Ζωή χωριού 1

Ο κήπος φυτεύτηκε!  

12 του Απρίλη 2021

  Ήλθε ο καιρός κι ο χρόνος να φυτέψουμε τον κήπο μας!

  Από το πρωί με όρεξη, μαζί με τη συμβία μου, μπήκαμε στον κήπο να εκτελέσουμε το ανοιξιάτικο καθήκον μας.

  Πήρα την τσάπα και ένα - ένα άνοιξα τα αυλάκια όλα!

  Άνοιξα και τα αυλάκια για τα φυτά, που θα φυτέψουμε το Μάη!

  Έτσι για να είναι έτοιμα, υπολογισμένα και να πιάσουν τον τόπο τους, μην τον πιάσουν τίποτε άλλα...

  Στην αρχή φυτέψαμε τις πατάτες. 12 αυλάκια είναι αρκετά!

  Μετά έριξα 
5 αυλάκια αρακά. Τρώγεται ο αρακάς και μας αρέσει.

  Δυόμισι κιλά ξανθό κρεμμύδι και ενάμισι κόκκινο - εφτά αυλάκια.

  Στη συνέχεια, 6 αυλάκια κενά για τα φυτά.

  Μετά χώρισα το υπόλοιπο μέρος σε τεμάχια για όλους τους σπόρους: Μαϊντανό, σέλινο, παντζάρια, αντίδι, καρότο, βλίτα, άνηθο, καλαμπόκι (δυο αυλάκια), πεπόνια, αγγουράκια κι ένα αυλάκι σκόρδα - μην το ξεχάσω.

                      

  Ε, αρκετά όλα αυτά! Φτάνουν!

  Καλά να είμαστε να τα φάμε.

  Μου έφυγε το άγχος...

  Καλό πότισμα! 

Λεωνίδας Λόλας

*

Ο κήπος οργώθηκε!  

11 του Απρίλη 2021

  Ο κήπος οργώθηκε από τον Ανέστη με τη φρέζα για δεύτερη φορά κι ο καιρός να μας αφήσει να τον φυτέψουμε, όποτε μπορέσουμε.

  Το τοπίο άλλαξε και φαίνεται, πραγματικά, τόπος για φύτεμα.

  Σου ανοίγει η όρεξη για δουλειά!

  Το λέει κι η κερασιά που ξεκίνησε ν' ανθίσει. 

  Άντε, κουράγιο! 

  Όλα θα ετοιμαστούν με τον καιρό τους!

  Μας το εγγυάται η ανθισμένη αμυγδαλιά.

Λεωνίδας Λόλας

*

Το (χειμωνιάτικο) καπάκι ;

8 του Απρίλη 2021

  Θέλουμε να πιστεύουμε πως σήμερα, μετά τις εφτά το πρωί,έπεσε το "καπάκι" του χειμώνα με το τελευταίο χιονάκι - δυο δάχτυλα - κι άσπρισε η μέρα στο χωριό μας!

  Από χτες άρχισε να μας προειδοποιεί με το κρύο, που ανέβαινε συνέχεια, και σήμερα δεν άντεξε άλλο και... μας χιόνισε!

  Μόνο μην πιάσει παγωνιά και μας κάψει τα λουλούδια των καρποφόρων δέντρων. Αλλιώς, όσο και να επιμένει ο Χειμώνας, ήρθε η Άνοιξη κι η μέρα μεγάλωσε.

  Άντε, καλή Πασχαλιά (στην ύπαιθρο, ελπίζω) !

Λεωνίδας Λόλας

*

Ασβέστη και κοπριά  

3 του Απρίλη 2021

  Η κοπριά είναι το καλύτερο λίπασμα για τα φυτά.

  Κάθε χρόνο κρατάω τα πριονίδια των ξύλων σε κάποιο σωρό και μαζί με άλλα χόρτα χωνεύουν μαζί και γίνεται η καλύτερη κοπριά. Από τη δεύτερη χρονιά και πέρα μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε.

  Από την άλλη, παρουσιάζονται διάφορα ζωύφια που τρώνε τις ρίζες ή τα φύλλα και θέλουμε να τα διώξουμε.Τα υπόγεια και επίγεια ζωύφια τα καταπολεμά ο ασβέστης.

  Πήρα μερικά τσουβάλια σκόνη ασβέστη και τα σκόρπισα στον κήπο. 

  Επόμενη εργασία είναι το όργωμα του Ανέστη για δεύτερη φορά. Έτσι θα ανακατευτούν όλα και θα γίνει ... μούρλια ο κήπος!

  Για τα παρτέρια υπάρχει χρόνος. 

  Υπομονή!

Λεωνίδας Λόλας

*

Πρωταπριλιά στον κήπο;

1 του Απρίλη 2021

  Πέντε μήνες πανδημία, χειμώνας και μακριά από τον κήπο, ήταν φυσικό να γεμίσει ο κήπος χόρτα. Και να σκεφτεί κανείς πως τα τρία τέταρτα του κήπου ήταν σκαμμένα...

  Δεκαπέντε μέρες, μετά τον ερχομό μου στο χωριό, και να ήθελα, δεν μπόρεσα να ασχοληθώ με τον κήπο. 

  Λίγο το κρύο, λίγο οι ψεύτικες βροχούλες, λίγο το χιόνι κι οι λάσπες, με ανάγκασαν να αργήσω να τον καθαρίσω από τα χόρτα του και μετά να τον φρεζάρει ο Ανέστης.

  Έτσι, σήμερα, είναι η μέρα των χόρτων.

  Δύσκολη δουλειά, αλλά δε φοβάμαι. Έχω και τη σύζυγό μου στον αγώνα. Εγώ τσαπίζω, εκείνη τα μαζεύει σε σωρούς και μετά στο καρότσι και δρόμο στις κότες.

  Μέχρι το βράδυ τελειώσαμε τα τρία τέταρτα του κήπου. Αύριο είναι Παρασκευή, παζάρι στα Γρεβενά και το Σάββατο τελειώνουμε.

  Ύστερα είναι η σειρά του Ανέστη...

Λεωνίδας Λόλας

*

Καλό χειμώνα;

26 του Σεπτέμβρη 2020

  Το 'φερε από δω το 'φερε από κει ο Σεπτέμβρης, ανάψαμε σήμερα το τζάκι!

  Χτες βροχές, σήμερα βροχές, αύριο μάλλον χωρίς βροχές, ενώ Δευτέρα και Τρίτη πάλι βροχές!

  Τα μερομήνια, όμως, μας είπαν πως το Χινόπωρο θα είναι ένα μικρό καλοκαιράκι. Ο Παχνιστής θα μας τα χαλάσει λίγο και θα μοιάζει με το Δεκέμβρη. Παρδαλός καιρός με κρύο.

  Μετά τα Χριστούγεννα προβλέπεται κρύο, πάγος και ίσως χιόνι.

  Το πρώτο δεκαήμερο του Γενάρη θα είναι καλό. Από τις 12 και μετά θα έχουμε βαρυχειμωνιά.

  Πρώτο δεκαήμερο το Φλεβάρη καλός καιρός. Μετά... βαρυχειμωνιά.  

  Χειμώνας και ο μισός Μάρτης. Μετά και μέχρι το Μάη συνεχείς εναλλαγές του καιρού.

  Πιστεύω πως θα είναι καιρός γι΄ αγρότες.

  Όσο για τον κορονοϊό, μαύρα χάλια! Όλο το 2020 χάλια. 

  Αν με το 2021 μας έρθει καμιά έκπληξη και βρεθεί το εμβόλιο για τον κορονοϊό, από το Μάρτη θα πάμε για επαναφορά της ζωής μας.

   Α, ναι. Ήρθαν και τα καυσόξυλα με το δελτίο φέτος. 

  Καλό χειμώνα!

Λεωνίδας Λόλας

*

Αλλαγή εποχών !

16 του Μάρτη 2020

  Όλα τα έχει ο Μάρτης και γι' αυτό είδαμε αλλαγή εποχών σε ταινία τριών ημερών!
  Σάββατο, 14 του Μάρτη, με λιακάδα καθάρισα κι απολύμανα το κοτέτσι. 
  Ο Ανέστης φρέζαρε τον κήπο κι όλα ήταν έτοιμα να προχωρήσω από Δευτέρα στο φύτεμα κρεμμυδιού, πατάτας κι αρακά. 

  Σαββατόβραδο αργά, πριν τα μεσάνυχτα, βροχούλα! 
  Κυριακή πρωί, 15 του Μάρτη, αλλαγή καιρού. Βροχούλα, λίγο ήλιο και όλη την ημέρα βροχούλα και χιονόνερο!

 
  Κυριακή βράδυ, μετά τις εννιάμισι, χιόνι! Δέκα, έντεκα, δώδεκα... πολύ χιόνι! Λες και πάει μέχρι το πρωί, για ένα μέτρο χιόνι!
  Δευτέρα πρωί, 16 του Μάρτη, ξημερώνει άσπρη, χειμωνιάτικη μέρα! 
  Μεσημέρι της ίδιας μέρας τα σύννεφα παίρνουν το δρόμο τους σιγά - σιγά. 
  Μέχρι το ηλιοβασίλεμα λιακάδα!
  Αύριο, είπαν, θα έχει άνοδο θερμοκρασίας και καλόν καιρό.

  Τέτοιες βουτιές ούτε ο Κορονοϊός δεν κάνει!
  Τι θα κάνει όμως; Έρχεται η ισημερία στις είκοσι μία κι ο Μάρτης θ' αλλάξει πλευρό. 

  Έρχεται η άνοιξη, που ξέρουμε, κι ο Μάρτης θα τελειώσει. Ο μισός πέρασε. 
  Μόνον το Κορονοϊό φοβάμαι. 
  Όσοι γλιτώσουμε, θα δούμε κι Απρίλη! 
  Κουράγιο!

Λεωνίδας Λόλας

*

Γιόρτασε η εκκλησία του χωριού μας !

7 του Μάρτη 2020

  Με την παρουσία του αγαπημένου μας Δεσπότη, Γρεβενών, κ.κ. Δαβίδ, γιορτάσαμε , σήμερα στον ιερό ναό των Αγίων Θεοδώρων του χωριού μας την εορτή του Αγίου Θεοδώρου Τήρων στην επέτειο της ενθύμησης του θαύματος των κολλύβων από τον ίδιο.

  Πρωί πρωί άνοιξε την εκκλησιά ο π. Ιωάννης Λαζαρίδης κι άρχισε τις ετοιμασίες. 
  Σε λίγο έφτασαν οι ψάλτες. Ο γιατρός Χρήστος Χουτούρας, ο Θεολόγος Οδυσσέας από την Ανθρακιά, ο Ανδρέας Βλάχος, ο Γιώργος Παπαγεωργίου, ο Λεωνίδας Λόλας κι ο Θανάσης Τζιόλας.
 Παρών από τους πρώτους, η ψυχή της εκκλησιάς μας, ο επίτροπος Θανάσης Παπανικολάου κι η Θεοδώρα Βλάχου, που γιόρταζε σήμερα.
  Τηλεφωνικά ο Μητροπολίτης μας έδωσε εντολή από το δρόμο να αρχίσουμε... 
  Αυτό δε μ' άρεσε! Και βγήκε αληθινή η ανησυχία μου. 
  Ο Δεσπότης μας ήρθε και δεν ντύθηκε. Παραβρέθηκε με το διάκο του, ενώ τον πλαισίωναν ο π. Σταύρος κι ο π. Βασίλειος. Συμμετείχε κι ο δικός μας π. Χαρίσιος, που συνταξιοδοτήθηκε το Φθινόπωρο. Πολύ μας συγκίνησε η συμμετοχή του!  
  Ο οικοδεσπότης, εφημέριος των Αγίων Θεοδώρων, π. Ιωάννης Λαζαρίδης, φτερούγισε από τη χαρά του για την τιμή που του έκαναν όλοι τους! 
  Ο κόσμος άρχισε να έρχεται στην εκκλησιά μας, που μισογέμιζε σιγά σιγά. 
  Παρών κι ο Πρόεδρος της τοπικής Κοινότητας Αγίων Θεοδώρων, Νικόλαος Φιλιώτης.
  Οι ψάλτες και οι ιερείς ανέβαζαν ευχάριστα την ψυχή μας μέχρι τα λίγα σύννεφα του γαλανού ουρανού με τις ψαλμωδίες τους. Ο κόσμος ντυμένος με τα καλά του παρακολουθούσε σιωπηλά. Ποια απαγόρευση θα κρατήσει μακριά τους πιστούς από το σπίτι του Θεού;
  Στο τραπεζάκι, μπροστά στο Χριστό μας, βρισκόταν το σιτάρι. Παρακάτω, πλάι στο αριστερό αναλόγιο του ψάλτη ήταν το μεγαλύτερο τραπέζι με τους άρτους και τα σχετικά για την αρτοκλασία.

 

  Όλα πήγαν μια χαρά μέχρι το "κοινωνικό", όταν ο δεσπότης μας μίλησε μέσα στην καρδιά με τα ζεστά του λόγια για τον άγιο Θεόδωρο το Σρατηλάτη, που στάθηκε σωστός στρατιώτης του Χριστού κόντρα στην ειδωλολατρία και τους αφέντες της.
  Μας παραδειγμάτισε με την τήρηση του χριστιανικού καθήκοντος από τον αδελφό και συντοπίτη μας από τον Αιμιλιανό Αρχιμανδρίτη, π. Γερβάσιο Ραπτόπουλο, που εκοιμήθη χτες, η κηδεία του θα γίνει σήμερα στις δώδεκα το μεσημέρι και θα πρέπει να φύγει αμέσως τώρα, χωρίς να τελειώσει η θ. λειτουργία κι η αρτοκλασία, για να παραβρεθεί στην εξόδιο ακολουθία.
  Ο κόσμος άκουσε το σεβαστό λόγο της αποχώρησης του Δεσπότη του και συνέχισε κανονικά την προσευχή του. Οι περισσότεροι από το εκκλησίασμα κοινώνησαν των αχράντων μυστηρίων. Όλοι μαζί παρακολούθησαν την αρτοκλασία, την ευλογία του σιταριού, "σήκωσαν" τα υψώματα των εορταζόντων, πήραν το αντίδωρο και μοιράστηκαν τους άρτους της αρτοκλασίας.
  Είπαμε χρόνια πολλά και πήγαμε στο πλησιέστερο καφενείο να προσφέρουμε καφέ στους καλεσμένους μας. Εκεί μας βρήκε κι ο Πρόεδρος της Κοινότητας των Αγίων Θεοδώρων, ο Νίκος Φιλιώτης, που πλήρωσε τελικά τους καφέδες. 

  Συζητήσαμε για διάφορα θέματα, γελάσαμε, χαρήκαμε και χωρίσαμε με τις ανάλογες ευχές να ξαναπεράσουμε έτσι και καλύτερα του χρόνου.

Λεωνίδας Λόλας

*

Σήμερα είναι Φώτα !

6 του Γενάρη 2020

  "Σήμερα είν' τα Φώτα και ο Φωτισμός
  Και χαρά μεγάλη και ο Αγιασμός...!"
Θεοφάνια σήμερα και βαρυχειμωνιά. 



  Κρύο! Πολύ κρύο και πέφτουν πού και πού παγωμένες σταγόνες; Νιφάδες είναι; Δεν ξέρω.
  Πάντως, τ' αυτιά κι οι μύτες κοκκίνισαν και πέφτουν από την παγωνιά!

  Πρωί πρωί πήγαμε στην εκκλησιά, όπου το καλοριφέρ έκανε μεγάλη προσπάθεια να ζεστάνει το χώρο, αλλά δεν τα κατάφερνε και πολύ.
  Είναι ψηλή και μεγάλη η εκκλησιά μας και δε ζεσταίνεται με τίποτε.

  Οι δυο ιερείς, ο Παπαγιάννης κι ο Παπασπύρος, ένας ενεργός κι ένας συνταξιούχος, έβαλαν τα δυνατά τους να τελειώσουν γρήγορα μα πού να τα καταφέρουν!  
  Μεγάλη η Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια Δοξολογία και Φωτισμός!

  Τηρήσαμε και το έθιμο με την περιφορά των εικόνων. 
Δεν το πετύχαμε πολύ καλά, αλλά όλα θα γίνουν καλύτερα την επόμενη φορά. 
Ήταν, βλέπεις, νέος στο χωριό μας ο Παπαγιάννης και δεν ήξερε τόσο καλά το έθιμο.

