Από τις έξι και τέταρτο βρεθήκαμε στη Γεωργίτσα (Γρεβενών) με τον Αργύρη, τη Βούλα και την Αλεξάνδρα. Τα πουλιά στα δέντρα ξαφνιάστηκαν, γιατί "τα πιάσαμε στον ύπνο"!
Μπήκαμε στο ναό της Παναγιάς και προσκυνήσαμε την εικόνα της Μεγάλης Μητέρας όλων μας και του Χριστού.
Γρήγορα πιάσαμε δουλειά, ταχτοποιώντας τα βιβλία στο αναλόγιο και το προσκυνητάρι. Βγάλαμε έξω τα μανάλια και το παγκάρι με τα κεριά. Τοποθετήσαμε τους άρτους, το λάδι και το ανάμα στο τραπέζι για τις αρτοκλασίες, καθώς και το τραπεζάκι για το δίσκο με το σιτάρι. 
Ανοίξαμε τα παράθυρα και τις πόρτες να αεριστεί ο χώρος. Ανάψαμε κεριά, λαμπάδες και τα καντήλια. 
Μίλησε κι ο Δεσπότης μας στους πιστούς για τα πολλά μικρά παιδιά, που υφάρπαξαν το θέμα κι έγιναν αυτά το θέμα της ομιλίας του με την ήρεμη παρουσία τους μπρος στην Ωραία Πύλη, "αφού ήρθαν και περίμεναν το Χριστό" - τη θεία Κοινωνία.
Όλα πήγαν κατ' ευχή. Ήρθε κι ο ψάλτης μας ο Γιάννης. Ο δικηγόρος κ. Χρήστος Μήλιος, ο συνταξιούχος χωριανός μας αρεοπαγίτης κ. Απόστολος Παπαγεωργίου, ο πρόεδρος της Κοινότητάς μας Ηλίας Πηλιτζίδης, άνθρωποι άγνωστοι, Σιταριώτες, Αμιλιανιώτες, Πηγαδιτσιώτες, Γρεβενιώτες και άλλοι. 130 μεγάλους μέτρησε κάποια χωριανή μας κι άφησε απ' έξω τα παιδιά - καμιά 30ριά.
Σε λίγο έφτασε κι ο παπάς με το αγροτικό του, για να είναι σίγουρος στο δρόμο. Εμείς συναντήσαμε ένα λαγό στο δρόμο, αυτός βρήκε λαγούς και ζαρκάδια. Πιο τυχερός, αυτός, και ξετρελάθηκε!
Ο παπά Χρήστος μπήκε στο ιερό για τον τελευταίο έλεγχο και την προσκομιδή. Η Παναγία μας έβλεπε από ψηλά, πάνω από την τεράστια αγιογραφημένη εικόνα της, καθοδηγώντας μας.
Έξω ταχτοποιήσαμε τις μεταφερόμενες καρέκλες και τραπέζια. Απλώσαμε τα είδη που ψωνίσαμε.
Προχωρώντας η ώρα, άρχισαν να έρχονται οι πιστοί με αυτοκίνητα (κούρσες), τζιπ και αγροτικά. Τα μανάλια γέμισαν αναμμένα κεριά και λαμπάδες! Τα χαιρετήματα, οι αγκαλιές και τα φιλιά ατέλειωτα.
Κάπου εκεί έφτασε κι ο Νίκος με το Γεύμα της Παναγιάς και το σιτάρι του μνημόσυνου!
Αντιλάλησε στις πλαγιές, τις ρεματιές και τα λαγκάδια η καμπάνα της πάλαι ποτέ Γεωργίτσας, σημαίνοντας την αρχή του Όρθρου κι ο παπά Χρήστος με ψάλτη το Γιώργο, αλλά και το Νίκο, που ήρθε αργότερα από τον Αιμιλιανό, προχωρούσαν κανονικά.
Σε λίγο έφτασε κι ο Δεσπότης μας, ο Δαβίδ, από τα Γρεβενά, με τη συνοδεία του: τον οδηγό του Ανδρέα, το Διάκονο Αιμιλιανό και το νεαρό (αναγνώστη;) Βασίλη. Τον υποδεχτήκαμε με κωδωνοκρουσίες.
Αρχιερατεύοντος του Μητροπολίτη μας, τέλειωσε ο Όρθρος, η θεία Λειτουργία, η Αρτοκλασία, το μνημόσυνο για τους προγόνους μας, που έφυγαν από τα εγκαταλειμμένα χωριά μας πριν το 1972.
Σκέψου να είχε περάσει και το μηχάνημα να καθαρίσει το δρόμο από το Σιταρά προς τη Γεωργίτσα (παράληψη των τοπικών Αρχών) και να μπορούν να βγουν και τα χαμηλά αυτοκίνητα!
Εμείς προλάβαμε και γράψαμε πως είναι δύσκολο να βγουν τα χαμηλά αυτοκίνητα - για να τα προστατέψουμε. Έτσι έπρεπε.
Κοινώνησαν οι πιστοί και βγήκαν στην αυλή. 
Εκεί τους περίμενε το "Γεύμα της Παναγιάς", η ταπεινή, αλλά νόστιμη φασολάδα (που μαγείρεψε η Καίτη) κι ο χαλβάς - προσφορά χορηγών και Γεωργιτσιωτών.
Τα αναψυκτικά και το κρασί - προσφορά των Συλλόγων των Αγίων Θεοδώρων.
Τα λουκούμια, που πρόσφερε η Ντίνα Γαλάνη κι ο Στρατής Κασσάρας.
Τα ψωμιά πρόσφερε ο Λεωνίδας Τεντόγλου, ο φούρναρης από το Φελλί, που μας φέρνει κάθε μέρα το ψωμί στο χωριό μας.
Ευχαριστούμε το Δεσπότη μας, που έρχεται κάθε Αύγουστο στην Παναγιά της Γεωργίτσας.
Ευχαριστούμε τους χορηγούς του "Γεύματος της Παναγιάς" και περιμένουμε χορηγίες για το "Γεύμα της Παναγιάς" για το 2026, μικρά και μεγάλα ποσά (φέτος είχαμε προσφορές 140 ευρώ - 100 για το μαγείρεμα +20 +20, πέρα από το υπάρχον μικροποσό).
Την ευχή της Παναγίας να έχουμε, χωριανοί!
Και του χρόνου!
Λεωνίδας
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.