Σάββατο, σήμερα, κι ο παπά Χρήστος λειτουργούσε στον προφήτη Ηλία του Αιμιλιανού.
Ευκαιρία να πάω στον Άγιο Νικόλαο του Φελλιού, σκέφτηκα.
Είπα στη Βούλα, πως θα λειτουργήσει εκεί ο παπά Γιώργης με τον παπά Ανδρέα - που τόσο με βοήθησε, όταν μάθαινα το τυπικό και τα καθήκοντα του ψάλτη - κι εκείνη μ' ακολούθησε. Ήθελε να δει και να ακούσει και τους δυο ιερείς.
Φτάσαμε στον άι Νικόλα και βρήκαμε την Αναστασία και τη Νίκη στο ψαλτήρι. Ευγενικά μου παραχώρησαν τη θέση του πρωτοψάλτη για το συγχρονισμό της ομάδας μας.
Ο παπά Ανδρέας τέλειωσε τον όρθρο με πολύ κουράγιο και αυτοπεποίθηση, ανεβασμένος από τη σιγουριά της παρουσίας του παπά Γιώργη.
Παπά Γιώργης και παπά Ανδρέας συλλειτούργησαν και τέλεσαν την αρτοκλασία της ημέρας όμορφα κι ωραία. Το εκκλησίασμα χάρηκε τον παλιό και το νέο εφημέριο, μα πιο πολύ για την αγάπη και τη συνεργασία τους.
Στο τέλος, ο παπά Γιώργης μίλησε μέσα στην ψυχή των παραβρισκόμενων για την αγιοσύνη των αγίων και την αγιοποίηση, με αφορμή την αυριανή εορτή του Αγίου Δημητρίου. Ο κόσμος τον άκουγε βουβός με προσοχή μεγάλη.
Επίσης, ανακοίνωσε την έναρξη των κατηχητικών μαθημάτων μικρών και μεγάλων εναλλάξ.
Ήπιαμε έναν καφέ στην πλατεία του χωριού και τους αποχαιρέτησα, μιας και θα φύγω για τα χειμαδιά.
Θεού θέλοντος, τα λέμε τα Χριστούγεννα!
Λεωνίδας
*