  Παρόλα αυτά, ο κόσμος το ευχαριστήθηκε.
  Είναι λίγες οι μέρες που γεμίζει η εκκλησία, είναι κάπως ζεστή κι έχει περιφορά, Δοξολογία κι αγιασμό.

  Πήραμε το αντίδωρο, φωτιστήκαμε΄, είπαμε τα "χρόνια πολλά" και φύγαμε "φωτισμένοι".
  Χρόνια πολλά, χωριανοί !

Λεωνίδας Λόλας

*

Ντοματίνια και μανιτάρια!

23 του Οχτώβρη 2019

  Μια βδομάδα έμεινε από τον Οχτώβρη. Το Φθινόπωρο θα τελειώσει με το Νοέμβρη. Πρέπει να ετοιμαστώ για το Χειμώνα. Για τα χειμαδιά.
  Τον κήπο δεν τον καθαρίζω ποτέ από τα φυτά που δίνουν προϊόντα - έστω και λίγα - μέχρι να πιάσουν οι παγωνιές. Έκανα την τελευταία συγκομιδή και έχω στα καλάθια μου : Λάχανα, δυο αγγουράκια, πιπεριές όλων των ειδών, κολοκυθάκια και κολοκύθια, ντομάτες και ντοματίνια, μαϊντανό, πεπονάκια, καρπουζάκια, καλαμπόκια, μήλα, καρύδια, αμύγδαλα, σπόρους λουλουδιών, σύκα και σταφύλια.

  Το μεσημέρι μου έφερε ο Θανάσης κι άλλα μανιτάρια. Πιπερίκες, καλογράκια και βασιλικά! Τα έβγαλα όλα, τα είδα και τα φωτογράφησα. Καιρός να τα βάλω στο ψυγείο. Μεθαύριο θα φύγω. Θα τα πάρω μαζί μου.
  Καλό χειμώνα, πια!

Λεωνίδας Λόλας

*

Ήρθαν και τα μανιτάρια!

22 του Οχτώβρη 2019

  Δυο τρεις μεγάλες βροχές, καλούτσικη θερμοκρασία με ομιχλώδη πρωινά, χωρίς παγωνιές και τα μανιτάρια... ξεφύτρωσαν σα μανιτάρια!
  Όπου κι αν κοιτάξεις, θα ξετρυπώσεις ομαδούλες με λίγα ή περισσότερα μανιτάρια! Ζαρκαδίσια, καλογ(ε)ράκια, βασιλικά, πιπερίκες - κοκκινούσκες κ.ά. 
  Γύρισα το βράδυ στο σπίτι και στο τραπεζάκι, στην πόρτα μου απ' έξω, με περίμενε μια έκπληξη. Καμιά δεκαπενταριά ζαρκαδίσια μανιτάρια είχαν μπει στη σειρά μπροστά από τα λουλούδια κι ανυπομονούσαν να τα πάρω μέσα. 
  Ξεκλείδωσα, και, κουβαλώντας τα στο τζάκι, αναρωτιόμουν ποιος άραγε να τα έφερε; Όλοι ξέρουν πόσο μου αρέσουν τα μανιτάρια. Για να τα φέρει όμως σε μένα πρέπει να είναι δικός μου, σκέφτηκα. 

  Τα έστησα μπροστά στο αναμμένο τζάκι και τα φωτογράφησα. Εκεί να δεις καμάρι!
  Την άλλη μέρα με ρώτησε ο Σαμαράς: 
- Τα βρήκες χτες το βράδυ στην πόρτα;
- Ναι! του απάντησα, ανακουφισμένος για τη λύση του γρίφου.

  Την άλλη μέρα τα έφαγα με ομελέτα. Απίθανα!
- Και δεν τα έψησες στα κάρβουνα; θα με ρωτήσεις.
- Ε, όχι! Είχαν κάπως παλιώσει κι ανοίξει αρκετά.
  Θα φάμε πολλά, φέτος, φαίνεται.

Λεωνίδας Λόλας

*

Πρώτη μανιταροβραδιά !

19 του Οχτώβρη 2019

  Οι πρώτες καλές βροχές κι η κατάλληλη θερμοκρασία του περιβάλλοντος μετά τις βροχές έκανε τα στρουμφοχωριά να γεμίσουν με κείνα τα ψηλά κι όμορφα μανιτάρια, τα ζαρκαδίσια, που λέμε στον τόπο μου.

  Πήγε ο Θανάσης τη βόλτα του με τα γίδια και στο δρόμο του βρήκε τα πρώτα ζαρκαδίσια. Τα έφερε στη Μαρία του Μάκη, που το βράδυ στις εννιά έβαλε το τηγάνι στη φωτιά. 

  Μεγάλο το τηγάνι, αλλά πολλά και τα μανιτάρια. Δεν ξέρω πόσες τηγανιές έκανε!
  Άλλα με σκορδάκι (σκορδάτα), άλλα ομελέτα μ' αυγά κι άλλα απλώς αλευρωμένα! 

  Φάγαμε του σκασμού! Όλο το καφενείο έφαγε!
  Στην παρέα μας - Λεωνίδας, Θανάσης και Θανάσης - προστέθηκαν ο Γιάννης κι ο Σπύρος.
  Καλό μανιταροχινόπωρο!

Λεωνίδας Λόλας

*

Βροχές, κρύα και... τζάκια!

8 του Οχτώβρη 2019

  Με τις μεγάλες βροχές, που περιμέναμε ευχάριστα, για να οργώσουν και να σπείρουν οι γεωργοί, έπεσε κι η θερμοκρασία. Τα πρώτα τζάκια άναψαν! Μαζί κι οι σόμπες.
  Δυστυχώς, δε δόθηκε ακόμα η άδεια για την προμήθεια των καυσόξυλων κι ο κόσμος κρυώνει!

  Όσοι έχουμε από πέρυσι ή πήραμε ξύλα μέσω άλλης οδού, ανάψαμε τα τζάκια και τις σόμπες. Βάλαμε πλάι τα καρύδια και τ' αμύγδαλα και σε λίγο θα έρθουν τα κάστανα.
  Καλό Χειμώνα ή Χινόπωρο;

Λεωνίδας Λόλας

*

Χινοπωριάτικα κλαδέματα

5 του Οχτώβρη 2019

  Στη μέση του Φθινοπώρου βρισκόμαστε, πια, κι οι ετοιμασίες για το χειμώνα προχωρούν ακάθεκτα. Ένας λόγος παραπάνω για μας, που θα λείπουμε σχεδόν όλο το χειμώνα στα χειμαδιά.

  Πήρα κι εγώ τη "βοήθεια του κοινού" - το Θανάση - και κλαδέψαμε όλα τα δέντρα. Φώναξα και τον Ανέστη με το μηχανάκι και κόψαμε κάποια ν' αραιώσουν. Ο ίδιος υποφέρω από οξεία ισχιαλγία μετά τη λαίμαργη μεταφορά και το χτίσιμο στην ξυλοθήκη των κούτσουρων του τζακιού. Ε, μπήκα και στα εβδομήντα...

  Καθάρισαν κάποιες γωνιές κι έφεξε το περιβάλλον της αυλής, εκεί που σκοτείνιαζε τα βράδια και δεν άρεσε στην οικοκυρά του σπιτιού.
  Γλίτωσε κι η γειτόνισσα από τα μισά και παραπάνω φύλλα που θα σκορπούσε στο δρόμο ο αέρας.

  Όσο για τις μουριές, θα ξαναδώσουν δυο με τρία μέτρα βλαστάρια την άνοιξη.
  Κι ο παχύς ίσκιος του καλοκαιριού δεν είναι απαραίτητος το χειμώνα.
  Καλό χειμώνα, αν και συνεχίζεται το γαϊδουροκαλόκαιρο του Οχτώβρη!

Λεωνίδας Λόλας

*

Λουκάνικο με κολοκύθια

23 του Σεπτέμβρη 2019

  Το καλοκαίρι αργοσβήνει, το φθινόπωρο προχωράει, ίσια μέρα ίσια νύχτα, οι βροχές άρχισαν, πτώση θερμοκρασίας και κρύο αισθητά. 
  Κάποιοι άναψαν τζάκια και κάποιοι τις σόμπες.
  Τέρμα τα κοντομάνικα και τα μπουφάν κυκλοφορούν κανονικά.

  Όσο για το φαγητό, προσπαθεί ο καθένας να μαζέψει ό,τι έμεινε στον κήπο σε συνδυασμό με το τι έχει το ψυγείο. 
  Φασολάκια, κολοκυθάκια, μαϊντανό, ντομάτες, ντοματίνια, πιπεριές, πράσα, καλαμπόκια, πεπόνια, καρπούζια, σύκα, αχλάδια, μήλα, σταφύλια κλπ. 

  Το μενού της ημέρας σήμερα είχε κάποια ιδέα που μου ήρθε ξαφνικά και ας ήταν τρελή... επιχείρησα την εκτέλεσή της. 

  Λουκάνικο με μανιτάρι, κολοκυθάκια, πατάτες, πιπεριές και ντομάτες στο ταψί. Όλα τα μπαχαρικά, σκόρδο, τοματοπολτό, λίγο βιτάμ, δυο καυτερές πιπεριές και 45 λεπτά σε πάνω κάτω αντίσταση και 250 βαθμούς.

  Κρασάκι άνετο!
Τολμήστε το και καλή σας όρεξη!

 Λεωνίδας Λόλας

*

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς 2019

31 του Δεκέμβρη 2018

  Απουσίαζα τα Χριστούγεννα από το χωριό και πέρυσι κανένας δεν μας είπε τα κάλαντα. Είχα την εντύπωση, πως δε θα ξανακούσουμε κάλαντα από παιδιά στους Αγίους Θεοδώρους Γρεβενών.
  Κατά τις εννιά και κάτι, σήμερα, χτύπησε το κουδούνι κι άνοιξα να δω ποιος είναι. 
  Προς έκπληξή μου είδα δυο παιδιά με τα τρίγωνα και καταχάρηκα. 

  Ο Γιώργος κι η Βασιλική με ρώτησαν : 
 -Να τα πούμε;
 -Βεβαίως, τους απάντησα. 
  Εσείς να τα πείτε κι εγώ να βγάλω φωτογραφίες; τους ρώτησα.
 -Εντάξει, είπαν τα παιδιά κι άρχισαν το "Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά..."
  Στο τέλος, μου είπαν "χρόνια πολλά" κι αντευχήθηκα "χρόνια πολλά και καλή Πρωτοχρονιά"! 
   Δεν τα γνώριζα, όμως, και τα ρώτησα:
- Τίνος είστε;
 -Εγγόνια της Αλεξάνδρας, μου είπαν.
  Το πόσο χάρηκα, δε λέγεται!
  Τους έδωσα το μεταλλίκι, αλλά σε χαρτονόμισμα, κι από τη χαρά μου ξέχασα να τους προσφέρω γλυκό! Τους το χρωστάω, όμως.
  Ας είναι ευλογημένος ο νέος χρόνος με υγεία και δύναμη, σαν το Γιώργο και τη Βασούλα, που μου είπαν τα κάλαντα!

  Λεωνίδας Λόλας

*

Μάης 2018

17 του Μάη 2018

  Οι ζέστες του Μάρτη και του Απρίλη ξεγέλασαν την Άνοιξη και ξύπνησε η φύση νωρίτερα, μετά το λαφρύ Χειμώνα.  

  Από το Πάσχα τα λουλούδια άνθισαν, το χόρτο μεγάλωσε, το κλαδί τίναξε - έδωσε φύλλο - κι έκλεισε το δάσος πρόωρα.
  Περίπου μόνο δυο βδομάδες χρειάστηκε η φύση να αναμορφωθεί σε σημείο να μπερδέψουμε τους μήνες στα Γρεβενά.

 Εμείς, εδώ, δεν έχουμε Κερασάρη το Μάη, όπως έχει όλη η Ελλάδα. Κερασάρη έχουμε τον Ιούνη. Φέτος, όμως, πρασίνισε από τον Απρίλη ο τόπος και το δάσος, σε σημείο να λέμε πως έχουμε Μάη και το Μάη - τώρα - να έχουμε κεράσια, δηλαδή Κερασάρη!

  Οι πολλές βροχές του Μάη δεν ήταν ό,τι χρειαζόταν η αγροτιά, αφού ο Απρίλης δεν έριξε κανένα νερό. Μόνον οι κήποι, τα παρτέρια κι οι αυλές γέμισαν με μισό μέτρο χόρτα!
  Καθυστερήσαμε να φυτέψουμε τα φυτά στους κήπους και πήγαν πίσω όλες οι δουλειές της περιποίησης των αυλών κι οικοπέδων. Τώρα, σε μια αναλαμπή του καιρού, φυτεύουμε, κόβουμε τα χόρτα κι ομορφαίνουμε τις αυλές.
  Στους δρόμους οι πρώιμες κερασιές προσφέρουν τα κεράσια τους και τα υπόλοιπα δέντρα φουσκώνουν τους καρπούς.
  Σας περιμένουμε το τριήμερο της Πεντηκοστής και του Αγίου Πνεύματος.

  Λεωνίδας Λόλας

*

Ημερολόγιο του 2018

8 Ιανουαρίου 2018

  Περίπου 23 χρόνια πέρασαν από τον καταστροφικό σεισμό, που χτύπησε τα Γρεβενά, το 1995. Ευτυχώς, για τα Γρεβενά, δεν είχε ανθρώπινα θύματα! 

  Από τις υλικές ζημίες δε γλίτωσαν κι οι Άγιοι Θεόδωροι, η εκκλησιά μας.

  Η οροφή του ιερού ναού κι οι τοίχοι έπαθαν πολλές ρωγμές.

  Η σημαντικότερη, όμως, ζημιά ήταν το πέσιμο του καμπαναριού.

   Από το 1995 μέχρι σήμερα έχουμε κρεμασμένες τις καμπάνες σε ένα Π (πι) από σιδερένιες κολόνες. Έχουμε "εκκλησιά, χωρίς καμπαναριό"!

   Έγιναν κάποιες προσπάθειες με τα κονδύλια, που ήρθαν στα Γρεβενά μετά το σεισμό, αλλά ναυάγησαν.

   Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τις μέρες του περασμένου Δεκέμβρη, πήρε την απόφαση ν΄αρχίσει τις προσπάθειες αναστήλωσης του σεισμόπληκτου καμπαναριού.

   Για το σκοπό αυτό πέτυχε μια καλή τιμή, για την έκδοση της άδειας αναστήλωσης του καμπαναριού, αλλά δεν έχει αρκετά χρήματα για τα έξοδα.

  Έτσι, πήρε την απόφαση να εκδώσει 300 ημερολόγια τοίχου του 2018, τα οποία προσφέρει αντί 5 ευρώ, και τα διαθέτει από την ημέρα των Θεοφανίων και μετά. 
   Επίσης, κάνει έκκληση, σε όλους τους Αγιοθεοδωρίτες και τους φίλους μας, να αγοράσουν το ημερολόγιο, με τα έσοδα του οποίου θα πληρώσει τα έξοδα της άδειας αναστήλωσης του καμπαναριού.
   Όσοι είστε στο χωριό, τα Γρεβενά και τις γύρω περιοχές, τα προμηθεύεστε από τον π. Χαρίση, τους Επιτρόπους των Αγίων Θεοδώρων και τα καφενεία του χωριού.
   Όσοι μένετε στην Αθήνα, τα προμηθεύεστε από μένα (6981009916).
   Για όσους μένουν στα Μεσόγεια, θα φέρω μερικά στο Κορωπί στην ερχόμενη Τετάρτη, 10 του Γενάρη, και θα τ' αφήσω σε κάποιους χωριανούς μας. Γι' αυτούς θα σας ενημερώσω μεθαύριο.
   Για όσους μένουν στη Θεσσαλονίκη θα μεταφέρει μερικά ο Αντώνης Παπανικολάου, αλλά δεν ξέρω ακόμα ποιος θα τα διαθέτει. Θα μάθω και θα σας ενημερώσω και γι' αυτά.
   Χρέος όλων μας είναι να βοηθήσουμε μ' αυτόν τον τρόπο το ξεκίνημα της προσπάθειας, που κάνει το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο των Αγίων Θεοδώρων Γρεβενών, για την αναστήλωση του καμπαναριού μας, γιατί... είμαστε μέχρι σήμερα "χωριό, χωρίς καμπαναριό"!
   Καλή χρονιά!

