράδυ έχουμε πάλι διπλή Ταφή. Διπλό Επιτάφιο.

    Συγγνώμη, Κύριε, για τα Πάθη σου, που πέρασες εξ αιτίας μας!
    Καλή Ανάσταση!

Λεωνίδας

*