Επιστροφή στις ρίζες τους κάνουν μερικοί εργαζόμενοι των αστικών κέντρων, μόλις πάρουν τη σύνταξή τους. Λίγοι είναι, αλλά για την ύπαιθρο είναι ενέσεις παράτασης ζωής των χωριών.
Η ηλικία τους βρίσκεται στη δύση της ζωής, σαν τον φθινοπωρινό μας Οχτώβρη. Όπου να 'ναι θα χειμωνιάσει.
Μπορεί να μας φαίνεται μικρή η δόση αυτής της ένεσης, αλλά έχει την αξία της, σαν τα λουλούδια της αυλής του Χρήστου. Ήρθε η Σοφία, η συμβία του, κι έριξε σπόρους στο παρτέρι κι εκείνοι έδωσαν όμορφα λουλούδια, που στολίζουν την αυλή τους, έστω και φθινόπωρο. Το χειμώνα θα παγώσουν και θα ξεραθούν, αλλά τώρα παρατείνεται η ζωή της φύσης.
Ο Χρήστος πήρε σύνταξη πρόπερσι. Έχει δυο χρόνια, τώρα, που περιποιείται και φτιάχνει το σπίτι του, όπως θέλει, με προοπτική να έρθει και να μείνει στα στερνά του, όταν θα είναι και η Σοφία συνταξιούχα.
Και δεν είναι μόνον ο Χρήστος. Σαν κι αυτόν ήρθαν κι άλλοι στο χωριό μας. Άλλοι έμειναν κι άλλοι έφυγαν, αλλάζοντας γνώμη, ή αναγκάστηκαν να φύγουν για λόγους υγείας.
Ο Μήτσιος από την Αθήνα πήρε τη σύνταξή του και γύρισε στο χωριό, ίσως για να ζήσει για πάντα σ' αυτό. Τον πρόδωσε, όμως, η καρδιά κι έφυγε για πάντα.
Ο Αριστείδης απόλαυσε το τελευταίο του καλοκαίρι στο χωριό κι έφυγε στη Γερμανία να υποβάλει την αίτηση για σύνταξη και να ξανάρθει στο χωριό, να μείνει για το υπόλοιπο της ζωής του. Όμως, το υπόλοιπό του ήταν λίγες μέρες στη Γερμανία. Άλλα τα σχέδια των ανθρώπων κι άλλα ο Θεός πρεσβεύει.
Ο Γιώργος με τη Δέσποινα άφησαν τα Μεσόγεια, μόλις πήραν σύνταξη, κι ήρθαν στο χωριό. Από το μεράκι τους για τη ζωή του χωριού έφτιαξαν κοπάδι με πρόβατα και το συντήρησαν αρκετά χρόνια. Μάλιστα ο Γιώργος μπήκε στο ψαλτήρι για 7-8 χρόνια, προσφέροντας τις υπηρεσίες του, σαν ψάλτης, στους Αγίους Θεοδώρους και στον προφήτη Ηλία του Αιμιλιανού.
Τελικά, για λόγους υγείας, το ζευγάρι κατέληξε στη Βραυρώνα της Αρτέμιδας με άγνωστο μέλλον.
Ο Γιώργος με την Ασημίνα ήρθαν από τη Γερμανία, αγόρασαν ένα σπίτι στο χωριό, το έφτιαξαν πραγματικά "σύγχρονο" και, δυστυχώς, ο Γιώργος έφυγε απ' τη ζωή.
Η Ασημίνα ήρθε κι έμεινε στο χωριό μόνη της για μερικά χρόνια. Φέτος πούλησε το σπίτι κι έφυγε πάλι στη Γερμανία, όπου ζει με τα παιδιά και τα εγγόνια της.
Η Ελπίδα κι ο Πάρις, νέοι άνθρωποι, άφησαν τα Μεσόγεια της Αττικής κι ήρθαν στο χωριό. Μένουν σ' αυτό και δουλεύουν στα Γρεβενά και στην περιοχή τους για τρίτη χρονιά, πια.
Φέτος, είχαμε κανονική εποχή Φθινοπώρου. Πολλές βροχές και υγρασία. Λέτε να έχουμε και κανονικό χειμώνα με χιόνια και κρύα; Μακάρι!
Καλό χειμώνα!
Λεωνίδας
*


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.