  Λεωνίδας Λόλας

*

Ευλογημένο το 2018 !

6 του Γενάρη 2018

  Θεοφάνια σήμερα κι οι κάτοικοι των Αγίων Θεοδώρων Γρεβενών προσήλθαν στον ιερό ναό των Αγίων Θεοδώρων για να παραστούν στην τελετή του Μεγάλου Αγιασμού των υδάτων και των Θεοφανίων.

  Η μεγαλύτερη γιορτή για μας τους χριστιανούς, σήμερα : 
  Αυτή τη μέρα στον Ιορδάνη ποταμό ακούστηκε ο Θεός - Πατέρας, βαφτίστηκε ο Υιός και φάνηκε το Άγιο Πνεύμα, σαν περιστέρι. Τριαδικός και ΕΝΑΣ ο Θεός της πίστης μας.

  Ο π. Χαρίσης διάβασε τις ευχές του, βούτηξε τρεις φορές το Σταυρό στο νερό και μετά ράντισε με το βασιλικό το χώρο του ναού και το εκκλησίασμα.

  Οι Αγιοθεοδωρίτες ασπάστηκαν το Σταυρό κι ο παπάς τους "φώτισε", ραντίζοντάς τους με το βασιλικό που βούτηξε στο αγιασμένο νερό.
  Στο τέλος μοιράστηκε αντίδωρο κι άρτος από την αρτοκλασία, που διαβάστηκε κατά τη θεία λειτουργία υπέρ Αγιοθεοδωριτών.
  Η Εκκλησιαστική Επιτροπή μοίρασε και ημεροδείκτες τοίχου του 2018.
  Ευλογημένο το 2018 !  

Λεωνίδας Λόλας

*

Ευτυχισμένο το νέο έτος 2018 !

30 Δεκεμβρίου 2017

Τσιπουράκι στην ταβέρνα του Αρλέτου (Πράμαντα) για καλή Πρωτοχρονιά !

  Πέρασαν τα Χριστούγεννα με κρύα, με γλέντια μικρά (ή και μεγάλα για λίγους) και τώρα πάμε καρφί ... για την Πρωτοχρονιά!

  Μη σπαταλάμε άσκοπα τον εαυτό μας. 
  Ας συγχωρήσουμε όσους μας αδίκησαν. 
  Ας ζητήσουμε συγγνώμη από αυτούς που αδικήσαμε και ... 
  Ηρεμήστε! 
  Οργανωθείτε! 
  Ας οργανώσουμε τη ζωή μας έτσι, όπως θα τη θέλαμε εμείς, αλλά κι έτσι, που να μην ενοχλούμε τους άλλους.
  Η Κρίση δε μας άφησε περιθώρια για πολλά. 
  Ζήστε τη ζωή, όπως μπορείτε καλύτερα, με όσα διαθέτετε και ξεχάστε προς το παρόν την παλιά "καλή ζωή"... τη "μεγάλη".
  Το θέμα είναι να μην παραδοθούμε...
  Το παλεύουμε, όπως μπορούμε. 
  Δεν αφήνουμε ευκαιρίες μικρές και μεγάλες.
  Με λίγη καλή θέληση, μπορούμε να ομορφύνουμε και να δώσουμε νόημα στη ζωή μας.
  Με λίγη καλή θέληση, το 2018 θα γίνει και πάλι σταθμός στη ζωή μας, για να πάρουμε τ' απάνω μας.
  Ήρεμο κι ευτυχισμένο το 2018 !

Λεωνίδας Λόλας

*

Ανοιξιάτικος αέρας !

4 του Απρίλη 2017

 Μόλις γλύκανε ο καιρός βγήκαμε όλοι σαν τα σαλιγκάρια να ετοιμάσουμε τους κήπους και τις αυλές. Καιρός και φύση συναινεί.

  Όλα τα δέντρα "φούσκωσαν" ή άνθισαν. Ιδιαίτερα οι κερασιές είναι στα πάνω τους. Ασπροντυμένες νυφούλες!

  Οι μικρές αχλαδιές κι οι μηλιές λευκές, ροζ και πράσινες νυφούλες!
  Οι κήποι φρεσκοσκαμμένοι και φρεσκοφυτεμένοι μυρίζουν υγρό χώμα!

  Τα κοτέτσια γεμίζουν με νέες πλακίδες και κοτοπουλάκια.
  Η καθαριότητα των χώρων και το άσπρισμα τοίχων και κορμών δέντρων μυρίζουν φρεσκάδα κι ασβέστη!

  Έρχεται και το Πάσχα. Να μη φρεσκάρουμε και να ετοιμαστούμε για τις Μεγάλες μέρες και την Ανάσταση;
  Σας περιμένουμε. Καλό Πάσχα!

Λεωνίδας Λόλας

*

Το μπαλκόνι της Παραλίας !

28 του Μάρτη 2017

  Μέσα σε δυο εβδομάδες άλλαξε εμφάνιση η "Παραλία"!

  Το κατάστημα των αδελφών "Παπανικολάου" έκανε εσωτερική κι εξωτερική ανακαίνιση και πραγματικά άλλαξε η εμφάνιση αλλά και η λειτουργικότητά του. 

  Το καλοκαίρι δεν ξέρω ποιο από τα δυο θα τραβήξει περισσότερο τους πελάτες του : η παραλία-παρτέρι ή το μπαλκόνι;

  Μας αρέσει να ομορφαίνει κάθε γωνιά του χωριού μας. Γι' αυτό συγχαίρουμε τους ιδιοκτήτες του καφενείου μας για την αποφασιστικότητα και την εκτέλεση της αλλαγής!
  Καλές δουλειές, παιδιά ! 

Λεωνίδας Λόλας

*

Χιόνια ασήκωτα !

30 του Γενάρη 2017

  Το τελευταίο χιόνι πρόλαβε το προηγούμενο, που ήταν παγωμένο. 

29/1/2017 Ποιος καθαρίζει το χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων στο καφενείο, Σάκη;

   Ο χειμώνας συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο. Το κρύο δεν υποχωρεί κι αυτό σημαίνει πως, αν δεν γυρίσει νοτιάς, θα έρθει και το τρίτο (μάλλον τέταρτο) χιόνι να σκεπάσει τα προηγούμενα!

  Πότε θα σηκωθεί το χιόνι; Δεν προβλέπεται να σηκωθεί, φαίνεται. Την έχει αράξει κανονικά και μάλλον πάει για την Άνοιξη! Καλό Πάσχα, λοιπόν!

24 του Γενάρη 2017 κι ακόμα ρίχνει !

  Οι σκεπές κρατούν πολύ και βαρύ χιόνι! Δε μιλάμε για τις αυλές και τους δρόμους. Εκεί τα χιονόβουνα είναι αποφασισμένα να κρατήσουν περισσότερο από τα μπλόκα των αγροτών.

Άντε να μπεις στο σπίτι ! 29 του Γενάρη 2017

  Ο φόβος για κατάρρευση στεγών υπάρχει ιδιαίτερα για μας, που δεν είμαστε πάντα στο χωριό, να ζεσταθεί το σπίτι και να λιώσουν τα χιόνια τους ή να τα ρίξουμε κάτω.

Από το Μάκη προς το Σχολείο

 









 Οι κάτοικοι του χωριού μας είναι γνήσια παιδιά της γρεβενιώτικης γης και δεν πτοούνται από τις χιονοπτώσεις και τις δυσκολίες που τις ακολουθούν.  
 Τα ξύλα ζεσταίνουν με τα τζάκια και τα καλοριφέρ τα σπίτια μας. Να ντυθούν καλά κι ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες ξέρουν. 

  Ξέρουν να μαγειρεύουν και να ψήνουν στη γάστρα, στο μαγειρειό, στην ψησταριά, στο τζάκι και στην ηλεκτρική κουζίνα. Για το τελευταίο, αρκεί να έχουν ρεύμα.

  Μια σειρά από φωτογραφίες μου έστειλε ο Γιώργος και σας παρουσιάζω κάποιες. Δουλειά σας, τώρα, να βρείτε όλα τα σημεία που φωτογραφήθηκαν.
  Καλό υπόλοιπο του χειμώνα !

Λεωνίδας Λόλας

*

Χιόνια και κρύο !

12 του Γενάρη 2017

  Το τελευταίο τρίμηνο του 2016 είχε πολλές μέρες και νύχτες με μείον 2 και μείον 13 βαθμούς θερμοκρασίας. Πολύ το κρύο του Δεκέμβρη αλλά λίγο το χιόνι. 

  Μπαίνοντας το 2017, ο χιονιάς έκανε τη βόλτα του σε όλη την Ελλάδα, εκτός των βορειοδυτικών περιοχών - μεταξύ αυτών και τα Γρεβενά. 
  Μπορεί να μην είχαμε χιόνια, ναι. Είχαμε όμως πολύ κρύο και μάλιστα παγωνιά! Μείον 23 έφτασε αυτές τις μέρες. 

  Όταν σταμάτησε να χιονίζει στην υπόλοιπη Ελλάδα, άρχισε να χιονίζει στα βορειοδυτικά. Τι Βασιλίτσα και Φλώρινα; Μέσα στην Καστοριά, την Πτολεμαΐδα, την Κοζάνη, τα Γρεβενά και στο χωριό μας!  Μισό μέτρο χιόνι για τους Αγίους Θεοδώρους!

Τα απαραίτητα για την κίνηση και τη ζεστασιά

  Καλά τα χιόνια. Θα 'χουμε μπόλικα νερά, λένε. 

Η Πλαίσια παγωμένη και χιονισμένη

  Όσο για τα κρύα και τις παγωνιές, είναι μαθημένοι οι Αγιοθεοδωρίτες σε τέτοιες καιρικές συνθήκες, όπως τα βουνά με τα χιόνια.
  Κρατάτε γερά, χωριανοί !

Λεωνίδας Λόλας

*

Πολλή βροχή !

9 του Νοέμβρη 2016

  Πολλή βροχή έπεσε και τούτο το διήμερο, 8 και 9 Νοεμβρίου 2016.

Γέφυρα του Βενέτικου

  Σήμερα, Τετάρτη, πήγα στα Γρεβενά για ψώνια με τον Παναγιώτη. Έτσι, είχα την ευκαιρία να τραβήξω μερικές φωτογραφίες μέσ΄ από το αυτοκίνητο, σα συνοδηγός.

  Όπως τις βλέπετε, καταλαβαίνετε τι κατάσταση επικρατούσε έξω.

  Τελικά, γυρίσαμε στο χωριό το μεσημέρι και σε λίγο σταμάτησε να βρέχει. 

  Το έδαφος είναι πια χορτάτο και το νερό της βροχής κυλάει απλά πάνω του. Η γη δεν το ρουφάει, πια. 

  Η θερμοκρασία έπεσε πάλι. Στη Βασιλίτσα απέναντι χιονίζει.

  Καιρός να κλείσουμε τα κρασιά.

  Όλα είναι συνυφασμένα έτσι, ώστε να βολεύονται όλα.

  Δόξα σοι, ο Θεός!

Λεωνίδας Λόλας

*

Διπλή μανιτομαργαρίτα !

27 του Σεπτέμβρη 2016

  Όχι που θ΄άφηνα την ευκαιρία να πάει χαμένη!

  Κράτησα τα δυο μεγαλύτερα μανιτάρια (μαρτάρες) και έπιασα δουλειά...

  Το μεγάλο ταψί (σινί), λίγο λάδι, και τοποθέτησα τα δυο μανιτάρια το ένα πάνω στο άλλο στη μέση του ταψιού.

  Έριξα στο ταψί, πάνω κι ενδιάμεσα στα μανιτάρια τρίμματα τυριού (φέτα), ριγανούλα, ψιλοκομμένο κρεμμύδι και σκόρδο. 

  Ψιλοκομμένο σκόρδο κι ένα ντοματίνι έβαλα στη θέση που αφαιρέθηκε ο τύλος, το κοτσάνι.

  Μετά έστρωσα γύρω στο ταψί κομμένα: κρεμμυδάκι, πράσο, κόκκινες και πράσινες πιπεριές, μαϊντανό, σέλινο, ρόκα, μελιτζάνα, κρεμμύδι ξερό, σκόρδο, ντομάτα, ντοματίνια και μια σειρά πατάτες (φύλλα τσιπς). Μετά πάλι τα ίδια υλικά, αλλά στο τέλος να σκεπάζονται οι πατάτες με ντομάτες, πιπεριές, ντοματίνια και τρίμματα τυριού.

  Το έβαλα στον προθερμασμένο φούρνο για 25 λεπτά στο 200 κι απλά γύρισα το ταψί μπρος πίσω στα 15 λεπτά. 

Ποιο κρέας !

  Μετά πήρα τη σπάτουλα κι έκοψα τις μαρτάρες όπως κόβετε την πίτα ή την τούρτα (τρίγωνα). Με την τρυπητή κι επίπεδη κουτάλα της κουζίνας αυτοσερβιρίστηκα.

  Δυο ποτηράκια δικό μου κόκκινο κρασί, ψωμί καλαμποκίσιο και ... άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε!

  Αν θέλετε ρίξτε στη μερίδα, στο πιάτο σας, λίγο λεμόνι και συνοδέψτε το - πάλι - με φέτα τυρί ή νιβατό και τζατζίκι. 

  Καλή σας όρεξη!

Λεωνίδας Λόλας

*

Και πολύ... μανιτάρι !

24 του Σεπτέμβρη 2016

  Φαίνεται πως φέτος θα φάμε πολλά μανιτάρια. Κι, αν είναι η χρονιά ίδια με την περσινή, τρέξτε να προλάβετε! Τζάμπα νόστιμη τροφή, δηλαδή!

  Δεν πήγα να μαζέψω μανιτάρια ακόμα, αλλά, όταν έχεις φίλους, έχεις και μανιτάρια. Μια σακούλα ζαρκαδίσια και διάφορα άλλα από τον Τάκη!

  Για δες μεγάλες μανιτάρες για το ταψί! 

  Άλλες μικρότερες για το τηγάνι - σνίτσελ το λέτε σεις; 

  Αλευρωμένα, σκέτα, με σκορδάκι ή όχι, με αυγά ομελέτα, στο τζάκι στα κάρβουνα, στη σχάρα ή στο ταψί, στην κατσαρόλα, στη σαλατιέρα ωμά μανιτάρια. Ναι, σαλάτα με ωμά μανιτάρια! Κομμάτια αυγών - πιπερίκας - κοκκινούσκας ή καισαρικά, όπως θες πες το, λίγο λάδι, αλάτι, πιπεράκι και... έτοιμη η σαλάτα! 

Θεόρατη, ε;

  Με όποιο τρόπο θέλεις, μπορείς να το φας. 

  Μπορείς και να το στεγνώσεις και να το φας, όποτε θες, σε σούπα! 

Ας είναι καλά ο Τάκης!

Το ταψί είναι το μεγάλο, το σινί

  Τα καθάρισα, τα χώρισα και τα αξιοποιήσαμε κατάλληλα.

  Άφησα τις μεγάλες "μανιτάρες" για το ταψί.

  Έβαλα στον καταψύκτη γι' άλλη φορά. 

  Φάγαμε στο καφενείο ομελέτα και σκορδάτα. 

  Χώρισα τις πιπερίκες γι' άλλο βράδυ.

  Θησαυρός... για τον καιρό της κρίσης!

     Πάμε γι' άλλα μανιτάρια!

  Λεωνίδας Λόλας

*

Βρέχει και... βρέχει !

8 του Σεπτέμβρη 2016

  Σήμερα φεύγει για την Αθήνα ο ανιψιός μου Γιάννης και τον έφερα στη στάση του λεωφορείου με το αυτοκίνητό μου.

  Η βροχή συνεχίζει να πέφτει για τέταρτη μέρα σήμερα. Όλα γύρω μούσκεμα. 

  Στάθηκα κάτω από το κιόσκι της στάσης κι έβγαλα τη μηχανή μου. Ήταν καιρός να σας παρουσιάσω την κατάσταση που επικρατεί στο χωριό αυτές τις μέρες.
  Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους. 

  Να πούμε "καλό χειμώνα" από σήμερα; Ο καιρός θα το δείξει.
  Να μας ξανάρθεις, Γιάννη. Θα έρθουν και καλύτερες μέρες...

Λεωνίδας Λόλας

  *

Χινοπώριασε !

  7 του Σεπτέμβρη 2016

    Περιμέναμε κάποιες βροχές και πτώση της θερμοκρασίας, αλλά όχι κι έτσι!

