Την πρωτομαγιά ο κόσμος σκόρπισε στη φύση, αφήνοντας χωριά και πόλεις.
Ο καιρός ήταν, πραγματικά, μαγιάτικος!
Διαλέξαμε να περάσουμε τη μέρα μας στη Γεωργίτσα Γρεβενών - το εγκαταλειμμένο χωριό, που κάποιοι φρόντισαν να το φτιάξουν οργανωμένο σημείο εκδρομής.
Βρήκαμε εκεί τη Γεωργία - Γεωργιτσιώτισσα, νύφη στην Πηγαδίτσα με τα παιδιά και τα εγγόνια της. Μαζί της ήταν, ο Στρατής με τη μάνα του κι ο Νίκος με την οικογένειά του.
Η φωτιά ήταν πλούσια και η ψησταριά τους χωράει όλους.
Χαιρετηθήκαμε με ευχές αγάπης και γέλια.
Ανάψαμε το κεράκι στη φρεσκοαγιογραφημένη εκκλησιά και ζητήσαμε την προστασία της Παναγιάς.
Σε λίγο, μας περίμενε μια έκπληξη. Μπροστά στη βρύση της πλατείας και την ψησταριά, ο άλλοτε μικρός εγγονός της Γεωργίας, αλλά Λυκειόπαιδο πια, με τη Λύρα και συνοδεία Τύμπανου - άλλου εγγονού - μας έπαιξε ποντιακά κομμάτια!
Γέλια και πειράγματα, ανακατεμένα με τσουγκρίσματα ρακοπότηρων με ντόπιο τσίπουρο, αντηχούσαν στο έρημο χωριό, λες και προσπαθούσαμε να ξυπνήσουμε τους κεκοιμημένους Γεωργιτσιώτες να πάρουν μέρος στο πρωτομαγιάτικο γλέντι. Και ποιος ξέρει; Ίσως να τα καταφέραμε.
Μέχρι να τελειώσουν οι τσιπουρομεζέδες και τα καλαμπούρια μικρών και μεγάλων, οι σχάρες άδειασαν πολλές φορές τις πανσέτες, μπριζόλες, σουβλάκια, κοτόπουλα και λουκάνικα! Μοσχομύρισε και το ψημένο ψωμί στη σχάρα!
Στα υπόστεγα, που χαρίσαμε στην Παναγιά, στρώθηκαν οι παρέες με τα πλούσια γεύματα και τα κρασιά και μπύρες!
Ώρα σιωπής! Τρώμε τώρα. Όποιος ξεχνιέται, μένει νηστικός.
Δούλεψαν τα χέρια με τα ζηλευτά αιδέσματα και τα ποτά. Κάποιοι χάιδεψαν την κοιλιά τους, ευχαριστημένοι, και σκόρπισαν στην πράσινη φύση να χωνέψουν, απολαμβάνοντας το Μάη!
Κάπου εκεί μας επισκέφτηκε κι ο Αντιδήμαρχος, ο Ρήγας, με έναν φίλο του, που ήρθαν με τα πόδια κι έφυγαν με τα πόδια - λάτρεις των βουνών, της φύσης και του ποδαρόδρομου!
Φιλοξενήθηκαν δεόντως κι άρχισαν οι συζητήσεις για τις αρχές κι εξουσίες και τα έργα που έγιναν, που γίνονται, που σχεδιάστηκαν κι εκείνα που πρέπει να γίνουν.
Τελευταία ήρθε η Ντίνα από το Σιταρά, οικογενειακώς. Συνεχίστηκε το φαγοπότι, το τραγούδι κι η μουσική από ράδιο και κινητά τηλέφωνα με ηχεία.
Ε, κάπου κουραστήκαμε κι η μέρα σώνονταν. Καιρός για επιστροφή στην καθημερινότητα.
Καθαρίσαμε το χώρο. Πήραμε τα σκουπίδια, κλείσαμε την εκκλησιά κι αφήσαμε γεια στους Γεωργιτσιώτες, που μας έγνεφαν αόρατοι. Δεν τους είπαμε αντίο, αλλά "εις το επανιδείν". Μην πικραθούν κιόλας.
Καλό μήνα, χωριανοί!
Μέχρι να τελειώσουν οι τσιπουρομεζέδες και τα καλαμπούρια μικρών και μεγάλων, οι σχάρες άδειασαν πολλές φορές τις πανσέτες, μπριζόλες, σουβλάκια, κοτόπουλα και λουκάνικα! Μοσχομύρισε και το ψημένο ψωμί στη σχάρα!
Ώρα σιωπής! Τρώμε τώρα. Όποιος ξεχνιέται, μένει νηστικός.
Δούλεψαν τα χέρια με τα ζηλευτά αιδέσματα και τα ποτά. Κάποιοι χάιδεψαν την κοιλιά τους, ευχαριστημένοι, και σκόρπισαν στην πράσινη φύση να χωνέψουν, απολαμβάνοντας το Μάη!
Κάπου εκεί μας επισκέφτηκε κι ο Αντιδήμαρχος, ο Ρήγας, με έναν φίλο του, που ήρθαν με τα πόδια κι έφυγαν με τα πόδια - λάτρεις των βουνών, της φύσης και του ποδαρόδρομου!
Τελευταία ήρθε η Ντίνα από το Σιταρά, οικογενειακώς. Συνεχίστηκε το φαγοπότι, το τραγούδι κι η μουσική από ράδιο και κινητά τηλέφωνα με ηχεία.
Ε, κάπου κουραστήκαμε κι η μέρα σώνονταν. Καιρός για επιστροφή στην καθημερινότητα.
Καθαρίσαμε το χώρο. Πήραμε τα σκουπίδια, κλείσαμε την εκκλησιά κι αφήσαμε γεια στους Γεωργιτσιώτες, που μας έγνεφαν αόρατοι. Δεν τους είπαμε αντίο, αλλά "εις το επανιδείν". Μην πικραθούν κιόλας.
Καλό μήνα, χωριανοί!
Λεωνίδας
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.