Αγία Τριάδα 2025

9 του Ιούνη 2025
    Στην Αγία Τριάδα του Αιμιλιανού Γρεβενών βρεθήκαμε σήμερα.

    Το εκκλησάκι του μακαριστού Γερβασίου γιορτάζει σήμερα και κόσμος πολύς ήρθε να εκκλησιαστεί εδώ.
    Το μικρό εκκλησάκι δε χωράει παρά μόνον τον παπά, τους πέντε ψάλτες, το νεωκόρο και πέντ' έξι πιστούς. Σ' αυτούς συγκαταλέγεται κι ο Δημήτρης, συνταξιούχος δάσκαλος και αδερφός του Γερβασίου.

    Ευτυχώς ο επίτροπος Ζήσης φρόντισε για τη μικροφωνική μετάδοση της θείας λειτουργίας! Μαζί με τον επίτροπο Κώστα, αδερφό του παπά Χαρίση μας, φρόντισαν για τα πάντα. Καρέκλες, τραπέζια κ.ά.

    Έξω, ανέλαβαν οι Αιμιλιανιώτισσες. Σιτάρι, άρτους, γλυκά κ.ά.
    Σαν τέλειωνε η θεία λειτουργία, βγήκε ο παπά Χρήστος στην αυλή και τέλεσε την αρτοκλασία και το καθιερωμένο μνημόσυνο για τον μακαριστό Γερβάσιο.

    Ο κόσμος απλωμένος γύρω στην αυλή, λιγότερος από πέρυσι, παρακολουθούσε απολαμβάνοντας την ηλιόλουστη μέρα με την καταπράσινη φύση!

    Με τη χάρη της Αγίας Τριάδας τελειώσαμε και σήμερα τις τελετές του τριημέρου.
    Η θεία Χάρη του Αγίου Πνεύματος ας μας βοηθάει πάντα, όπως στα γενέθλια της Χριστιανικής μας Εκκλησίας!
    Και του χρόνου, αδελφοί !

Λεωνίδας 

*

Πεντηκοστή στον Αιμιλιανό

8 του Ιούνη 2025
    Κυριακή της Πεντηκοστής, σήμερα, κι ο παπά Χρήστος θα λειτουργούσε στον Αιμιλιανό Γρεβενών.

    Θέλοντας να βοηθήσουμε τον τοπικό ψάλτη, το Γιάννη, παραβρεθήκαμε με το Γιώργο στον προφήτη Ηλία από τις εφτά το πρωί.
    Πολλοί ψαλτάδες, λίγος κόσμος κι ευτυχώς ήρθαν να εκκλησιαστούν μερικοί Αγιοθεοδωρίτες.

    Όλα πήγαν κατ' ευχήν και κατά το τοπικό έθιμο μοιράστηκαν καρυδόφυλλα για την ώρα της γονυκλισίας. Όρθρος, θεία λειτουργία και εσπερινός της γονυκλισίας!
    Η ηρεμία κι η απλότητα του πρωινού δεν περιγράφονται!
    Και του χρόνου από τον άι Λια του Αιμιλιανού Γρεβενών!

Λεωνίδας

*

"Χρυσό" Ψυχοσάββατο

7 του Ιούνη 2025
    Τυχεροί, φέτος! Είχαμε παπά για να τηρηθούν τα έθιμα της ημέρας του "χρυσού Ψυχοσάββατου"! Αύριο δε θα έχουμε και το αυριανό έθιμο θάβεται.
    Χτύπησε η καμπάνα κι ο παπάς "έβαλε ευλογητό" στο ναό των Αγίων Θεοδώρων Γρεβενών. Διάβασε ο Γιάννης τον εξάψαλμο κι ο όρθρος προχωρούσε κανονικά.
    Σε λίγο φάνηκαν οι πρώτες γυναίκες με τις κανίστρες σκεπασμένες με καθαρά μεσάλια. Τις ακούμπησαν αριστερά ή δεξιά στα σκαλιά μπροστά στο τέμπλο.
    Σιγά - σιγά ο ναός γέμιζε από πιστούς και παράλληλα γέμιζαν και τα σκαλιά με κανίστρες, με τα κρυμμένα εδέσματα - δώρα προσφοράς για τις ψυχές.