  Δυο μέρες, από προχτές, ψιλόβρεχε και σταματούσε. Μας έριξε και μια βροχούλα χτες.

Σήμερα, όμως το παράκανε! Όλη τη νύχτα έβρεχε, πότε σιγανά - μη μας ξυπνήσει - και πότε δυνατότερα - να έχουμε το νου μας. 

  Σαν ξημέρωσε, αισθανθήκαμε για τα καλά την πτώση της θερμοκρασίας, αλλά δεν έβρεχε. Μόνον ψιλόβρεχε. Είπαμε θα κόψει...

  Κατά τις εννιά ξεκίνησε να βρέχει. 

  Ε, όπου να ΄ναι θα σταματήσει, είπαμε, και πιάσαμε την τραχανόπιτα και την κολοκυθόπιτα για πρωινό. Μα η βροχή δυνάμωνε και συνέχιζε...

  Καμιά ώρα αργότερα έκοψε  η βροχή κι απλά ψιλόβρεχε, ενώ - να είναι αλήθεια; - κάπως κρυώναμε.

  Αφήσαμε τη Βούλα να φτιάξει τον μουσακά της και με το Γιάννη τραβήξαμε εποχούμενοι και με μπουφάν για το καφενείο με τη συνοδεία του ψιλόβροχου και του Άργου.

  Άλλοι μέσα, άλλοι έξω, άλλοι έφευγαν για το σπίτι ή γι' αλλού. Ήταν έντεκα πια ...

  Μπήκαμε στο καφενείο κι αμέσως κάτι άλλαξε απότομα. Το καλοριφέρ έκαιγε στο φουλ!     Έλα ντε! 
  Κι όμως... η πτώση της θερμοκρασίας ήταν αισθητή κι ο καφετζής άναψε το καλοριφέρ! Βουνά είναι εδώ... Κι ύστερα οι περισσότεροι στο χωριό είναι μεγάλοι, από δέκα έξι χρονών και πάνω - έως 96-97!

  Σα να μας άρεσε. Καθήσαμε και  παραγγείλαμε τα καφεδάκια μας. 

  Ο καιρός εξακολούθησε τα παιχνίδια του. Μια ψιλόβρεχε, μια δυνάμωνε, μια σταματούσε κι  η ομίχλη έδινε φόντο στο τοπίο...

  Ήπιαμε το καφεδάκι μας και κατά τις μία πήραμε το δρόμο για το σπίτι. 

  Βρήκαμε τη Βούλα να κάθεται μαζεμένη στην καρέκλα πλάι στο τζάκι να βλέπει στην τηλεόραση τις καταστροφές και τις βροχοπτώσεις στην Ελλάδα.

  Πήρα ένα μπουφάν με κουκούλα στο κεφάλι μου και βγήκα. Τράβηξα κατά την ξυλοθήκη.

Άρπαξα μερικά βρεγμένα τσάκνα και προσανάμματα και τ΄ ακούμπησα στο τζάκι. Έφερα λιανόξυλα και μεσαίου μεγέθους καυσόξυλα. Τα τοποθέτησα όλα στη θέση τους και ... άναψα δυο ξυλάκια δαδί! 

  Αυτό ήταν! Χινοπώριασε ! 

  -Να στρώσω να φάμε; ρώτησε η Βούλα.

  -Ναι, είπα και κάθησα στην καρέκλα του τραπεζιού. Πλάι μου κάθησε κι ο ανιψιός μου.

  Η Βούλα έστρωσε το τραπέζι. Έκοψε το μουσακά και μας σερβίρισε. Κρεμμύδια, ντομάτα, πιπεριές κι αγγουράκια από τον κήπο η σαλάτα μας. Κόκκινο κρασί παραγωγής μου. Νεράκι και... τι το θέλουμε το ψωμί;

  Θεέ μου, ευλόγησε το φαγητό μας και δώσε τα ίδια και παραπάνω σ΄όλον τον κόσμο!

  Καλό χινόπωρο!

Λεωνίδας Λόλας

  *

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς 2016 !

  1 του Γενάρη 2016

    Περιμέναμε από χτες να μας πουν κάποιοι τα κάλαντα.

 Κάποιοι... όποιοι...

  Τελικά, μας "τα είπε" ο μικρός Σωτήρης, που περνάει τις γιορτές στο χωριό μας, !

  Ο Σωτήρης τα είπε σε πολλά σπίτια του χωριού. Σε κάποια άλλα,μάθαμε, "τα είπαν" άλλα παιδιά.

  Το μεσημέρι ήρθαν και μεγάλα παιδιά! Πολύ το ευχαριστηθήκαμε. Δεν ήθελαν, όμως, να τους φωτογραφίσω και το σεβάστηκα. Προτίμησα να μας πουν τα κάλαντα παρά να τα φωτογραφίσω χωρίς τη θέλησή τους και να χάσω τα κάλαντα για πάντα.

  Και του χρόνου, λοιπόν, κι ευτυχισμένο το 2016 !

Λεωνίδας Λόλας

  *

"Μανιτάρια μπριάμ" !

  21 του Οχτώβρη 2015

  Άλλη μια συνταγή για να τρώτε και να ευφραίνεστε τη θεϊκή τροφή του Δία, τα μανιτάρια! 

Πατάτες (τσιπς), κρεμμύδια 

  Έχουμε μπόλικα μανιτάρια στην Πίνδο, το αγαπημένο βουνό του Δία και στην πρωτεύουσα των μανιταριών, τα Γρεβενά.
  Το καλοκαίρι τρώτε το συνηθισμένο πια στην πατρίδα μας καλοκαιρινό φαγητό μπριάμ. Δηλαδή λαδερό φαγητό στο ταψί με πατάτες, κολοκύθια, ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες, μαϊντανό, σέλινο και ότι άλλο θέλει ο καθένας μας.

Πρασόφυλλα

  Ε, λοιπόν, μπορείτε να κάνετε το ίδιο με βάση τα μανιτάρια, τις πατάτες, τις ντομάτες και αρκετά πράσινα του κήπου ή της λαϊκής αγοράς, ας είναι και κακομούτσουνα, που λένε τελευταία!

Παρασκευή :
  Ρίχνουμε λίγο λάδι στο ταψί.
  Στρώνουμε πρασόφυλλα και σκορπάμε ψιλοκομμένα πέντε σκελίδες σκόρδα.
  Κόβουμε ψιλές φέτες (τσιπς) πέντε πατάτες, πέντε κρεμμύδια, πέντε πιπεριές και τρεις καυτερές πιπεριές. Μη φοβάστε! Δε θα καίνε καθόλου στο φαγητό.
  Κόβουμε σε φέτες τουλάχιστον μισό κιλό μανιτάρια (σχίζουμε στη μέση τα πόδια) και πέντε ντομάτες.
  Στρώνουμε τις μισές πατάτες και μετά όλα τα μανιτάρια.
  Ρίχνουμε τις μισές φέτες κρεμμύδια, όλες τις τις φέτες ντομάτας και όλες τις πιπεριές. 
  Αν μπορούμε, χώνουμε τις φέτες του κρεμμυδιού και της ντομάτας κάτω από τη μισή φέτα μανιταριού και της πατάτας.
  Στρώνουμε τις υπόλοιπες πατάτες και τα κρεμμύδια. 

  Κόβουμε και σκορπάμε κομμένα δέκα ολόκληρα κρεμμυδάκια, δέκα ολόκληρα σκορδάκια, ρόκα, μαϊντανό και άνηθο. 

  Κόβουμε στη μέση και στρώνουμε όσα ντοματίνια θέλουμε.

 
  Αλατίζουμε με μπόλικο χοντρό αλάτι και μπόλικο λάδι, μέχρι μισό ποτήρι.
  Έχουμε προθερμάνει το φούρνο στους 200 βαθμούς και ψήνουμε για 50 λεπτά, με αέρα και πάνω κάτω αντιστάσεις, ελέγχοντας στο τέλος αν έχουν σουφρώσει για τα καλά τα ντοματίνια, οπότε είναι έτοιμο το σύνολο. 

  Το περισσότερο ψήσιμο δεν πειράζει, το λιγότερο δε θα μας αρέσει πολύ.

  Σερβίρετε με το ζουμί του και τρώγεται με συνοδεία φέτας τυριού και κρασί της προτίμησής σας.
  Καλή σας όρεξη!

Λεωνίδας Λόλας

  *

"Μαρτάρα" !

  7 του Οχτώβρη 2015

  Είναι η εποχή που βοηθάει τον κόσμο να τρέφεται από τη φύση.

  Πήγε ο φίλος μου, ο Τάκης, στο δάσος και μάζεψε 3-4 σακούλες μανιτάρια! 

 Τα περισσότερα είναι "ζαρκαδίσια"! Αρκετά "κοτόπουλα του δάσους" και πολλά "πρόβεια". Οι ονομασίες είναι ντόπιες. 

Τεράστιο "πρόβειο" μανιτάρι σε ταψί πίτας!

  Ανάμεσα στα "πρόβεια" υπήρχε ένα που μ' έκανε να γουρλώσω τα μάτια μου. Δεν πίστευα στα μάτια μου! Ήταν σαν το δίσκο του καφετζή! 

Όλα τα υλικά: Πράσο -έξω αριστερά, κρεμμυδάκια, πατάτες, σκορδάκια, κρεμμύδια, άνηθος - δεν είχα άλλον, σκόρδα, μαϊντανός

  Το κοίταζα από 'δώ, το κοίταζα από κει και δεν το πίστευα.

Έτοιμα υλικά

  Τι μεγάλη μαρτάρα! Έτσι την έλεγε η μάνα μου. Πού να τη βολέψω; Μόνο στο κεφάλι για μεξικάνικο σομπρέρο ήταν. Την έβαλα στο ράφι του ψυγείου, που γέμισε, κι έκανα όνειρα. Θα κάνω μ' αυτήν ... 

Ντοματίνια, πιπεριές

Έτοιμες κι οι πιπεριές

  Την άλλη μέρα δεν ξεκολλούσε ο νους μου από τα σχέδια για τη μαρτάρα.

Πρόσθεση καυτερής πιπεριάς (βάλτε περισσότερες, η μία δεν έκαιγε καθόλου)

  Να την ψήσω στο τζάκι; Μπα! Δε θα μπορώ να την κουμαντάρω. Να τη βάλω στη σχάρα; Μπα! Να την αποξηράνω; Μπα, έχει αρχίσει να σπάει και θα διαλυθεί. Να την τηγανίσω; Να τη μαγειρέψω με σπανάκι; Να την τηγανίσω με αυγά ομελέτα; Όχι! Όχι!

  Αξίζει καλύτερης μεταχείρισης...
  Τελικά, το πήρα απόφαση. Θα την ψήσω στο ταψί! 
  Έτσι θα κάμω. 
  1. Διάλεξα τα υλικά ένα - ένα: 
  1)    4 πατάτες, που τις έκοψα φυλλαράκια (τσιπς) για να ψηθούν γρήγορα.
  2)    7-8 μικρά φρέσκα κρεμμυδάκια από τον κήπο ολόκληρα.
  3)    2 φρέσκα σκορδάκια από τον κήπο ολόκληρα και 3 μικρά ξερά.
  4)    Μια χεριά φύλλα πράσου φρέσκα από τον κήπο.
  5)    Μαϊντανό και λίγο άνηθο φρέσκο από τον κήπο.
  6)    4 ντομάτες φρέσκες από τον κήπο. 
  7)    1/4 κιλού περίπου ντοματίνια φρέσκα από τον κήπο.
  8)    7-8 πράσινες πιπεριές φρέσκες από τον κήπο.
  9)    1  καυτερή πιπεριά φρέσκια από τον κήπο. 
  10)  4  κρεμμύδια ξερά.
  11)  Μπόλικο ημίχοντρο αλάτι
  12)  Μπόλικο λάδι και 

  13)  Ρίγανη.

  2. Τα στάδια της δυόμισι ωρών ετοιμασίας (δεν είχα λόγους να βιάζομαι) :
  Α.
  1) Πήρα το δεύτερο ταψί, που είχε ψηλά πλαϊνά, έριξα μέσα λαδάκι, αλατάκι, ριγανούλα και την ξάπλωσα ανάσκελα.
  Β.
 2) Έκοψα με το μεγάλο τρίφτη : τις πατάτες σε φέτες-φύλλα (τσιπς) για να ψηθούν νωρίς, τα ξερά κρεμμύδια και τις ντομάτες σε φέτες.

  3)  Έτριψα τα φρέσκα σκόρδα και ψιλόκοψα τα ξερά.
  4)  Έκοψα τα ντοματίνια στη μέση και πάνω τους έτριψα την καυτερή πιπεριά.
  5)  Έτριψα το πράσο και μαζί του τις πράσινες πιπεριές.
  6)  Έτριψα τον άνηθο πάνω στα ξερά κρεμμύδια.
  Γ. 
  1)  Έριξα το ξερό σκόρδο στο γύρο του ταψιού και όλα τα πράσινα - όχι όμως τις πιπεριές  - αρχίζοντας από το πράσο και ρίχνοντας παντού αλάτι.
  2)  Έστρωσα μία μία τις μισές πατάτες πάνω στα πράσινα υλικά κι έριξα πάνω τους λάδι.

  3)  Έστρωσα ένα ένα πάνω στις πατάτες όλα τα ξερά κρεμμύδια, τις μισές πιπεριές κι έχωσα ανάμεσα στις πατάτες τις φέτες ντομάτας. Φέτες ξερά κρεμμύδια, πατάτες και πιπεριές (μία καυτερή) έβαλα και στον κύκλο που άφησε το βγαλμένο πόδι. Το πόδι το πέταξα, γιατί ήταν ταλαιπωρημένο.

  4) Έστρωσα μία μία τις υπόλοιπες πατάτες, σκεπάζοντας όλο το γύρο του ταψιού, αλλά και λίγο το μανιτάρι - τη "μαρτάρα". Έριξα πάνω στις πατάτες λάδι.

Υπομονή... θα βγει !

  5)  Σειρά έχουν οι υπόλοιπες πιπεριές και τα ντοματίνια, στολίζοντας το σύνολο λες κι είναι πίτσα μαργαρίτα. Το τελευταίο αλάτι και ... έτοιμη η νυφούλα, η μαργαρίτα, η "μαρτάρα"!

Να τη !  Ζεστή, ζεστή!!!

Έτοιμοι για δράση; Εμπρός, μαρς!

   Δ.  Τη φωτογράφισα για να τη θυμάμαι και την έβαλα στο ζεσταμένο με 200 βαθμούς  φούρνο για 25 λεπτά περίπου, κατεβάζοντάς τον στους 150 βαθμούς. 

Μιλάμε ΓΙΑ το ΠΙΑΤΟ !

  Όταν βγήκε, ήταν λαχταριστή! 

Απαραίτητο και το κρασάκι, ε;

  Τη δοκίμασα και... τρελάθηκα! Πωπωπώ, τι νόστιμηηη!
  Με δική μου συνταγή, εκείνης της ημέρας δημιούργησα - για τους τρελούς για μανιτάρια σαν κι εμένα - ένα θαύμα! 

  Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε.
  Α, ρε "μαρτάρα" !!!

  Λεωνίδας Λόλας

  *

Καλό χινόπωρο !

  10 του Σεπτέμβρη 2015

  Από χτες το πρωί έβρεχε μια ψιλή ποτιστική βροχή, που τρυπούσε τα κόκαλα με την υγρασία της.

  Ο κόσμος φόρεσε το μπουφανάκι του κι έκανε υπομονή. Πού θα πάει; Θα ζεστάνει. Νωρίς είναι, σκέφτηκε.

  Αμ, δε! Όλη τη νύχτα το ψιλόβροχο έγινε βροχή κανονική, μη σταματώντας ούτε λεπτό! Τα πάντα βράχηκαν ή γέμισαν με νερό. 

  Το  πρωί συνέχισε στο ίδιο μοτίβο. Η θερμοκρασία έπεσε και θες έτσι, θες αλλιώς πήραμε την απόφαση κι ανάψαμε το τζάκι! Θαύμα! Όλοι μας, εμείς κι οι επισκέπτες μας "το αγκαλιάσαμε" με αγάπη! 

  Άιντε να το αφήσεις να σβήσει τώρα!

  Χώρια αν με καμιά βροχούλα ακόμα πέσει κι άλλο η θερμοκρασία ή και βγάλει λίγο ήλιο μετά και φυτρώσουν τα μανιτάρια... 
  Κατά τις έντεκα το μεσημέρι έβγαλε ήλιο...

