Στον άι Νικόλα Μελισσίου Γρεβενών

20 του Μάη 2025
    Μια απίθανη μέρα ξημέρωσε σήμερα, λες και είχε δώσει παραγγελία ο άγιος Νικόλαος για να γίνει το πανηγύρι του στο εγκαταλειμμένο χωριό των Γρεβενών, το Μελίσσι.
    Η ανοιξιάτικη φύση ήταν υπέροχη! Το εκκλησάκι είναι βουτηγμένο στο πράσινο, εκεί που γειτονεύουν τα σπαρτά με το δάσος της βελανιδιάς. Εικόνα από πίνακα!

    Ο παπά Χρήστος με τους ψαλτάδες του και την Αλεξάνδρα έφτασαν ξημερώματα. Άναψαν κεράκια και καντήλια, ετοίμασαν ό,τι χρειαζόταν και χτύπησαν την καμπάνα. Έβαλε "ευλογητό..." ο ιερέας κι άρχισε ο εξάψαλμος.

    Ο κόσμος συνέρρεε μέσα από τον πράσινο κάμπο και γέμισε ο μικρός ναός. Τότε άλλαξαν τακτική. Όλοι έρχονταν, έμπαιναν στην εκκλησία, έπαιρναν το κεράκι, προσκυνούσαν τον Άγιο κι έβγαιναν απ' έξω ν' ανάψουν το κερί τους. Στη συνέχεια έμεναν στο προαύλιο, στη σκιά των δέντρων βελανιδιάς!
    Ο Άι Νικόλας περικλείστηκε από αυτοκίνητα και προσκυνητές!
    Μέσα η θεία λειτουργία προχωρούσε κανονικά. Το εκκλησίασμα σκιρτούσε από συγκίνηση και κατάνυξη, βλέποντας τον παπά Χρήστο να περιφέρει τα "Άγια των αγίων" ανάμεσα στις εικόνες της Ανατολής! Αρκετοί κοινώνησαν, τρέμοντας από ιερή συγκίνηση κι ευλάβεια!
Στο τέλος ο παπά Χρήστος τράβηξε προς την έξοδο και τέλεσε την αρτοκλασία στο ύπαιθρο. Η Πόπη κράτησε την εικόνα. Ο ιερέας ευλόγησε τους άρτους στη δροσιά του πρωινού ίσκιου της βελανιδιάς.

    Ψάλαμε το "Πλούσιοι επτώχευσαν κι επείνασαν...", πήραμε αντίδωρο, άρτο και όλα όσα πρόσφεραν οι Μελισσιώτες.

   Ύστερα απλωθήκαμε στην αυλή. Χαιρετηθήκαμε, είπαμε τις ευχές μας για χρόνια πολλά και καλά και καθίσαμε στις καρέκλες και τα τραπέζια, που είχαν στρωθεί ολοτρόγυρα.

Κάπου προς το καμπαναριό μια επιχείρηση προετοιμασίας φαγητών (κέτερινγκ) άρχισε να σερβίρει φαγητό, σαλάτα, τυρί, ψωμί, κρασί κι αναψυκτικά.

    Σε ένα τραπέζι καθόταν ο χορηγός με τη σύζυγό του και την παρέα του. Ο Κώστας Καλπίνης κι η Αστέρω.

    Ο Κώστας σηκώθηκε και ανακοίνωσε τη χορηγία. Είπε πως κάπως έτσι θα γίνεται στο εξής την ημέρα του πανηγυριού του Αγίου Νικολάου, σηματοδοτώντας την αρχή ενός εθίμου.
    Ο κόσμος χειροκρότησε ενθουσιασμένος.
    Ύστερα έκανε μια φιλότιμη προσπάθεια να οργανώσει μια υπαίθρια κι ανοιχτή συλλογική κουβέντα, για να αναφερθούν και να συζητηθούν προβλήματα και προτάσεις της τοπικής κοινωνίας, αλλά ο κόσμος δεν τον ακολούθησε, κοιτάζοντας το πιάτο.

    Ευλόγησε ο παπά Χρήστος το γεύμα και το φαγοπότι άρχισε. Τα πιρούνια πήραν φωτιά και το κρασί έρευσε μπόλικο.

    Άρχισαν οι συζητήσεις, τα αστεία, και τα κουρντίσματα του κλαρίνου και του νταϊρέ! Ο Ζήσης, ο Κώστας κι ο Αντώνης έδωσαν τον καλύτερο εαυτό για να ανεβάσουν το κέφι. Έτσι κι έγινε.

    Ξεκίνησε ο παπάς το χορό κι ο χορός πήγε γαϊτάνι...
    Συγχαρητήρια, Κώστα Καλπίνη και Αστέρω για τη χορηγία! Πολύ σωστή κίνηση!
    Χρόνια πολλά, χωριανοί!
    Και του χρόνου!

Λεωνίδας

*