    Τα πιατάκια με το σιτάρι κατέλαβαν το τραπέζι των μνημόσυνων.
    Κατά το τέλος της θείας λειτουργίας τα σκαλιά δε χωρούσαν άλλα κάνιστρα.
    Στάθηκε ο παπά Χρήστος μπροστά στο τραπέζι με τα πιάτα των σιταριών και διάβασε τις ειδικές ευχές. Ψάλαμε τα νεκρώσιμα ευλογητάρια και το "αιωνία η μνήμη". 

    Το μνημόσυνο κι η θεία λειτουργία έλαβε τέλος. Στάθηκε κι ο παπάς στην Ωραία Πύλη και μοίραζε αντίδωρο.
    Οι Αγιοθεοδωρίτισσες πήραν το αντίδωρο, διάλεξαν την κανίστρα τους και αραδιάστηκαν από το εσωτερικό του ναού μέχρι την αυλή και μοίραζαν τα καλούδια τους, τα δώρα για το συχώριο των δικών τους ψυχών, που έφυγαν.

    Παλιότερα γινόταν καλύτερα, αφού στήνονταν όλες στη σειρά έξω από το ναό και περνούσαν όλοι παίρνοντας από όλους.
    Ένα ευχάριστο κι ενδιαφέρον βουητό από μελισσολόι ακουγόταν συνεχώς. Μπορεί να μην έλεγαν το παραδοσιακό "να κυρά κι δό μι", αλλά το "πάρε κι από μένα" και το "Θεός σχωρέσει" γέμιζε το ναό.
    Τα χέρια δούλευαν με ταχύτητα κι οι ανταλλαγές με πίτες, κουλούρια, γλυκά, πιτάκια, κι ό,τι μπορείς να φανταστείς άδειαζαν και γέμιζαν τις κανίστρες.
    Είναι ντροπή να μην πάρεις από όλες τις κανίστρες. Δε συγχωρείς τις ψυχές των δικών τους κεκοιμημένων!

    Οι άντρες, που δεν κρατούσαν κανίστρες, κρατούσαν κάποια τσάντα και, παίρνοντας το δώρο, έλεγαν "Θεός σχωρέσει". Στο τέλος έφευγαν με την τσάντα γεμάτη καλούδια, να φάνε σήμερα από αυτά και να συγχωρέσουν τις ψυχές όσων έφυγαν.

    Έξω από το ναό έπαιρναν και το σιτάρι του μνημόσυνου, που έφερε ο Παπά Χρήστος, επαναλαμβάνοντας την ίδια ευχή :
    "Θεός σχωρέσει"!

    Και του χρόνου, χωριανοί, μην ξεχάσετε τις ψυχές των δικών σας, που έφυγαν από τα μνήματα με την Ανάσταση και περιπλανιόνται μέχρι την Πεντηκοστή εδώ κοντά μας!

Λεωνίδας 

*

Ν.Ο. Σαρωνίδας Μπάσκετ

<<Ν.Ο. Σαρωνίδας Basketball Club

29 Μαΐου 2025
    Ο Ναυταθλητικός Όμιλος Σαρωνίδας βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την απόκτηση του νεαρού και ταλαντούχου αθλητή Βαγγέλη Ευαγγελόπουλου.

    Ο Βαγγέλης, γεννημένος το 2006, αγωνίζεται στις θέσεις «4» και «5», και έρχεται στην ομάδα μας από την U21 του Χολαργού. Στο παρελθόν έχει αγωνιστεί με επιτυχία και στα σωματεία του Κορωπίου και του ΟΚΑΜ, αποκομίζοντας πολύτιμες εμπειρίες και δείχνοντας συνέπεια και αθλητικό ήθος.
    Η ένταξή του στον ΝΟΣ αποτελεί επένδυση για το παρόν και το μέλλον της ομάδας μας, καθώς πρόκειται για έναν αθλητή με προοπτικές και ισχυρό κίνητρο για συνεχή βελτίωση.        