  Λες να χινοπώριασε ή ήρθε ο χειμώνας; 

  Καλό χινόπωρο! 

                                                                                      Λεωνίδας

*

Ομορφιές της αυλής μας !

23 Ιούνη 2015

  Από τον Απρίλη μέχρι τον Ιούνη στο χωριό μας έχουμε άνοιξη. 

Στη γωνιά της εισόδου
πριν μπεις στο σπίτι
δε θα ήθελες
μια όμορφη εικόνα
σαν κι αυτήν;

  Ναι, τότε έχουμε άνοιξη! 

Το Μάρτη έχουμε ακόμα χειμώνα...

  Δεν το πιστεύετε; 
  Ξέρετε πώς λέμε τον Ιούνη στα Γρεβενά; 

  Κερασάρη το λέμε.

  Η υπόλοιπη Ελλάδα ξέρετε ποιον μήνα λέει Κερασάρη;
  Το Μάη!

  Η διαφορά; 
  Τα Γρεβενά έχουν πολύ πράσινο, πολλές βροχές, χιόνια στα βουνά της Πίνδου απέναντι (Σμόλικας και Βασιλίτσα), αρκετό κρύο και φυσικά είναι ορεινά.

  Πότε να ξυπνήσει, να ζεσταθεί, να ξεκουκουλωθεί, να σηκωθεί και ν' ανέβει τ' αψήλου η Άνοιξη; 

  Ολόκληρη αλλαγή της φύσης θα γίνει στο τάκα τάκα; 

  Ε! γι' αυτό κι έχουμε καθυστέρηση της Άνοιξης.

  Οπότε Απρίλη, Μάη κι Ιούνη έχουμε δροσιές μέσα κι έξω από το σπίτι. Αυτό βλέπετε και στην αυλή μου.
  Όσο για το τζάκι;
 Καίει το Μάη σίγουρα κι ίσως και τον Κερασάρη!

   Λεωνίδας

*

Ατομικές ανάγκες μελών (σε καυσόξυλα)  !

11 του Μάη 2015

  Μπορεί το μυρμήγκι να δουλεύει όλο το καλοκαίρι για να ετοιμάσει τη χειμωνιάτικη τροφή, ενώ το τζιτζίκι απολαμβάνει τα τραγούδια του και τη ζέστη υπό σκιά, ο άνθρωπος, όμως, έχει μυαλό και κρίνει. 
  Ούτε την απραγία του τζιτζικιού ακολουθεί ούτε το καλοκαίρι του φτάνει για την ετήσια σοδειά ούτε το χειμώνα εξαφανίζεται. Προσαρμόζεται ο ίδιος και προσαρμόζει τα πάντα προς τη θέλησή του.

  Για να λειτουργήσει ο Συνεταιρισμός μας ως κερδοσκοπική επιχείρηση, πρέπει πρώτα να κοπούν οι "ατομικές ανάγκες" και μετά να κοπούν οι συστάδες, που λέει η Δασολογική Μελέτη μας. Εμάς τώρα μας επιτρέπουν και τώρα αποθηκεύουμε τα καυσόξυλά μας. Οι υπόλοιποι χωριανοί θα τα πάρουν τον Αύγουστο ή το Σεπτέμβρη.

  Ήδη αυτή την εβδομάδα, όλα τα μέλη μας, που έχουν σπίτι στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι, μένουν σ' αυτό μόνιμα ή εποχιακά και χρειάζονται θέρμανση με καυσόξυλα, κόβουν τα απαραίτητα καυσόξυλα στην ορισμένη συστάδα 1δ/2 στη Γεωργίτσα και τα μεταφέρουν στο σπίτι τους.
   Ο γείτονάς μου, Ανέστης, μου έφερε τα κούτσουρα για το τζάκι, που είναι αναμμένο από το Σεπτέμβρη μέχρι το Μάη και πολλές φορές τον Ιούνη, τα λιάνισε κι εγώ τα κουβαλώ στο οικόπεδό μου, χτίζοντας την ξυλοθήκη μου. 
  Ελάτε να ζεσταθείτε και να ψήσουμε μανιτάρια, κάστανα ή ό,τι άλλο βρεθεί στο σπίτι μου.

                                                                          Λεωνίδας

*

Απρίλης είναι κι άνθισε ολάκερη η φύση  !

23 τ' Απρίλη 2015

  Τ' άι Γιωργιού, σήμερα. 

  Χτύπησ' ο παπά Χαρίσης την καμπάνα και μαζευτήκαμε οι χωριανοί στην εκκλησία να λειτουργηθούμε και να τιμήσουμε τον Άγιο Γεώργιο.

  Σε λίγο - να η έκπληξη ! - μπαίνει στην εκκλησία, χωρίς να το ξέρουμε, ο "άγιος των φυλακών", ο π. Γερβάσιος Ραπτογιάννης από τον Αιμιλιανό Γρεβενών! 

  Ανάβει το κεράκι του και πάει στο ιερό. Δεν τον ξαναείδαμε. Είναι μεγάλος ο άνθρωπος και δεν πήρε μέρος στη θεία λειτουργία. Σε λίγο όμως πήρε μέρος στην καρδιά και στην ψυχή μας...

  Την κατάλληλη στιγμή βγήκε στην ωραία πύλη και... κήρυξε!

  Κήρυξε μέσα στην ψυχή μας με το δικό του τρόπο. Μίλησε για τους αγώνες του Αγίου Γεωργίου και για τους δικούς μας αγώνες. Άγγιξε την ψυχή κάθε εκκλησιαζόμενου  και την ανέβασε ψηλά, εκεί στο δρόμο που οδηγεί στο Θεό...

Ήταν μια πρωινή αύρα! Ένα φρέσκο και δροσερό αεράκι, που μας πήρε μαζί του για λίγα λεπτά, αλλά σε μας φάνηκαν ώρες, μέρες... χρόνια! 

  Ταξιδεύαμε μαζί του... και ταξιδεύαμε... και ταξιδεύαμε, αναδεύοντας ολάκερη τη ζωή μας, όπως ξεφυλλίζεις ευχάριστα το άλμπουμ της ζωής σου. Κι έχει απ΄όλα αυτό το άλμπουμ. Χαρές, λύπες, κακίες, καλοσύνες, αμαρτίες, γκάφες, εξυπνάδες, χαζομάρες... ανθρώπινα πράγματα. 

  Με λίγα λόγια το κήρυγμα του π. Γερβάσιου πέτυχε το στόχο και το σκοπό του. Έγινε μέσα μας η αυτοκριτική, το κοσκίνισμα, κι ο καθένας παίρνει το δρόμο που θέλει. Ή συνεχίζει στο δρόμο που οδηγεί σ' Εκείνον ή συνεχίζει στο δρόμο το δικό του αλλά μετρώντας ανθρώπινα τις κινήσεις του.

  Χαρά μας που σε είδαμε, παππούλη! Να μας έρχεσαι πιο τακτικά. Είναι γλυκός ο λόγος και καλός ο σπόρος που σπέρνεις στις καρδιές μας!
  Μήπως, όμως, είναι πολύ απαιτητικό κι εγωιστικό από μας να ζητάμε να έχουμε τακτικά μαζί μας έναν άγιο του Θεού;    
  Όπως Εκείνος κρίνει...

                                                                          Λεωνίδας

*

Απρίλης είναι κι άνθισαν τα δέντρα, τα φυτά !

20 τ' Απρίλη 2015

  Μπήκε η άνοιξη για τα καλά. 

  Άνθισαν οι κερασιές και τα λουλούδια, μετά τις πολλές βροχές του Μάρτη και τ' Απρίλη.

  Βγήκαν και τα τραπέζια στις αυλές.

  Γύρισαν τα χελιδόνια και μαζί τους οι συνταξιούχοι στα χωριά.

  Ώρα να φτιάξουμε τους κήπους.
  Καλό καλοκαίρι !

                                                                                    Λεωνίδας

*

Μεγάλη Παρασκευή !

10 τ' Απρίλη 2015

Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ...

 Αρκετός κόσμος μαζεύτηκε στο χωριό να γιορτάσει το Πάσχα. 

  Όχι, πολύς. Αρκετός.

  Καιρός διφορούμενος, μεγαλοβδομαδιάτικος. 

  Ευτυχώς σήμερα θα μας αφήσει να περιφέρουμε τον Επιτάφιο έξω στους δρόμους του χωριού, αλλ' ας τον περιφέρουμε γύρω στην πλατεία και... πάμε για την εκκλησία μην έχουμε καμιά βροχή.

  Η συμμετοχή σήμερα είναι σχεδόν καθολική. 

  Νέοι και γέροι ήρθαν στην εκκλησία ν' ακούσουν το "η ζωή εν τάφω..." και το "Ώ γλυκύ μου έαρ..."! 

  Ο Επιτάφιος στολίστηκε όμορφα και πλήθος νέων ανδρών προθυμοποιήθηκε να τον σηκώσει και να τον περιφέρει στους δρόμους του χωριού.

  Νιώθεις τέτοιες ώρες τον πόνο και την οδύνη της Παναγίας, βλέποντας την νεκρώσιμη κουστωδία ν' ακολουθεί τον Επιτάφιο και ...

ν' ακούς από τους ψάλτες όλα εκείνα τα νεκρώσιμα που σε κάνουν να δακρύζεις!

   Καλή Ανάσταση, χωριανοί!

                                                                                    Λεωνίδας

*

Μαρτίσια χιόνια !

6 του Μάρτη 2015

  Από χτες το βράδυ ξεκίνησε να χιονίζει και σήμερα, Παρασκευή 6 του Μάρτη 2015, ξημέρωσε μια "άσπρη μέρα"!

  Το  χωριό τυλίχτηκε μέσα σ' ένα κάτασπρο σεντόνι κι όλα μοιάζουν με ζωγραφιές και σκηνοθετημένες εικόνες. 

  Είναι απίθανα ωραίο να είσαι στο χωριό αυτές τις μέρες και να το βλέπεις χιονισμένο!

  Μπορεί το κρύο να είναι μόνιμο κι ιδίως τις κρύες νύχτες...

όμως πληρώνεσαι με το να βλέπεις τα πάντα άσπρα, χωρίς ατέλειες και σκουριές. 

  Τις νύχτες νιώθεις μια ήρεμη απλωσιά και τα πάντα φεγγοβολούν στο χιόνι!

  Δεν ξέρω αν έχετε νιώσει ποτέ έτσι, αλλά έτσι είναι. 

  Μέρα και νύχτα ανακαλύπτεις τριγύρω όμορφες γωνιές, 

  στάσεις, 

  φιγούρες, 

  γκραβούρες καλλιτεχνικές...!

  Σ΄ευχαριστώ, Θεέ μου, που με χορταίνεις απόλαυση!

                                                                          Λεωνίδας Λόλας

*

Καλά κρασιά !

20 του Νοέμβρη 2014

  Περιμένοντας παγωνιά ή παγερό βοριά, για να στραγγίσουμε τελευταία φορά και να κλείσουμε οριστικά τα κρασιά, φτάσαμε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Νοέμβρη. Πάλι καλά! 
  Έτσι κι αλλιώς θα έφευγα από το χωριό και το κρασί θα το ανοίξω μετά τα Χριστούγεννα.  

 Είχα, λοιπόν, το χρόνο και περίμενα.

 Στις 20 του Νοέμβρη έκανε παγωνιά - 5 μέρες παγωνιά είχαμε. Κατέβηκα στο υπόγειο κι άρχισα τη διαδικασία.
 Το βαρέλι ήταν έτοιμο από μέρες. Ταχτοποίησα τη σκοτεινή μεριά του υπογείου και το κρασί μπήκε στο βαρέλι από ρόμπολο.

  Ταχτοποίησα και τα μπουκάλια με το παλιό κρασί και γέμισα τα πεντόλιτρα με τσίπουρο. Ένα χειμώνα - ο λόγος το λέει - θα περάσω στην Αθήνα, θα χρειαστεί. 
  Μετά είχε σειρά ο κήπος. Λάχανα, μαρούλια, κουνουπίδια, οι τελευταίες ντομάτες, πιπεριές, ντοματίνια και τα πράσινα μήλα.
  Σκούπισα τα φύλλα της αυλής και του δρόμου.  
  Γέμισα τις ποτίστρες και ρύθμισα το καλαμπόκι για τις κότες (τις δίνω λεφτά και παν και τρων έξω)!
  Είμαι πια έτοιμος για τη μηνιαία μου άδεια που θα την περάσω στη ζεστή Αθήνα.
  Καλό χειμώνα!
                                                                                            Λεωνίδας Λόλας

*

Νέα σοδειά ... μήλα και κυδώνια !

16 του Οκτώβρη 2014

  Ήρθ' ο καιρός της χινοπωρινής σοδειάς μετά τον τρύγο και τα καυσόξυλα.

Κυδώνια νυφούλες !

  Κι ενώ οι κήποι είναι μισοσκαμμένοι, τριγύρω τα δέντρα περιμένουν υπομονετικά τη συλλογή των χινοπωριάτικων φρούτων.  

Πράσινα μήλα και στάρκιν κόκκινα

Τα πράσινα ξινά μήλα, τα προτεινόμενα για ζακχαρόπληκτους, τα στάρκιν (τα κόκκινα που βλέπετε) και τα κυδώνια με κάλεσαν για τη συλλογή τους.

Έχετε ψήσει ποτέ κυδώνι; Αν όχι, χάνετε.

  Μερικά μήλα δεν ήταν έτοιμα ακόμα κι έμειναν στις μηλιές. Υπήρχαν και μερικά κυδώνια που έπρεπε να παραμείνουν, αλλά κόπηκαν για να βοηθήσουν στη γεύση και το κόψιμο του αλκοόλ στην παρασκευή καλού τσίπουρου, μπαίνοντας στα μπιτόνια με τα στέμφυλα - τσιπουρέλια.

Κίτρινα στολίδια που φτάνουν μέχρι τα Χριστούγεννα!

   Γέμισε το σπίτι από φρούτα... !
   Καλό χειμώνα!
                                                                                            Λεωνίδας Λόλας

*

Νέα σοδειά ... κι ο καιρός καλά κρατεί!

9 του Οκτώβρη 2014

  Λες κι ο καιρός μαζί με την "ανάπτυξη" θέλει να μας αποζημιώσει για πέρσι που δε φάγαμε παρά μια φορά και μόνον μανιτάρια. 

  Η μουντάδα των ημερών μαζί με τις τόσες βροχές που έριξε το Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη σε συνδυασμό με κάποιες όχι και τόσο χαμηλές θερμοκρασίες μας έχει ξετρελάνει με τις ποσότητες μανιταριών! 

  Φαίνεται πως θα τη βγάλουμε χωρίς κρέας τούτο το χινόπωρο. Υπάρχει καλύτερος μεζές από το μανιτάρι, αν ξέρεις να το μαγειρέψεις; 

Η φωτιά στο τζάκι βρίσκεται σε κατάσταση συντήρησης

  Προσοχή, όμως! Να τρώτε αυτά που ξέρετε κι όχι αυτά που νομίζετε πως τρώγονται!    Είδατε τι έπαθε το ζευγάρι της Χαλκιδικής; Κι ιδιαίτερα η γυναίκα που έφαγε τα περισσότερα - εκτός αν ο άντρας της το έπαιξε  "υπεράνω". 

  Νέα σοδειά και σήμερα σε κοκκινούσκες - πιπερίκες! Θα έρθει κανένας να τα φάμε ή θα τα φάμε μεταξύ μας, πίνοντας κόκκινο κρασί; 

Μόλις τα καθάρισα και τα χαίρομαι αμαγείρευτα. Κυδώνι και κρασί δικά μου.

  Κοκκινούσκες με κόκκινο κρασί!!!

                                                                                          Λεωνίδας Λόλας

*

Ο κουρέας της ... πλατείας!

8 του Οκτώβρη 2014

  Προχτές, πηγαίνοντας στο καφενείο του Σάκη Π., έριξα μια ματιά απέναντι στο πράσινο της πλατείας να δω ποιος είναι εκεί κι ακούγεται να μιλάει.
  Το θέαμα που είδα δεν περίμενα να το δω. 

  Ο Σάκης έκανε τον κουρέα και ξύριζε - περιποιόταν το μούσι κάποιου.

Εδώ είναι ο επόμενος...

