Έχει και το φθινόπωρο τις χάρες του.
Για δες "τοπίο στη βροχή", βγαίνοντας στις έντεκα τη νύχτα από το καφενείο "Πράσινη παραλία" και τα τσιπουράκια με τον ανεψιό μου Γιάννη Λόλα!
Για όσους δεν κατάλαβαν, είναι ένα μέρος της πλατείας του χωριού μας.
Εικόνα για ταινίες με θρίλερ. Λες να παραμονεύουν στο βάθος αγριογούρουνα, λύκοι κι αρκούδες; Μπορεί! Εμείς πάμε στο σπίτι για το τζάκι...
Μπορεί να βρέχει και να πέφτει η θερμοκρασία, μπορεί να έχει πολλή υγρασία, λάσπη, ομίχλη και προπαντός κρύες νύχτες.
Φέτος το φθινόπωρο είναι φθινόπωρο και φυσική καιρική και περιβαλλοντική εξέλιξη.
Οι ώρες και οι μέρες έχουν περιορισμένη δράση για τους κατοίκους των χωριών.
Οι ώρες του καφενείου είναι ώρες ξεκούρασης κι επικοινωνίας με τους κατοίκους του χωριού. Είναι κοινωνικό "ον" ο άνθρωπος και τις χρειάζεται.
Όμως οι βραδινές ώρες μπροστά στο αναμμένο τζάκι με κάστανα, μανιτάρια και κρασάκι είναι οι καλύτερες! Αν έχεις για κουβεντολόι στην παρέα σου γεροντάκια με αναμνήσεις ή νέους ανθρώπους με σχέδια για το μέλλον, δεν πιάνονται!
Εδώ είχαμε, εκτός από κάστανα, μανιτάρια παραγωγού (μέσα στο πρώτο ταψί) και τα υπόλοιπα είναι μανιτάρια άγρια του τόπου μας. Απολαύστε τες!
Αν έχει και καμιά σχάρα με προβατίνα ή σούβλα με χοιρινό ή ζυγούρι και κρασάκι, ε... απλά τρελαίνεσαι! Αλλ', ευτυχώς, δεν είχαμε απόψε (και δεν τρελαθήκαμε!).
Τελικά, αξίζει να περνάει κανείς ήσυχες ώρες και μέρες με άδεια στο χωριό, όταν θέλει να ξεκουραστεί το φθινόπωρο!
Διαφωνείς, Γιάννη
Λεωνίδας
*