    Είμαστε βέβαιοι ότι θα ενισχύσει σημαντικά τη γραμμή των ψηλών μας και θα συμβάλει ουσιαστικά στην επίτευξη των στόχων μας τη φετινή σεζόν.

    Βαγγέλη, καλωσόρισες στην οικογένεια του ΝΟΣ! 

    Σου ευχόμαστε υγεία, επιτυχίες και μία δυναμική πορεία με τα χρώματα της ομάδας μας! >>

Για την αντιγραφή

Λεωνίδας

*

Αθηναϊκός Χάντμπολ

<<Athinaikos Handball

24 Μαΐου 2025 
    Ο Θωμάς Λόλας στον Αθηναϊκό Χάντμπολ!
    Ο Θωμάς Λόλας, ένας από τους ανερχόμενους Έλληνες δεξιούς ίντερ, είναι το νέο απόκτημα του Αθηναϊκού Χάντμπολ για τη σεζόν 2025-26. Ο 25χρονος (γεννημένος στις 25/11/2000) άφησε τη Νάουσα και κατηφόρισε στην Αθήνα για να ενισχύσει την ομάδα του Βύρωνα με το ταλέντο και την εμπειρία του.
    Με ύψος 1,72 μ. και εξαιρετική ευχέρεια στο σκοράρισμα, ο Λόλας έχει ήδη διαγράψει μια αξιόλογη πορεία στην Handball Premier, στην οποία αγωνίζεται από τη σεζόν 2020-21. Ξεκίνησε την πορεία του στον Δικέα Νέας Ιωνίας υπό τις οδηγίες του Μπάμπη Προδρομίδη και στη συνέχεια συνέχισε στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού ΣΦΠ, όπου αγωνίστηκε από το 2017 έως το 2020.
    Η μεταγραφή του στον Αθηναϊκό προσθέτει ποιότητα και επιθετικό βάθος στο ρόστερ της ομάδας, με τον ίδιο να είναι έτοιμος να προσφέρει λύσεις και ενέργεια στη νέα του "στέγη".
    Καλή επιτυχία Θωμά!>>

Για την αντιγραφή : 

Λεωνίδας

*

Στον άι Νικόλα Μελισσίου Γρεβενών

20 του Μάη 2025
    Μια απίθανη μέρα ξημέρωσε σήμερα, λες και είχε δώσει παραγγελία ο άγιος Νικόλαος για να γίνει το πανηγύρι του στο εγκαταλειμμένο χωριό των Γρεβενών, το Μελίσσι.
    Η ανοιξιάτικη φύση ήταν υπέροχη! Το εκκλησάκι είναι βουτηγμένο στο πράσινο, εκεί που γειτονεύουν τα σπαρτά με το δάσος της βελανιδιάς. Εικόνα από πίνακα!

    Ο παπά Χρήστος με τους ψαλτάδες του και την Αλεξάνδρα έφτασαν ξημερώματα. Άναψαν κεράκια και καντήλια, ετοίμασαν ό,τι χρειαζόταν και χτύπησαν την καμπάνα. Έβαλε "ευλογητό..." ο ιερέας κι άρχισε ο εξάψαλμος.