  Φυσικά γέλασα, όπως γέλασαν κι άλλοι που χάζευαν την εικόνα. Του Σάκη όμως δεν ίδρωνε το αυτί. Έκανε ήσυχα τη δουλειά του και μετά... ναι... μετά κάθησε άλλος στην καρέκλα και τον περιποιήθηκε κι αυτόν! 
  Λες να άλλαξε επάγγελμα; Μπα, δε νομίζω... 
  Λες η κρίση να τον πήρε από κάτω; 
  Μπορεί! Ξέρω κι εγώ!  
                                                                                                        Λεωνίδας Λόλας

*

Πολύ... μανιτάρι!

5 του Οκτώβρη 2014

  Πολλές οι βροχές φέτος! Όλος ο Σεπτέμβρης βροχερός και το ... "βιολί συνεχίζεται" και τον Οχτώβρη.

  Όμως "ουδέν κακόν αμιγές καλού"! 

  Οι βροχές έστειλαν τους αγρότες στα χωράφια να κάψουν τις καλαμιές, να οργώσουν, να τραβήξουν καλλιεργητή ή και να σπείρουν.

  Πέρα, όμως, από τα χωράφια έχουμε κι άλλα κέρδη : 

  Δεν ποτίζουμε τίποτε και ... φύτρωσαν τα μανιτάρια! Και φέτος έχουμε πολλά μανιτάρια! Ατελείωτα!

  Από τους λίγους γνώστες των ειδών των εδώδιμων μανιταριών είναι κι ο Θανάσης Τζιόλας. Ξέρει τουλάχιστον έξι είδη που τρώγονται και τον έχουμε "ειδικό" στην παρέα μας. Ξέρει και τα μέρη που θα βρει τα μανιτάρια.

  Όλοι ξέρουμε από δυο έως τέσσερα είδη, που τρώγονται. Ο Θανάσης ξέρει περισσότερα. Πιο πολλά όμως ξέρει ο Βασίλης Ζήσης. Δέκα πέντε - είκοσι είδη κι ίσως και περισσότερα. Είναι ο ειδικός του χωριού!

  Σήμερα ο Θανάσης έφερε πίσω το κοπάδι του νωρίς, γιατί έβρεχε. Οπότε ήταν ελεύθερος να μαζέψει μανιτάρια. Στις πέντε τα βρήκε και στις έξι να τος με μια σακούλα κοκκινούσκες (πιπερίκες τις λέγαμε μικροί στο χωριό μου) στο μαγαζί του Βασίλη.

  Η Εύα ήταν η τεχνίτρα για να τις τηγανίσει. Της είπαμε πώς να τα φτιάξει κι ομολόγησε πως δεν τα έφτιαξε άλλη φορά έτσι. Τελικά της δώσαμε οδηγίες κι εκείνη ανέλαβε το τηγάνισμα.

  Σε λίγο μια πιατέλα με τηγανητές αλευρωμένες κοκκινούσκες και μια πιατέλα κοκκινούσκες ομελέτα έκαναν τα πιρούνια της παρέας να πάρουν φωτιά! 

  Τυχεροί της βραδιάς ήταν ο Αποστόλης Παπαϊωάννου κι ο Ηλίας Ζυγούρας, κάτοικοι Αττικής,  που βρέθηκαν στο χωριό. 

  Παρόντες ήταν ο Βασίλης Κ. Κουτούλας, ο Θανάσης Τζιόλας, ο Θύμιος Κοπάνας, ο Παναγιώτης Τζιόλας κι η αφεντιά μου, ο Λεωνίδας.

  Μια σαλάτα με υλικά εποχής ντόπια, πατάτες τηγανητές, Μαλαματίνα και κόκκινο κρασί πλαισίωναν τις πιατέλες κι η όρεξη... πετούσε!
  Περάσαμε καλά! Φάγαμε, ήπιαμε, καλαμπουρίσαμε και φύγαμε για το σπίτι ευχαριστημένοι. Προβλέπεται να γίνει χαμός τούτο το χινόπωρο από μανιτάρια.
  Τα καλά να λέγονται και να φαίνονται. Γι' αυτό και τα φωτογράφισα.
  Καλό χινόπωρο με πολλά μανιτάρια! 

                                                                                         Λεωνίδας Λόλας

*

Σεπτέμβρης... τέλος!

30 του Σεπτέμβρη 2014

                       Πάει κι ο Σεπτέμβρης σήμερα,

                        μας τέλειωσε κι αυτός,

                        κι από τις δύσκολες δουλειές

                        πάω κι εγώ σκυφτός!

Το ξινόμαυρο κρασοστάφυλο είναι έτοιμο για το μούστο

Ο Τομ παρακολουθεί κάθε βήμα μου 

   Πολλή δουλειά πέφτει κάθε Σεπτέμβρη στο χωριό! 

   Να τρυγήσουμε τους κήπους και να φτιάξουμε σάλτσα και γεμιστά. 

   Να βγάλουμε τις πατάτες. 

   Να σκάψουμε τους άδειους κήπους. 

   Να τρυγήσουμε τα σταφύλια, να τα πατήσουμε και να ανακατεύουμε το μούστο να βράσει. 

Τα μηχανάκια εν δράσει...

Ο σωρός των καυσόξυλων αναπαύεται για λίγο μπροστά στην αυλή μου

Μέσα πατητήρι έξω η ξυλοθήκη 

   Να κόψουμε και να φέρουμε τα καυσόξυλα. Να τα λιανίσουμε και να φτιάξουμε τις ξυλοθήκες για το χειμώνα.

   Κι όλ' αυτά στα γρήγορα, γιατί :

                        Εδώ το λένε Γρεβενά 

                        Αγίους Θεοδώρους...

                        μη μας προλάβει η χειμωνιά 

                        με χιόνια και με φόρους. 

Η ξυλοθήκη έτοιμη, άντε καλό χειμώνα!

   Είχαμε και βροχές, είχαμε και κρύα.

   Σκάψαμε λίγο κήπο.

   Κίτρινα τα κυδώνια.  

   Ανάψαμε και λέβητες, ανάψαμε και τζάκια!

   Μεγάλωσαν τα χόρτα.   

   Βγήκαν τα μανιτάρια!

   Καλή μας όρεξη και καλό χειμώνα!

                                                                                         Λεωνίδας Λόλας

*

Τ΄ Άι Λιος... 2014 στο χωριό!

20 του Ιούλη 2014

   Απίθανη μέρα και σήμερα! 

  Κοινωνήσαμε στην εκκλησία του χωριού!

  Ο Παππούς πήγε κι έψαλε στην Προφήτη Ηλία στον Αιμιλιανό και, γυρίζοντας, άναψε φωτιά κι έψησε σουβλιμάδα (κεμπάπ - εξοχικό).

  Περιμένοντας το ψητό, απολαμβάναμε τη δροσιά κάτω από την κερασιά!

  Είναι το πρώτο μας καλοκαίρι στους Αγίους Θεοδώρους Γρεβενών και... του δίνουμε να καταλάβει...

  Καλό καλοκαίρι σε όλους!

                                                                                                      Λεωνίδας Λόλας

Το σπίτι του Χρήστου

19 του Ιούνη 2014

   Μια επιθυμία εκπληρώνω και σήμερα. 

   Η Παρασκευή, σύζυγος Χρήστου Καραλή με πλησίασε έξω από την εκκλησία μας και μου λέει: Όλα τα σπίτια του χωριού τα έβαλες στο ίντερνετ. Ψάχνει κι η κόρη μου να δει το δικό μας και δεν το βρίσκει πουθενά. Σε παρακαλώ, βγάλ' το και βάλτο στο ίντερνετ να χαρεί λίγο.
  Έ, άμα είναι να χαρεί ο κόσμος και μάλιστα μια Αγιοθεοδωρίτισσα... τρέχω αμέσως!
  Στα χρόνια που ζούμε μόνον αυτό μπορούμε να μοιράσουμε, αν γίνεται, φυσικά. Κι αυτό είναι οι μικρές χαρές που προσφέρει ο ένας στον άλλο. Οι μεγάλες χαρές χρειάζονται κι ευρώ... Από αυτά, δυστυχώς ξεμείναμε.
  Εκπληρώνοντας την επιθυμία της Παρασκευής θα πρέπει να σας πω πως για μένα είναι μια απλή κίνηση και δωρεάν προσφορά.

  Πείτε τις επιθυμίες σας και... πού ξέρετε... μπορεί να εκπληρωθούν, αν είναι παρόμοιες!
                                                                                                                 Λεωνίδας Ι. Λόλας 

Πετροκέρασα 2014

16 του Ιούνη 2014

   Έχω μια ιδιοτροπία : δε θέλω ραντίσματα  στον κήπο και τα δέντρα μου! Όμως, μερικά είναι αναπόφευκτα. 
   Ράντισα τις κερασιές το Φλεβάρη, πριν ακόμα μπουμπουκιάσουν.
   Έτσι λένε οι ειδικοί, γιατί αλλιώς... θα έχουμε δυσάρεστα αποτελέσματα!
   Αυτό το ράντισμα το έκανα αλλά το δεύτερο, πριν την ανθοφορία ή μετά από αυτήν, δεν το κάνω. Προτιμώ να φάω τα κεράσια πριν πολυγλυκάνουν παρά με φάρμακα ή και με... επισκέπτες!

   Σήμερα, 16 του Κερασάρη (Ιούνη) 2014, αποφασίσαμε - έχω και τη συμβία μου εδώ, αμέ! - να μαζέψουμε όσα κεράσια μας γλυκοκοιτάζουν με χρώματα ευχάριστα στην όραση κι όχι στη γεύση - άλλο και τούτο...!

   Πήρα τη σκάλα κι ανέβηκα να τα δω από κοντά - πολύ κοντά... Τα δοκίμασα, τα βρήκα ευχάριστα και... ιδού η φετινή σοδειά! 

  Αφήσαμε τ' άγουρα στο δέντρο, για να έχει ενδιαφέρον η ματιά στην κερασιά. 
  Δεν έχω πολλά φέτος για να κάνουμε ποτό και γλυκό, αλλά για φαΐ... είναι πολλά! 
   Θα μοιράσουμε και μερικά σε φίλους. 
   Έτσι είναι το χωριό : ορίστε να φάτε και ευχαριστώ πολύ γι' αυτά που μου δώσατε! 
  Μην περιμένεις κι εσύ στην πόλη, ο γάιδαρος δεν έρχεται πια στο παζάρι...

Ζηλεύει κανείς; Εμ, δεν ήρθατε!

   Τη συνέχεια τη μαντεύετε... 
  Απολαύσαμε τον ίσκιο της κερασιάς με τους γείτονες και φίλους, με κεράσια και τσίπουρο...!

  Και του χρόνου πιο πολλά και καλά!

                                                       Λεωνίδας Ι. Λόλας 
Αδέσποτος Τροχονόμος

22 του Μάη 2014

   Κοιμήθηκα αργά χτες βράδυ και ξύπνησα αργά σήμερα. Άνοιξα το παντζούρι κι ο ήλιος έλαμπε. Αισθάνθηκα ντροπή που έχασα τέτοιο πρωινό.

  Ετοιμάστηκα γρήγορα και βγήκα για τις καθιερωμένες πρωινές εργασίες: Να ταΐσω τον Άργο, τις γάτες, τις κότες.

  Να πετάξω τη στάχτη και να βάλω ξύλα στο τζάκι.

  Μετά... τα υπόλοιπα και να καθαρίσω το κοτέτσι, να μπω στον κήπο...

  Μόλις βγήκα στο δρόμο για να δω τον Άργο, βρέθηκα μπροστά σε μια ευχάριστη έκπληξη! Ένα κουταβάκι άσπρο μαύρο, 10-15 ημερών περίπου - ίδιο μικρό πάντα (σαν το ζώο πάντα εννοώ), τσοπανόσκυλο, κλαψούριζε και γάβγιζε απροσδιόριστα μαζί με τον Άργο!

  Δεν ήξερα τι να υποθέσω... 

  Πώς βρέθηκε το σκυλάκι στο δρόμο έξω από το σπίτι μου; Να το έφερε ο Άργος για παρέα; Το έφερε κάποιος, επειδή νόμιζε πως θα το συμμαζέψω, βλέποντας πως ταΐζω τον Άργο; Το έφερε μια νεογεννημένη σκύλα, που σουλάτσαρε πέρα δώθε αυτές τις μέρες στο δρόμο μας;

  Ακόμα απορώ...

  Έδωσα ενισχυμένο πρωινό στον Άργο για να φάνε παρέα με τον καινούριο επισκέπτη. Ο μικρός ντρεπόταν ακόμα και δεν πλησίαζε. Έφυγα για τις γάτες κι άκουσα ένα άγριο γάβγισμα του Άργου και κλάμα του κουταβιού. Κατάλαβα.... Ο Άργος δε μοιραζόταν το πρωινό του με κανέναν, όσο μικρός κι αν ήταν.

   Πήρα κι άλλη μια μερίδα και την πρόσφερα στο μικρό επισκέπτη. Ντράπηκε, οπισθοχώρησε, αλλ' όταν απομακρύνθηκα πλησίασε και ... το περιποιήθηκε δεόντως! Ποιος ξέρει πόσο νηστικός ήταν!

  Πότισα τα παρτέρια και τις γλάστρες με τα λουλούδια κι άρχισε η δουλειά...

  Καθάρισα το κοτέτσι, το απολύμανα, το έστρωσα, το έκανα έτσι που να το ζηλεύει κανείς για εξοχικό σπίτι ανθρώπων! Καθάρισα την γκαρσονιέρα των μαύρων "ωοτόκων" πλακίδων. Ψέκασα παντού για κοτόψειρες, έστρωσα ροκανίδι κι έριξα από πάνω ψειρόσκονη και τους έβαλα τροφή και νερό.  

  Είχε πάει μεσημέρι. Πήρα δυο ξύλα και τα έβαλα στο τζάκι. Τάισα τον Άργο και το ντροπαλό επισκέπτη. Το φωτογράφισα, όπως μπορύσα, κι είπα από μέσα μου πως το βράδυ θα το βάλω στο face book για να βρεθεί αφεντικό γρήγορα, γιατί χρειαζόταν περιποίηση. Έφαγα κι εγώ και πάλι... για δουλειά.

  Μπήκα στον κήπο. Ξεχορτάριασα, κλάδεψα, φύτεψα, έδεσα τα φυτά στα παλούκια, πότισα τον κήπο κι έβαλα το λάστιχο στις πατάτες. Θέλουν πολύ νερό οι πατάτες, όταν ποτίζονται.

  Πέρασε κι η Αλέκα, που δουλεύει σε φαρμακείο. Άφησε τα φάρμακά μου στο τραπέζι της εισόδου κι εγώ εκεί... μέχρι το ηλιοβασίλεμα.

  Πέρασε η μέρα χωρίς να φεύγει από το μυαλό μου ο μικρός. 

  Πήρα την απόφαση να σταματήσω για σήμερα, πιάνοντας τη μέση μου από την κούραση. Άρχισα να ταΐζω πάλι με τη σειρά: Άργος, γάτες κότες και να μάζεψα τα αβγά. Στο δρόμο, όμως υπήρχε απουσία! Ο μικρός επισκέπτης έλειπε!  

  Δεν ήξερα τι να υποθέσω. Αδέσποτος είναι κι ό,τι θέλει κάνει σκέφτηκα, αλλά το φοβόμουν γιατί ήταν μικρός.

  Έκανα ένα μπανάκι κι έβαλα τα ρούχα στο πλυντήριο. Πήρα την κλίτσα μου και τράβηξα για το σπίτι της Αλέκας. Θα πλήρωνα τα φάρμακα και θα έκανα παρέα με τον πατέρα της, τον ξάδερφό μου.

  Βρήκα στην αυλή τον ξάδερφο με το Στόκλη και τον Παπασπύρο. Οι δυο πίνανε τσιπουράκι. Κάθησα κι εγώ για τσίπουρο. Είπαμε πολλά και κάποτε αποφασίσαμε να φύγουμε. Πρώτος έφυγε ο Στόκλης. Μετά φύγαμε με τον Παπασπύρο.

  Ήταν νύχτα. Στο σταυροδρόμι μια γάτα φαινόταν ξαπλωμένη. Την πλησιάσαμε κι εκείνη δεν έφευγε. Τη σκούντηξα με την κλίτσα και τότε είδαμε πως η γάτα ήταν ένα ασπρόμαυρο κουταβάκι...

  Μου 'ρθε να βάλω τα κλάματα!

  Δεν μπορεί!

  Πώς γίνεται να βρίσκεται σκοτωμένος ο μικρός μου φίλος μιας ημέρας στο σημείο που στέκεται ο τροχονόμος; Ποιος πέρασε με αυτοκίνητο και δεν τον είδε; Άσπρος και μαύρος ήταν, με χρώματα που διακρίνονται εύκολα...

  Τον μαζέψαμε σε μια σακούλα και φύγαμε.

  Όλο το βράδυ ήταν πικρό! Πικρόχολο! 

  Απρόσεχτε οδηγέ, γιατί;

  Άμοιρο κουταβάκι! Γιατί έφυγες από τη συντροφιά του Άργου; 

  Οι φωτογραφίες στο face book ίσως σου έβρισκαν κάποιο καλό αφεντικό.

  Γιατί έκανες τον τροχονόμο, χωρίς σπουδές και άδεια; Δεν ξέρεις πως κυκλοφορούν απρόσεχτοι οδηγοί και οδηγοί χωρίς δίπλωμα ή που το πήραν νύχτα;

  Αλλά και πάλι σκέφτομαι κι αναλογίζομαι: Μήπως στον παράδεισο υπάρχουν αγγελάκια σκυλάκια; Αν ναι, τότε θα σε ξαναδώ και θα μάθω, γιατί έφυγες.
                                                                                                        Λεωνίδας Ι. Λόλας

Πρωτομαγιά 

στους Αγίους Θεοδώρους Γρεβενών

Πρωτομαγιά 2014

Ανοίγοντας την πόρτα...

   Ανοιξιάτικη η Πρωτομαγιά φέτος στους Αγίους Θεοδώρους Γρεβενών.

  Από το πρωί φάνηκε η καλή μέρα.

  Πήρα τους δρόμους να δω και να χαρώ με τους χωριανούς μου την Πρωτομαγιά.

  Πέρασα πρώτα από τους γείτονες.

  Οι οικογένειες της Μαρίας Χαμαλίδου και της Κατερίνας Δήμου ήταν παρούσες ολόκληρες.

 Στην ψησταριά γύριζε ο οβελίας και το κοκορέτσι.

Η ψησταριά του γείτονα Ανέστη

  Παρακάτω ο κουμπάρος μου, Χρήστος Γραβάνης ετοίμαζε τη σουβλιμάδα (εξοχικό - κεμπάπ).

Πού να πας για Πρωτομαγιά, όταν η άνοιξη έρχεται στην αυλή σου;

Καρέκλες και κούνια εν δράσει...

Ο Άργος ξετρελάθηκε, 
που εμφανίστηκαν τόσοι 
πολλοί  γείτονες κι αφεντικά
κι έτρεχε πέρα δώθε, 
γαβγίζοντας στον αέρα !

 Η Μαγδαληνή κι  ο Θανάσης 
ψήνουν στην αυλή τους

Πιο κει ο Θανάσης Τζιόλας με τη Μαγδαληνή έψηναν τα παϊδάκια τους.

Στη λίμνη μας πήγαν 
μόνον κάποια παιδιά.
Δεν πήγα κοντά τους,
για να μην ταράξω
την απόλαυσή τους

 

Κάποια παιδιά κατασκήνωσαν στην παραλία της λίμνης μας.

  Κάποιοι άλλοι έψηναν στις αυλές ή στην κουζίνα τους κι έτρωγαν με παρέες.

Ο Θανάσης κι η παρέα του στο υπόστεγο της αυλής του (ας βρέξει...)

Η  Λίτσα και τα παιδιά έκαναν τη βόλτα τους μέχρι το γήπεδο κι επέστρεψαν για φαΐ

Ο Στέργιος κι η μάνα του ψήνουν τα παϊδάκια στη γωνία της μάντρας

Ο σκύλος του Στέργιου απολαμβάνειστην πρασινάδα  με φόντο την Ελαφοπηγή

  Ήμουν καλεσμένος στου φίλου μου του Θανάση κι αποθανάτισα κάποιες ομορφιές που έβλεπα από το πάνω μέρος του σπιτιού.

  Τελικά, ζώντας στο χωριό είσαι περικυκλωμένος από όμορφα σημεία και λεπτομέρειες που τις βλέπεις μόνον τέτοιες όμορφες μέρες. 

  Τα λουλούδια είναι στην αυλή του Θανάση με φόντο τη Βιβλιοθήκη και τα Σχολεία.

   Ο Θανάσης είχε ψήσει στο φούρνο και το ψητό ήταν απίθανο! Φάγαμε παρέα με τους γονείς του κι ήπιαμε κόκκινο μπρούσικο κρασί. Θυμηθήκαμε κι είπαμε αρκετά ενδιαφέροντα και μη. 

  Στο τέλος κατέληξα πάλι στον κουμπάρο μου, όπου Δανιτσαίοι και Γραβαναίοι "του δίνανε και καταλάβαινε"! 

  Ήπιαμε κι άλλο κρασί, είπαμε πολλά και γελάσαμε αρκετά. 

  Καλώς μας ήρθες, Μάη μου! Καλός να είσαι για όλους!

                                                                                                        Λεωνίδας Ι. Λόλας

18 του Απρίλη 2014

Ο Επιτάφιος των Αγίων Θεοδώρων!

   Αρκετοί Αγιοθεοδωρίτες έφτασαν σήμερα για να κάνουν Λαμπρή στο χωριό. Πολλοί έτρεξαν στην εκκλησία να προσφέρουν λουλούδια και να στολίσουν τον Επιτάφιο. 

   Οι δυο συνταξιούχοι ιερείς, ο π. Κοσμάς κι ο π. Γρηγόριος αποκαθήλωσαν τον Εσταυρωμένο το πρωί και Τέλεσαν τον όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου απόψε, Μεγάλη Παρασκευή.

  Έψαλαν στο δεξιό ψαλτήρι ο πρωτοψάλτης Ανδρέας Βλάχος, ο Γιάννης Μ. Λόλας κι εκτάκτως ο Δημήτρης Γρ. Παπανικολάου. Στο αριστερό ο Λεωνίδας Λόλας, ο Γιώργος Αλ. Παπαγεωργίου κι εκτάκτως ο Θανάσης Τζιόλας.

  Λόγω του κρύου και της ηλικίας των ιερέων ο Επιτάφιος περιεφέρθη μόνον γύρω από  το ναό.

  Καλή σας Ανάσταση!

                                                                                                       Λεωνίδας Λόλας

16 του Απρίλη 2014

Οι γέροντές μας!

   Μεγάλη Τετάρτη στο χωριό κι επιστρατεύτηκαν όλοι οι παππούληδές μας για το Μεγάλο Ευχέλαιο στους Αγίους Θεοδώρους.

Οι πατέρες: Χαράλαμπος και Κοσμάς Παπαϊωάννου, Χαρίσιος Φουρλίγκας και Γρηγόριος Παπανικολάου

  Ο π. Χαρίσιος είναι ο μόνος ενεργός ιερέας από το χωριό μας. 

  Όμως, οι συνταξιούχοι μας γέροντες του παραστάθηκαν στην τέλεση του ιερού μυστηρίου.

  Ο κόσμος άρχισε να έρχεται για το Πάσχα από διάφορα σημεία της Ελλάδας, αλλά και του εξωτερικού.

Από αύριο αναμένονται κι άλλοι. 

Άνοιξη και Πασχαλιά συμβαδίζουν (λεπτομέρεια η γάτα - ψάξτε την)

  Ο καιρός είναι ανάλογος της Μεγάλης Εβδομάδας.

  Καλή Ανάσταση!

                                                                                                       Λεωνίδας Λόλας 

12 του Απρίλη 2014

Είναι... Απρίλης κι Άνοιξη!

  "Αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά
  κι ο Μάης άλλο ένα,
  χαρά σ' αυτόν το γεωργό,
  που 'χει πολλά σπαρμένα !"

    Ξυπνήσαμε χτες και σήμερα με πάχνη! Ναι, με πάχνη! Άσπρα από πάνω τα χόρτα και τη νύχτα κρύο. Την ημέρα όμως... λιακάδα ! 

  Λιακάδα με πράσινη και λουλουδάτη φύση!

  Έριξε πολλά νερά ο Απρίλης και σε συνδυασμό με ζέστη και ήλιο την προηγούμενη εβδομάδα όλα φούσκωσαν, φύτρωσαν, μπουμπούκιασαν, άνθισαν ή πρασινοφύλλωσαν! 

  Καιρός καθαρά ανοιξιάτικος.

  Σήμερα είναι του Λαζάρου. 

  Έκανα μια βόλτα στον "παράδεισο" του γαμπρού μου Παναγιώτη και του π. Κοσμά. Έτσι λέω τον κήπο στο οικόπεδό τους. Απόλαυσα τα ανοιξιάτικα χρώματα : πράσινο γρασίδι (γκαζόν) και μπουκιασμένα δέντρα. Ανθισμένες μηλιές, κερασιές και τριανταφυλλιές και με πράσινα μικρά φύλλα τα κλήματα και τα υπόλοιπα φυτά. 

  Ατέλειωτο παιχνίδι των χρωμάτων σ' όλο το περιβόλι!

  Και κει, που χάζευα τον οργασμό της ανοιξιάτικης φύσης, πήρε το μάτι μου δυο λαζαρίνες! Ναι, δυο λαζαρίνες στο χωριό μας! Είχα χρόνια να δω λαζαρίνες και μου 'ρθε ξαφνική χαρά κι απορία!

  Πετάχτηκα αμέσως έξω και τις φωτογράφισα, αλλά από τη σαστιμάρα μου δε σκέφτηκα να τις πάρω στον παράδεισο του Παναγιώτη και να τις φωτογραφίσω εκεί.

   Η Ερμιόνη τέταρτης τάξης κι  η Αθανασία τρίτης Δημοτικού με τα καλάθια στα χέρια στολισμένα με λουλούδια και μέσα λίγα αυγά στο ένα και το ... πορτοφόλι στο άλλο (παιδική αθωότητα), τα εγγόνια της γειτόνισσας Βαγγελής βγήκαν στη γειτονιά να "κάνουν Λάζαρο"!

  Πόσο το χάρηκα! Τα φωτογράφισα και τα κέρασα, ευχόμενος "και του χρόνου"!

  Και του χρόνου, Λαζαρίνες!                                                    

                                                                                                      Λεωνίδας Λόλας

31 του Μάρτη 2014

Στο καλό σου, Μάρτη!

  Μάρτης είναι, χάδια κάνει. Πότε κλαίει πότε γελάει !!

  Προχτές την Πέμπτη, 27 του Μάρτη, μας έπιασε ένα πολύ δυνατό μπουρίνι. Αλλού έπεσε και... χαλάζι! Περάσαμε μέρες βροχερές και κρύες.

  Χτες, Κυριακή, 30 του Μάρτη η μέρα ξεκίνησε με κρύο το πρωί κι έβγαλε ήλιο αργότερα. Το βράδυ ξαναχάλασε ο καιρός.

  Σήμερα το πρωί δεν έβλεπες το απέναντι σπίτι... Μουχλάδα χινοπωρινή από κείνες που θυμίζουν "Κάτω Κόσμο" !

  Κατά τις δέκα και μισή ο καιρός έφτιαξε και χαίρεσαι τη λιακάδα του!

  Μάρτης δεν είναι; Τι περιμένεις; Να φύγει ομαλός σαν τους άλλους μήνες;

  Ε, κι εγώ γύρισα στο σπίτι με κέφι, έκοψα τα μανιτάρια φέτες, τα τηγάνισα, χτύπησα 3 αυγά και... έτοιμη η "μανιτάρια ομελέτα" !!!

  Σας προσκαλώ να φάμε. Κι αν δεν έρθετε... καλή μου όρεξη, ε;

                                                                                                                    Λεωνίδας Ι. Λόλας

26 του Μάρτη 2014

"25 Μαρτίου 2014"!

  Ήρεμα ήρεμα πέρασε κι η 25η Μαρτίου στο χωριό μας, αφού δε λειτουργεί Δημοτικό Σχολείο για να οργανώσει εορταστικές τελετές.

  Ο Παπαχαρίσης λειτούργησε στην εκκλησία μας και ψάλαμε την πανηγυρική δοξολογία.

  Βγαίνοντας από το ναό, λάβαμε το καθιερωμένο λουκουμάκι, το μόνο που έμεινε από τα προσφερόμενα, παλιά, σ' αυτές τις μέρες μνήμης κι εθνικής ανάτασης. 

  Στη συνέχεια οδηγηθήκαμε στην πλατεία, όπου διαβάστηκε τρισάγιο μπροστά στο ηρώο των πεσόντων υπέρ πατρίδος. 

  Μετά ψάλαμε το "τη υπερμάχω" και κατατέθηκαν δύο στεφάνια. 

  Ένα κατέθεσε ο πρόεδρος του χωριού, Θανάσης Γιαννούλας, εκ μέρους της Πολιτείας 

 κι ένα ο Γιάννης Μ. Λόλας εκ μέρους της Εθνικής Αντίστασης. 

Παρών -μαζί μου- κι ο Ευθύμιος Περ. Γιαννούλας (Βέλγιο) 

  Η τελετή έκλεισε με τον εθνικό ύμνο. 

                                                                                                             Λεωνίδας Λόλας

24 του Μάρτη 2014

"Σταυροπροσκύνηση"!

  Αρκετό κόσμο είχε την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης η εκκλησία μας.

  Ο π. Χαρίσιος Φουρλίγκας λειτούργησε ενώ οι συνταξιούχοι ιερείς - γεροντάκια πια : ο π. Γρηγόριος Παπανικολάου κι ο π. Χαράλαμπος Παπαϊωάννου - παρακολούθησαν την τελετή, βοηθώντας όπου χρειαζόταν.

  Αρκετοί χωριανοί κοινώνησαν κι ο π. Χαρίσης μας μοίρασε βασιλικό.

  Τη χάρη και τη βοήθεια του τιμίου Σταυρού να έχουμε.                  

                                                                                                                  Λεωνίδας Λόλας

20 του Φλεβάρη 2014

"Καλοκαίρι μύρισε"!

  "Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει", λέει η παροιμία και για φέτος μύρισε καλοκαίρι από τώρα! 

  Ανοιξιάτικες γαλανές μέρες κι αστροφεγγιές τα βράδια είναι σύμμαχοι των Ελλήνων της κρίσης. 

  Μόνον που μας πλάκωσαν οι γρίπες. Βλέπεις, αν δεν πέσουν χιόνια, δεν πληρώνεις πετρέλαιο για θέρμανση, αλλά δεν ψοφούν και τα μικρόβια. Οπότε οι ιώσεις είναι πολλές κι επικίνδυνες. "Ουδέν καλόν αμιγές κακού".

  Οι χωριανοί όρμησαν στους κήπους και σκάβοντάς τους κι αυλακώνοντάς τους σπέρνουν, φυτεύουν σα να είναι Απριλομάρτης.
  Το κλάδεμα και το ράντισμα έχουν τον πρώτο λόγο. 
  Στη φωτογραφία ο Νίκος Ζυγούρας με το μηχανάκι κι ο Βασίλης Λωρίδας κλαδεύουν τις ακακίες στο παρτέρι. 

  Τα γεροντάκια κάθονται στη βρύση, στη στάση του λεωφορείου και λιάζονται, κόβοντας ψιλές και χοντρές κουβέντες για τον καιρό, την υγεία, τις δουλειές, την κρίση και τις επερχόμενες εκλογές, αφού άρχισαν τα όργανα κι οι υποψηφιότητες δίνουν και παίρνουν. 
  Να δούμε, αν συμπληρώσουν και τα εφτά ψηφοδέλτια που ανακοινώθηκαν πως θέλουν να κατεβούν στον αυτοδιοικητικό στίβο. Θα περισσέψουν, άραγε, ψηφοφόροι να τους ψηφίσουν;
  Απίθανες οι μέρες του Φλεβάρη! Αλλά σήμερα είναι Τσικνοπέμπτη. Καλύτερα να σας αφήσω ήσυχους και να σας ευχηθώ καλή διασκέδαση!
  Τσικνώστε το απόψε και καλές Απόκριες!

30 του Γενάρη 2014

Άσπρη μέρα!

  Άσπρη μέρα ξημέρωσε για τα Γρεβενά στις 28 του Γενάρη 2014! 

  Παντού, σχεδόν, χιόνισε κι οι Γρεβενιώτες είδαν τα πάντα λευκά!