    Ο κόσμος συνέρρεε μέσα από τον πράσινο κάμπο και γέμισε ο μικρός ναός. Τότε άλλαξαν τακτική. Όλοι έρχονταν, έμπαιναν στην εκκλησία, έπαιρναν το κεράκι, προσκυνούσαν τον Άγιο κι έβγαιναν απ' έξω ν' ανάψουν το κερί τους. Στη συνέχεια έμεναν στο προαύλιο, στη σκιά των δέντρων βελανιδιάς!
    Ο Άι Νικόλας περικλείστηκε από αυτοκίνητα και προσκυνητές!
    Μέσα η θεία λειτουργία προχωρούσε κανονικά. Το εκκλησίασμα σκιρτούσε από συγκίνηση και κατάνυξη, βλέποντας τον παπά Χρήστο να περιφέρει τα "Άγια των αγίων" ανάμεσα στις εικόνες της Ανατολής! Αρκετοί κοινώνησαν, τρέμοντας από ιερή συγκίνηση κι ευλάβεια!
Στο τέλος ο παπά Χρήστος τράβηξε προς την έξοδο και τέλεσε την αρτοκλασία στο ύπαιθρο. Η Πόπη κράτησε την εικόνα. Ο ιερέας ευλόγησε τους άρτους στη δροσιά του πρωινού ίσκιου της βελανιδιάς.

    Ψάλαμε το "Πλούσιοι επτώχευσαν κι επείνασαν...", πήραμε αντίδωρο, άρτο και όλα όσα πρόσφεραν οι Μελισσιώτες.

   Ύστερα απλωθήκαμε στην αυλή. Χαιρετηθήκαμε, είπαμε τις ευχές μας για χρόνια πολλά και καλά και καθίσαμε στις καρέκλες και τα τραπέζια, που είχαν στρωθεί ολοτρόγυρα.

Κάπου προς το καμπαναριό μια επιχείρηση προετοιμασίας φαγητών (κέτερινγκ) άρχισε να σερβίρει φαγητό, σαλάτα, τυρί, ψωμί, κρασί κι αναψυκτικά.

    Σε ένα τραπέζι καθόταν ο χορηγός με τη σύζυγό του και την παρέα του. Ο Κώστας Καλπίνης κι η Αστέρω.

    Ο Κώστας σηκώθηκε και ανακοίνωσε τη χορηγία. Είπε πως κάπως έτσι θα γίνεται στο εξής την ημέρα του πανηγυριού του Αγίου Νικολάου, σηματοδοτώντας την αρχή ενός εθίμου.
    Ο κόσμος χειροκρότησε ενθουσιασμένος.
    Ύστερα έκανε μια φιλότιμη προσπάθεια να οργανώσει μια υπαίθρια κι ανοιχτή συλλογική κουβέντα, για να αναφερθούν και να συζητηθούν προβλήματα και προτάσεις της τοπικής κοινωνίας, αλλά ο κόσμος δεν τον ακολούθησε, κοιτάζοντας το πιάτο.

    Ευλόγησε ο παπά Χρήστος το γεύμα και το φαγοπότι άρχισε. Τα πιρούνια πήραν φωτιά και το κρασί έρευσε μπόλικο.

    Άρχισαν οι συζητήσεις, τα αστεία, και τα κουρντίσματα του κλαρίνου και του νταϊρέ! Ο Ζήσης, ο Κώστας κι ο Αντώνης έδωσαν τον καλύτερο εαυτό για να ανεβάσουν το κέφι. Έτσι κι έγινε.

    Ξεκίνησε ο παπάς το χορό κι ο χορός πήγε γαϊτάνι...
    Συγχαρητήρια, Κώστα Καλπίνη και Αστέρω για τη χορηγία! Πολύ σωστή κίνηση!
    Χρόνια πολλά, χωριανοί!
    Και του χρόνου!

Λεωνίδας

*

Πρωτομαγιά 2025

1 του Μάη 2025
    Την πρωτομαγιά ο κόσμος σκόρπισε στη φύση, αφήνοντας χωριά και πόλεις.
Ο καιρός ήταν, πραγματικά, μαγιάτικος!
    Διαλέξαμε να περάσουμε τη μέρα μας στη Γεωργίτσα Γρεβενών - το εγκαταλειμμένο χωριό, που κάποιοι φρόντισαν να το φτιάξουν οργανωμένο σημείο εκδρομής. 

   Βρήκαμε εκεί τη Γεωργία - Γεωργιτσιώτισσα, νύφη στην Πηγαδίτσα με τα παιδιά και τα εγγόνια της. Μαζί της ήταν, ο Στρατής με τη μάνα του κι ο Νίκος με την οικογένειά του.
    Η φωτιά ήταν πλούσια και η ψησταριά τους χωράει όλους.
    Χαιρετηθήκαμε με ευχές αγάπης και γέλια.
    Ανάψαμε το κεράκι στη φρεσκοαγιογραφημένη εκκλησιά και ζητήσαμε την προστασία της Παναγιάς.
    Σε λίγο, μας περίμενε μια έκπληξη. Μπροστά στη βρύση της πλατείας και την ψησταριά, ο άλλοτε μικρός εγγονός της Γεωργίας, αλλά Λυκειόπαιδο πια, με τη Λύρα και συνοδεία    Τύμπανου - άλλου εγγονού - μας έπαιξε ποντιακά κομμάτια!

    Απολαύσαμε τα μουσικά κομμάτια, δώσαμε συγχαρητήρια κι ευχές κι αρχίσαμε το ψήσιμο. Η κνίσα πολλή!

    Γέλια και πειράγματα, ανακατεμένα με τσουγκρίσματα ρακοπότηρων με ντόπιο τσίπουρο, αντηχούσαν στο έρημο χωριό, λες και προσπαθούσαμε να ξυπνήσουμε τους κεκοιμημένους Γεωργιτσιώτες να πάρουν μέρος στο πρωτομαγιάτικο γλέντι. Και ποιος ξέρει; Ίσως να τα καταφέραμε.
    Μέχρι να τελειώσουν οι τσιπουρομεζέδες και τα καλαμπούρια μικρών και μεγάλων, οι σχάρες άδειασαν πολλές φορές τις πανσέτες, μπριζόλες, σουβλάκια, κοτόπουλα και λουκάνικα! Μοσχομύρισε και το ψημένο ψωμί στη σχάρα!

    Στα υπόστεγα, που χαρίσαμε στην Παναγιά, στρώθηκαν οι παρέες με τα πλούσια γεύματα και τα κρασιά και μπύρες!
    Ώρα σιωπής! Τρώμε τώρα. Όποιος ξεχνιέται, μένει νηστικός.
    Δούλεψαν τα χέρια με τα ζηλευτά αιδέσματα και τα ποτά. Κάποιοι χάιδεψαν την κοιλιά τους, ευχαριστημένοι, και σκόρπισαν στην πράσινη φύση να χωνέψουν, απολαμβάνοντας το Μάη!
Κάπου εκεί μας επισκέφτηκε κι ο Αντιδήμαρχος, ο Ρήγας, με έναν φίλο του, που ήρθαν με τα πόδια κι έφυγαν με τα πόδια - λάτρεις των βουνών, της φύσης και του ποδαρόδρομου!

    Φιλοξενήθηκαν δεόντως κι άρχισαν οι συζητήσεις για τις αρχές κι εξουσίες και τα έργα που έγιναν, που γίνονται, που σχεδιάστηκαν κι εκείνα που πρέπει να γίνουν.
    Τελευταία ήρθε η Ντίνα από το Σιταρά, οικογενειακώς. Συνεχίστηκε το φαγοπότι, το τραγούδι κι η μουσική από ράδιο και κινητά τηλέφωνα με ηχεία.
    Ε, κάπου κουραστήκαμε κι η μέρα σώνονταν. Καιρός για επιστροφή στην καθημερινότητα.
Καθαρίσαμε το χώρο. Πήραμε τα σκουπίδια, κλείσαμε την εκκλησιά κι αφήσαμε γεια στους Γεωργιτσιώτες, που μας έγνεφαν αόρατοι. Δεν τους είπαμε αντίο, αλλά "εις το επανιδείν". Μην πικραθούν κιόλας.
    Καλό μήνα, χωριανοί!