  Στους Αγίους Θεοδώρους έριξε 10-15 πόντους χιόνι κι οι φίλοι του χιονιού το απόλαυσαν.

  Όσοι έχουν ξύλα το χάρηκαν περισσότερο. Όσοι έχουν καυστήρες πετρελαίου, "το είδαν με ένα μάτι". Παρ' όλ' αυτά το χιόνι έκανε την εμφάνισή του κι εξαφανίστηκε μέχρι σήμερα, εκτός από τ' απόζερβα - τ' ανήλια.

  Το Σάββατο θα ξαναχιονίσει, λένε, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο.

  Χειμώνας είναι και όλα είναι πιθανά. 

  Χειμώνας είναι και θα περάσει... Υπομονή!

                                                                                            Λεωνίδας Ι. Λόλας

Επιτέλους... τσιγαρίδες!

6 Γενάρη 2014

Ο Παπαχαράλαμπος ήρθε, ευλόγησε έδωσε ευχές... κι έφυγε.

  Επιτέλους ήρθε μια μέρα που δε θα μαγειρέψουν οι γυναίκες ή τουλάχιστον μπορούν να την περάσουν με λιγότερα! Σήμερα μαγειρεύει η Εργάνη... τσιγαρίδες!

  Χαρά των γερόντων για την πραγματοποίηση του περιεχομένου των αναμνήσεών τους, 

χαρά των μεγάλων - όσων νοσταλγούν το έθιμο που μ' αυτό μεγάλωσαν, 

Ανακατεύοντας τις τσιγαρίδες

και χαρά των παιδιών, που βλέπουν και μαθαίνουν τα έθιμα των μεγάλων. 

   Μπορεί κάποτε να τα ζωντανέψουν κι αυτά.

   Μακάριοι, χωριανοί!                                                        Λεωνίδας Λόλας

Αντί μανιτάρια... τσιγαρίδες

Νοέμβρης 2013

  Πέρασε ο Οχτώβρης με μια μόνον καλή βροχή και μετά... καλοκαιρία.
  Έτσι τα μανιτάρια στο χωριό μας δε μας εμφανίστηκαν, φέτος, πλην ελαχίστων.  Όσοι βρήκαν, μέσα σε μια δυο μέρες, βρήκαν. Οι υπόλοιποι... την άνοιξη.

  Κι αφού δεν έχουμε μανιτάρια δε μπορούμε να περάσουμε καλά με κάτι άλλο;

  Ο Γιάννης Παπαγεωργίου έκανε μια έξυπνη κίνηση, φέτος. 

  Μέσα στην κρίση που περνάμε, σκέφτηκε, θα πρέπει να βρούμε τρόπους να αναπληρώσουμε όσα χάσαμε από τις περικοπές των μισθών και συντάξεων κι όσα μας αρπάζουν με τα χαράτσια τους.

  Έτσι αγόρασε 5 γουρουνάκια, έστησε ένα κουμάσι κι άρχισε το καλό κι αγνό - όσο γίνεται - τάισμα. Ο καιρός περνούσε και τα γουρουνάκια έγιναν γουρούνια. 

  Τότε πήραν σειρά οι σχάρες, οι σούβλες, οι κατσαρόλες και τα ψυγεία. Γέμιζαν κι άδειαζαν όλο το διάστημα, που ήταν στο χωριό, μέχρι που γέμισαν και της Αθήνας! 

  Δεν έψησε κι έβρασε μόνον, αλλά τίμησε κανονικά την παράδοση. 

  Έφτιαξε πατσάδες, λουκάνικα και στο τέλος σουβλιμάδα και ... τσιγαρίδες!

  Στις τελευταίες τσιγαρίδες ήμουν παρών και φωτογράφισα την προσπάθεια. 

  Στη σούβλα ψηνόταν η σουβλιμάδα (κεμπάπ, εξοχικό ή κοντοσούβλι, όπως κι αν το ξέρετε) κι έσπαγε μύτες σ΄όλη τη γειτονιά.

  Στο καζάνι έλιωνε ο παστός (μπουρίκα) με λίγο κρέας για να είναι νόστιμες οι τσιγαρίδες. Το λίπος χυνόταν κάθε τόσο στους τενεκέδες για διάφορες χρήσεις και γιατί όχι για λίπος μαγειρικό; 

  Ο Τάκης Γκουντής ήταν μάστορας στο σφάξιμο αλλά και στο φτιάξιμο των τσιγαρίδων. Ο "Μάστορας" παρακολουθούσε τη σουβλιμάδα, αλλά κι είχε όλα τα γενικά καθήκοντα. Ο μπάρμπα Βασίλης έδινε τις συμβουλές - πάντα ρωτάμε τους παλιούς και κάνουμε όπως θέλουμε ή νομίζουμε καλύτερο. Η Ντίνα ήταν η νοικοκυρά του σπιτιού και της αυλής, αλλά κι η βοήθεια της αδελφής Γεωργίας δεν ήταν για πέταμα.

  Σε λίγο η τάβλα, συγγνώμη το τραπέζι, στρώθηκε πλούσιο κι όλοι αποζημιώθηκαν για τον κόπο τους. Αποζημιώθηκα κι εγώ για τις φωτογραφίσεις μου και την παρέα με το ίδιο μερίδιο. Ποιος δε θα ΄θελε να είναι στη θέση μου; 

  Ήπιαμε και κόκκινο μπρούσκο κρασί κι η μέρα πέρασε θαυμάσια με κουβέντες γέλια και πειράγματα. 
  Τι κι αν έλλειπαν τα μανιτάρια; Οι τσιγαρίδες και το κεμπάπ ήταν απίθανα!
  Και του χρόνου "Μάστορα"!
                                                                                                                         Λεωνίδας Λόλας 

Συγχαρητήρια, Αθηνά!

  23 Σεπτέμβρη 2013

  Προχτές έμαθα για μια άλλη επιτυχία. Την επιτυχία της Αθηνάς Πηλιτζίδη του Θωμά και της Μαρίας.

  Η Αθηνά έβαλε σκοπό να περάσει στο Πανεπιστήμιο μα δεν τα κατάφερε φέτος! 

  Αυτό ξέραμε όλοι και ξέραμε, επίσης, πως διαβάζει με πείσμα να περάσει του χρόνου, γιατί έχει ικανότητες πολλές.

  Προχτές έμαθα πως δεν έμεινε εντελώς απ΄έξω, αφού πέρασε στο Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και Διοίκησης στην Κομοτηνή! 

 Όμως, για φέτος απλά γράφτηκε στη Σχολή αυτή και διαβάζει εντατικά να περάσει εκεί που θέλει!

  Δεν είναι κι αυτή αξιέπαινη;   

  Μπράβο, Αθηνά! 

  Συγχαρητήρια για τη φετινή σου επιτυχία και σου ευχόμαστε να περάσεις του χρόνου όπου θέλεις!

                                                                                                                            Λεωνίδας Λόλας

                                   Συγχαρητήρια, Χρύσα!

13 Σεπτέμβρη 2013

  Με χαρά δεχτήκαμε την επιτυχία της Χρύσας Παπανικολάου του Αθανασίου και της Μαρίας.

  Η Χρύσα έβαλε σκοπό να περάσει στο Πανεπιστήμιο και τα κατάφερε! Πέρασε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Φιλολογίας! 

 Ήδη βρήκε και νοίκιασε σπίτι! Φοιτήτρια, λοιπόν, από τον άλλο μήνα!

  Δεν είναι αξιέπαινη;   

  Άντε, γιατί μας τελειώνουν και τα παιδιά που κατοικούν μόνιμα στο χωριό. Ας μαθαίνουμε τουλάχιστον κανένα καλό νέο. Και δεν είναι ανάγκη να μένεις σε πόλη για να περάσεις στις ανώτερες σχολές. Κι από το χωριό περνάς, όταν το θέλεις πολύ.

  Συγχαρητήρια, Χρύσα!                                                                  Λεωνίδας Λόλας

Αιώνιοι εχθροί ;

23 Ιούνη 2013

   Τους αναγνωρίζετε;

 

   Εσείς, βέβαια, σαν είδος. Κάποιοι άλλοι και σαν άτομα με το όνομά τους...

   Περνούσα από τον κάτω δρόμο και στάθηκα μεσοστρατίς να καλημερίσω το Γιώργο και τη Δέσποινα.

   Κάποια στιγμή, πάνω από το σπίτι του Θανάση Τζιόλα είδα ένα ζευγάρι να παίζει.

   Στην αρχή μου φάνηκε φυσιολογικό. Όμως σε λίγο, βλέποντάς το καλύτερα, είδα αυτό που βλέπετε και σεις. Ένα σκυλάκι κι ένα γατάκι έπαιζαν με φιλικά γρυλίσματα λες κι ήταν αδελφάκια!

  Έβγαλα το κινητό μου και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες, μέχρι που κατάλαβαν πως ανακατεύομαι στις προσωπικές τους σχέσεις και σταμάτησαν το παιχνίδι.

  Πήραν αδιάφορη στάση και μου διέκοψαν την όρεξη για περισσότερο φωτορεπορτάζ. 

  Ένα σκυλάκι κι ένα γατάκι μας έβαλαν τα γυαλιά!

  Εμείς είμαστε... άνθρωποι και το παίζουμε έξυπνοι...

  Τρωγόμαστε μεταξύ μας για τα υλικά αγαθά.

  Δε μας φτάνει η Γη...

  Δε χωράμε! 

  Τα "άλογα" ζώα χωράνε.                                                            Λεωνίδας Λόλας

Κεράσια για ... γλυκό!

22 Ιούνη 2013

  Βρήκα την ευκαιρία κι ανέβηκα γρήγορα στο χωριό προχτές την Τετάρτη 19 Ιούνη.
  Πού καύσιμα για ταξίδια; Όμως, τα πετροκέρασα δεν περιμένουν."Είναι καλά για γλυκό", είπε η γειτόνισσα. Κι είχε δίκιο.

  Πήρα τη σκάλα κι άρχισα το πρωί από την κερασιά της αυλής. 

Εκεί με βρήκε το βράδυ, αφού τα ήθελα με το κοτσάνι, χωρίς τα λίγα σάπια, και αχτύπητα!

  Τρεις λεκάνες τραγανά πετροκέρασα! Όχι σάπια, όχι παραγινωμένα!

Το κούτσουρο "λιανίσματος", τα πετροκέρασα κι ο Τζιμ, ο γάτος μου

  Έχεις μαζέψει ποτέ τόσα κεράσια; Αν όχι, δεν ξέρεις τι κούραση έχει.

  Τεντωμένα τα χέρια από το πρωί ως το βράδυ... ανάμεσα σε μια σκάλα και στα κλωνάρια της κερασιάς.

  Έφαγαν οι φίλοι μου, έφτιαξε γλυκό η γειτόνισσα, έφτιαξα ποτό εγώ και πήρα μερικά και την Αθήνα για την οικογένειά μου.

  Η πρώτη κερασιά με τα Βοδενών είχε τελειώσει δυο βδομάδες πριν. 

Η συγκομιδή: δυο από τις τρεις λεκάνες πετροκέρασα και δυο αυγά ντόπια

  Η τρίτη θα τα ωριμάσει την επόμενη βδομάδα. Τότε, πιστεύω, να ξανάρθω...

  Ως τότε καλοφάγωτα!

                                                                                                                     Λεωνίδας Λόλας

Πεντηκοστή στο χωριό !

23 Ιούνη 2013

Τα κόλλυβα της Πεντηκοστής

  Αξιόλογο είναι κάθε χρόνο το τριήμερο της Πεντηκοστής. Τα έθιμα είναι μοναδικά!

Κόλλυβα με τριαντάφυλλα

  Δε θα φάνε οι ψυχές το Σάββατο; Να μη μοιράσουμε σιτάρι και πίτες για να συγχωρεθούν οι ψυχές των αποδημησάντων δικών μας;

Ο π. Γρηγόρης, τα κάνιστρα, εκκλησίασμα και ψάλτες (Γιάννης και Ανδρέας)

  Εντύπωση κάνουν τα κεντήματα και τα πλεχτά που σκεπάζουν τις κανίστρες, καθώς επίσης τα λουλούδια (τριαντάφυλλα) και τα καρυόφυλλα. Τα λουλούδια κι η πρασινάδα καταλήγουν στα μνήματα τα οποία στολίζονται μ΄ αυτά, εκείνες τις μέρες, κι αστράφτουν από καθαριότητα!

  Φέτος ήταν αρκετοί οι χωριανοί μας που ήρθαν στο χωριό να περάσουν το τριήμερο.

  Ανάμεσά τους κι εγώ μαζί με τον π. Κοσμά Παπαϊωάννου.

Στολισμένα καλάθια και κανίστρες με πίτες κλπ.

  Το ψυχοσάββατο ίδιο κι απαράλλαχτο, όπως κάθε χρόνο, καθώς κι η Κυριακή της Πεντηκοστής κι η Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος - της Αγίας Τριάδας. 

Οι γυναίκες του χωριού μάς εξέπληξαν πάλι, όπως κάθε χρόνο.

  Το σιτάρι, οι πίτες, τα ψωμάκια, τα γλυκά... 

 Τι τα θέλετε τα τελευταία; 

 Γλυκά στον κάτω κόσμο για το χάρο;

  Την Πεντηκοστή λειτούργησαν οι συνταξιούχοι και γέροντες, πια, ιερείς του χωριού : 

ο π. Κοσμάς Παπαϊωάννου κι ο π. Γρηγόρης Παπανικολάου.

  Τις άλλες δυο μέρες και οι τρεις ιερείς! 

  Όλα ήταν θαυμάσια!

 Και του χρόνου, χωριανοί!

Ακόμα βρέχει!

                       Ανοιξιάτικες μέρες. Ώρα για τον κήπο

9 Μάη 2013 

  Τη Μεγάλη Εβδομάδα φορέσαμε μέχρι κοντομάνικο στο χωριό!
  Το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης ο καιρός έγινε νεφελώδης. 

Κήπος και κοτοσεργιάνι με θερινό σπίτι - εξοχικό 

  Νεφελώδης ήταν και τη Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο, όμως δεν έβρεξε. 

Άποψη του μισού κήπου. Ροδακινιά, κυδωνιά, καρυδιά και στο βάθος... άνοιξη!

  Βρήκα ευκαιρία τη Μ. Τρίτη και τη Μ. Τετάρτη και μπήκα στον κήπο. Τα χόρτα ήταν μεγαλύτερα από τα φυτά. Ξεχορτάριασα με γάντι, έσκαψα, κλάδεψα και έδεσα.

Μπροστά μας μπάμιες, αρακάς, σπανάκι. Από δεξιά κρεμμύδι, πατάτες, μαρούλια

  Τ Μ. Πέμπτη πήγα στο παζάρι. Πολύς ο κόσμος αλλά όχι κι αδιαπέραστο το παζάρι, όπως παλιά. Ήρθαν στα Γρεβενά και στα χωριά, όσοι μπόρεσαν.

Λάμπει ο κήπος μετά την περιποίησή του και τη βροχή!

  Το Μεγάλο Σάββατο είχαν σειρά οι ετοιμασίες για το Πάσχα, την Ανάσταση.

Πράσινο, κερασιά, κήπος, κοτόσπιτο με αυλή και περίπατο (δρόμος για κοτοσεργιάνι)

  Τη Λαμπρή, μέχρι το μεσημέρι, που ψήναμε, είχε καλό καιρό. 

Στο βάθος - μετά τον κήπο - η αυλή και ο περίπατος των κοτόπουλων

Από το απόγευμα της Λαμπρής όλα άλλαξαν. Βροχές και κρύο! Πιζάμα, σεντόνι, ελαφρύ πάπλωμα και... κουβέρτα! Είτε το πιστεύετε είτε όχι...

Τραπέζι από το καφενείο του Γιάννη Λόλα στη Γεωργίτσα 1957-1971 (όχι οι καρέκλες)

  Τις λαμπριάτικες μέρες πότιζε ο καιρός, οπότε την Πέμπτη έφυγα ήσυχος.

Τελευταία ματιά από τη σήτα του παραθυριού μου 

  Όλα τ΄άφησα στον καιρό, στη φύση και στους γείτονες. Κάποιος θα μπορέσει να ποτίσει μια δυο φορές. Όταν ανεβώ, πάλι, κάτι θα βρω. Ο καιρός είναι μαζί μου...
  Καλή Άνοιξη!