Λεωνίδας 

*

Στον άι Θανάση του Διάκου

30 του Απρίλη 2025

    Με τον παπά Χρήστο είχαμε προγραμματίσει να γίνει θεία λειτουργία στις 2 του Μάη - ανακομιδής λειψάνων του αγίου Αθανασίου - στον άι Θανάση του Διάκου Γρεβενών.
    Επειδή, παράλληλα, κάποιοι χωριανοί ζητούσαν να "ανοίξουν" αυτό το εκκλησάκι δυο μέρες νωρίτερα, ο εφημέριος επέλεξε να γίνει μία θεία λειτουργία στις30 του Απρίλη.
    Γύρω στα 100 άτομα προσήλθαν στο ήρεμο εκκλησάκι, που είναι χωμένο στο πράσινο δρύινο δάσος, χτισμένο σε ένα λοφάκι, με κούρσες, τζιπ και φορτηγάκια.
    Μια ευχάριστη και γλυκιά αίσθηση πλημμύριζε την ψυχή σου, βλέποντας κι ακούγοντας τους ψάλτες και τον παπά να ψάλλουν στο εσωτερικό της μικρής εκκλησιάς, που γέμιζε, άδειαζε και ξαναγέμιζε από κόσμο, που μπαινόβγαινε να ανάψει το κεράκι του και να βγει έξω, γιατί ο χώρος ήταν μικρός για τόσο πλήθος!

    Όμως μεγάλη αίσθηση έκανε η παρουσία του προηγούμενου εφημέριου των Αγίων Θεοδώρων, του πατρός Παύλου Βασιλειάδη, που ήρθε σαν απλό παπαδοπαίδι και βοηθούσε τον παπά Χρήστο στη θεία λειτουργία!
    Ποιος δεν το χάρηκε και δε δάκρυσε, μόλις τον είδε;
    Κι αυτός το ίδιο αισθάνθηκε κι η πλάση συγκινήθηκε, γυρίζοντας ο καθένας το πρόσωπό μας αλλού, να μη φανεί το δάκρυ!
    Τέτοια κατανυκτική θεία λειτουργία είχα να ζήσω πολύ καιρό.

    Σαν τέλειωσε η λειτουργία, βγήκαμε στην αυλή, νότια, για την αρτοκλασία. Ο κόσμος κύκλωσε το τραπέζι με τους άρτους.
    Οι δυο παπάδες επί τω έργω... Οι ψάλτες έψαλλαν, φουσκώνοντας το στήθος, που γέμιζε με φρέσκο οξυγόνο του δάσους της βελανιδιάς!

    Μαζί με τους παπάδες και τους ψαλτάδες έψαλλε κι ο κόσμος το "Θεοτόκε, Παρθένε..." και το "Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν..." κι η ψαλμωδία αντηχούσε πέρα στα πλάγια μέχρι την παλιά εκκλησιά, που στέκει εγκαταλειμμένη και παραπονεμένη στα ερείπια του χωριού Διάκος Γρεβενών.

   Παράλληλα με την αρτοκλασία οι γυναίκες έστρωναν μπουφέ με πίτες, γλυκά, κουλούρια, αναψυκτικά (αυτά τα τελευταία, νομίζω, τα διέθεσε ο Σύλλογος των Αγίων Θεοδώρων - μπορεί να κάνω και λάθος).

    Ο παπά Χρήστος μοίρασε αντίδωρο και άρτο. Ο κόσμος πήρε απ' όλα και πέρασε στη βόρεια αυλή. Έφαγε και ήπιε τα δώρα και, μετά, λίγες γυναίκες έπιασαν το χορό. Είπαν τραγούδια πασχαλιάτικα, που ήξεραν, δυστυχώς, μετρημένες γυναίκες. Κι ακόμα δυστυχέστερα δεν επαναλάμβαναν όλες οι υπόλοιπες! Έτσι θα χαθεί η παράδοση.
    Καθαρίσαμε τον τόπο και φύγαμε για τους Αγίους Θεοδώρους με ευχάριστη διάθεση και καθαρή καρδιά.
    Και του χρόνου, άι Θανάση!

Λεωνίδας 

*